Ενημέρωση… στα δεσμά του χρήματος
γράφει στο peripteron.eu ο Βαγγέλης Πάλλας, ∆ηµοσιογράφος – Ερευνητής – Αναλυτής IFJ / SPJ
Συχνά, κατά καιρούς ρωτούν κυρίως δημοσιογράφους γιατί γράφουν ή γιατί δεν γράφουν την αλήθεια. Αν κατορθώσουν και βάλλουν το χέρι στην καρδιά και κρατηθούν με επιδεξιότητα μακριά από τους πειρασμούς της εύκολης ρητορικής, δύσκολα θα μπορέσουν να δώσουν σαφή και συγκεκριμένη απάντηση. Θα έλεγα ότι έτσι γράφουν απλά γιατί τους αρέσει, αλλά γιατί υπηρετούν τα οικονομικά συμφέροντα που είναι πίσω από τα έντυπα, κανάλια και sites που εργάζονται. Η αναζήτηση της αλήθειας είναι ένα θέμα ταμπού.
Ξέρω πως όλοι οι δημοσιογράφοι νιώθουν αδύναμοι να αντιμετωπίσουν ένα παντοδύναμο και τερατώδες καπιταλιστικό σύστημα και καταλήγουν να το υπηρετούν πιστά.
Τα νέα από τον κόσμο είναι άσχημα. Οι ειδήσεις έρχονται σε ριπή οφθαλμού. Πίσω από τις ειδήσεις κρύβονται θρησκείες, οικονομικά τράστ, κυβερνήσεις και λόμπυ, όπου με νόμους, νομοθετούν την σημερινή αθλιότητα – ανισότητα και την έκαναν κατεστημένο. Εδώ έρχονται οι δημοσιογράφοι να μεταδώσουν ή να πληροφορήσουν ανάλογα με τα δικά τους οικονομικά ή ιδεολογικά συμφέροντα.
Είναι πολύ βολικό, ενώ βρισκόμαστε εγκλωβισμένοι στον μικρόκοσμό μας να κατηγορούμε συνεχώς τους άλλους για ότι άσχημο μας συμβαίνει. Μένουμε καθηλωμένοι μπροστά στην τηλεόραση, δεχόμενοι την παραπληροφόρηση και τα fake news βάσει ενός μοντέλου ενημέρωσης, που έχει σχεδιασθεί στα νεοφιλελεύθερα κέντρα, με στόχο το μυαλό των πολιτών.
Γράφω για να μην ξεχάσω ποιος είμαι, τι κάνω. Γράφω γι’ αυτούς που μένουν πάντα πίσω κι ας μη μπορούν ακόμη να ακούσουν… Γι’ αυτούς που δεν έχουν μνημεία σε πάρκα και πλατείες.. Για τους δικούς μας αγίους…
Ας μιλήσουμε για τον κόσμο που ζούμε. Πολλές φορές βλέπουμε τα πράγματα μέσα από τον καθημερινό μικρόκοσμό μας. Σίγουρα δεν είναι η πραγματικότητα αυτή που μας προωθούν τα συστημικά ΜΜΕ και οι καλοπληρωμένοι δημοσιογράφου (υποτακτικοί).
…Υπάρχει ένας λαός που σφυρηλατούσε τη ζωή του σπάζοντας πέτρες σε μια κόλαση. Κουρασμένοι κουβαλάνε μαζί τις χαρές και τις πίκρες μιας ζωής. Εκεί οι άνθρωποι περιμένουν την ανατολή του ηλίου. Στέκονται χρόνια τώρα πάνω σε πατώματα σκληρά. Το χαμόγελο τους και η σκέψη τους είναι ανακατεμένα με τη ροή της “κανονικότητας” που τους επέβαλαν με δημοκρατικό τρόπο…
Κάποιοι δημοσιογράφοι, αναλυτές «ειδικοί» αποφάσισαν και με περίσσιο θράσος να δώσουν στο αστικό σύστημα όλα τα δικαιώματα ώστε να ορίζουν τι είναι καλό και τι κακό. Να ορίζουν ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει.
Όρισαν τις γλώσσες, τις ικανότητες, τα μνημόνια, το παρόν και το μέλλον των πολιτών. Και οι άνθρωποι υπάκουσαν. Δέχθηκαν άκριτα ότι τους σερβίρει το αστικό σύστημα μέσω των συστημικών δημοσιογράφων.
Πως θα αναμετρηθούμε με τις “σκοτεινές” ή θα γράψουμε τις “λευκές” σελίδες της ιστορίας μας, που παραμένουν τραυματικές και επίμαχες; Είναι καθήκον και απαιτεί τεκμηριωμένες απαντήσεις.
Η συντήρηση των εθνικών μύθων και ταμπού και η άρνηση να αντιμετωπίσουμε με ειλικρίνεια τη σκοτεινή πλευρά της δικής μας ιστορίας στο όνομα της “εθνικής συνοχής”. Επιτείνουν τον ιστορικό αναλφαβητισμός της νέας γενιάς.
Μας το θυμίζει συχνά η Ε.Ε. (Commission staff working document) μέσω της ετήσιας έκθεσης, για το επίπεδο που επικρατεί στα ΜΜΕ και ο τρόπος λειτουργίας των οποίων εξετάζεται κάθε χρόνο, αφού κατά την έκθεση αποτελεί δείκτη «εκδημοκρατισμού» μιας χώρας. Ο αδιαφανής τρόπος που διενεμήθη το δημόσιο χρήμα στα ΜΜΕ. Ειδικά την περίοδο του COVID 19. Η έκθεση είναι καταπέλτης. Όμως, σύμφωνα με το MEDIA PLURALISM MONITOR 2020 (MPO), η διαφάνεια είναι προβληματική καθώς τα ποσά που λαμβάνουν τα ΜΜΕ δεν αποκαλύπτονται δημόσια.
