Η πανδημία επελαύνει με τρόπο φονικό, αλλά το εθνικό σύστημα υγείας δεν ενισχύεται επειδή συνιστά “πολυτέλεια”

Του Μιχάλη Κριθαρίδη εκπροσώπου Τύπου του ΜέΡΑ25

Στο ίδιο έργο θεατές δυστυχώς βρισκόμαστε και πάλι όσον αφορά την πανδημία, τη στιγμή που το έργο αυτό είναι τραγικό, δραματικό και πολύνεκρο πια, αλλά η Κυβέρνηση αρνείται τα στοιχειώδη. Αρνείται την πραγματικότητα και τις πραγματικές ανάγκες ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας, την ενίσχυση του οποίου αντιλαμβάνεται ως “πολυτέλεια”, παρά το γεγονός ότι βιώνουμε μια σφοδρότατη και φονική πανδημία.

Με την κατάσταση να έχει ξεφύγει πλέον από κάθε έλεγχο και καθημερινά να σπάμε το ένα μαύρο ρεκόρ μετά το άλλο, η Κυβέρνηση και το Υπουργείο Υγείας δεν φαίνεται να ταρακουνιούνται καθώς συνεχίζουν να παριστάνουν τους Πόντιους Πιλάτους, αλλά οι ευθύνες τους είναι πια καθημερινά εγκληματικές, καθώς θρηνούμε πολλούς συνανθρώπους μας που θα μπορούσαμε να σώσουμε.

Όμως ο κ. Μητσοτάκης έχει επιλέξει συνειδητά από την πρώτη κιόλας στιγμή να μην είναι η πανδημία μια ευκαιρία ώστε να διορθωθούν τα κακώς κείμενα στον πολύπαθο χώρο της δημόσιας υγείας, αλλά αντιθέτως να αποτελέσει τον καταλύτη για την περαιτέρω υποβάθμιση, υποχρηματοδότηση και στο τέλος ακόμα και διάλυση ενός συστήματος υγείας που σιγά σιγά θα ιδιωτικοποιείται.

ΣΔΙΤ ήταν άλλωστε και παραμένει το όραμα της Κυβέρνησης της ΝΔ για το ΕΣΥ, όραμα το οποίο δεν έχει κρύψει ούτε κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ενώ όλες οι πολιτικές αποφάσεις που λαμβάνουνται κατατείνουν σε έναν δημόσιο τομέα υγείας που όχι μόνο δεν θα είναι “ανταγωνιστικός” με αγοραίους όρους προς τον ιδιωτικό, αλλά αντιθέτως θα προωθεί μια σειρά από ασθενείς και ασθένειες σε ιδιωτικές πανάκριβες δομές.

Τίποτα λοιπόν δεν είναι καθόλου τυχαίο σε αυτή την τραγωδία που ζούμε, γι’ αυτό κιόλας Κυβερνητικοί Υπουργοί δεν διστάζουν μέσα σε αυτές τις τραγικές συνθήκες και στιγμές να ξεστομίζουν πράγματα όπως αυτά που ακούστηκαν σε δηλώσεις του κ. Σκέρτσου, ενός πολύ στενού συνεργάτη του Πρωθυπουργού, για την “πολυτέλεια” της ενίσχυσης του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Τα λένε, τα πιστεύουν, τα υλοποιούν και τα πράττουν καθημερινά.

Ενώ όλα αυτά έρχονται και ως ένα επιστέγασμα των ευρύτερων και με συνέχεια μνημονιακών πολιτικών υποβάθμισης της δημόσιας υγείας που μεθοδεύτηκε και εφαρμόστηκε μια δεκαετία τώρα. Κάποιοι λοιπόν -για την ακρίβεια πολλοί, ακόμα και η υποτιθέμενη Κυβέρνησης της Αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ- έστρωσαν τον δύσβατο και κακοτράχαλο δρόμο αυτό για το ΕΣΥ και τώρα κάποιοι άλλοι κάνουν μία ακόμα κρίση ευκαιρία για την ιδιωτικομανία τους.

Ως πότε όμως και για πόσο ακόμα θα ανεχόμαστε την έμμεση ή και άμεση διάλυση των δημοσίων δομών υγείας τη στιγμή που κιόλας χάνονται εκατοντάδες ανθρώπινες ζωές από την πανδημία ή και την λοιπή νοσηρότητα, δομών που έπρεπε να ενισχυθούν αντί να διαλύονται και πριν την πανδημία; Πόσο ακόμα δεν θα διστάζουν κάποιοι μέσα σε αυτή την τραγωδία να προωθούν και να αφήνουν διαρκώς “στην απέξω” τους κλινικάρχες και τον ιδιωτικό τομέα υγείας;

Όσο έχουμε καπιταλισμό θα μπορούσε να πει κάποιος, σίγουρα όμως την απάντηση μπορεί να την δώσει η ίδια η κοινωνία, τα κινήματα διεκδίκησης, οι γιατροί, οι νοσηλευτές και όλοι εκείνοι που αντιλαμβάνονται ότι το ΕΣΥ ψυχορραγεί αυτή τη στιγμή όχι από κάποιο λάθος, όχι από αμέλεια ή ατυχία, αλλά από συνειδητή επιλογή μιας ανάλγητης και κυνικής Κυβέρνησης που έρχεται μες την πανδημία να πάει παραπέρα τις μνημονιακές πολιτικές της αποψίλωσης.

Print Friendly, PDF & Email