Codis… Έγκλημα και τιμωρία

ΤΙ ΕΙΝΑΙ TO CODIS; ΠΙΣΤΕΨΤΕ TO ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ. ΣΤΟ ΑΜΕΣΟ ΜΕΛΛΟΝ, ΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΘΑ «ΦΑΚΕΛΩΣΟΥΝ» ΤΑ ΓΟΝΙΔΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ, ΚΑΙ ΤΟΤΕ, TO DNA ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΠΕΙΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ.

Το πρωινό της 25ης Νοεμβρίου 1991, ένας μασκοφόρος διαρ­ρήκτης εισέβαλε στο σπίτι ενός νεόνυμφου ζευγαριού, στο Σι­κάγο του Ιλινόις, σκότωσε τον άντρα, βίασε τη γυναίκα του, κα­τόπιν άδειασε πάνω της ένα εξάσφαιρο, εν ψυχρώ, και την πα­ράτησε αιμόφυρτη στη μέση του σαλονιού.

Ως εκ θαύματος, η τελευταία κατόρθωσε να επιβιώσει. Οι ανα­κριτές, που επισκέφτηκαν αργότερα το σπίτι, ανακάλυψαν ίχνη από το σπέρμα του μασκοφόρου και το ανέλυσαν στα μηχανήμα­τα του εγκληματολογικού εργαστηρίου. Ήταν μια ανάλυση ρουτίνας, μόνο που αυτή τη φορά τα αποτελέσματα του DNA τεστ ει­σήχθηκαν στο δίκτυο υπολογιστών της αστυνομίας του Σικάγο. Πέ­ντε μήνες μετά, τον Απρίλιο του 1992, η αστυνομία του Σπρίνγκφιλντ απέσπασε δείγμα γενετικού κώδικα από έναν εγκληματία που καταδικάστηκε για το βιασμό μιας 17χρονης, και το εισήγα­γε στον υπολογιστή της αστυνομίας του Σικάγο. Gotcha! To DNA του βιαστή του Σπρίνγκφιλντ ταίριαζε απόλυτα με το γενετικό κώ­δικα από το δείγμα σπέρματος του δολοφόνου του Σικάγο. Ένορκοι και δικαστές καταδίκασαν τον Άρθουρ Ντέιλ Χίκεϊ για φόνο, σε πρώτο βαθμό, απόπειρα δολοφονίας, βιασμό κατ’ επανάληψη και διάρρηξη. Ο Χίκεϊ δέχτηκε τη θανατική ποινή και εκτελέστη­κε. Τα «κακοποιά» γονίδιά του τον είχαν προδώσει.

Η υπόθεση Χίκεϊ επιδεικνύει -και αποδεικνύει- περίτρανα τη δύναμη ενός συστήματος ταξινομήσεων σε υπολογιστή δεδομένων ανθρώπινου DNA. Με πιο απλά λόγια, θα μπορούσαμε να περιγράψουμε το παραπάνω σύστημα ως ένα ηλεκτρονικό αρ­χείο ανθρώπινου γενετικού κώδικα, κάτι σαν το φακέλωμα που παρακολουθήσαμε στη σειρά X-Files, μόνο που αντί για συρτά­ρια και ντοσιέ γεμάτα από δείγματα DNA, έχουμε ψηφιοποιημένα δεδομένα γενετικού κώδικα σε δίκτυα υπολογιστών. Και όχι για όλο τον ανθρώπινο πληθυσμό, αλλά μόνο για τα κακοποιό στοιχεία, υποστηρίζουν οι άνθρωποι του FBI. Ή έτσι λένε…

Επειδή τέλειο έγκλημα δεν υπάρχει -κι αν υπάρχει τότε δεν θα το γνωρίζαμε-, ο δράστης, τις περισσότερες φορές, αφήνει στον τόπο του εγκλήματος κάποιο ίχνος από το γενετικό του υλι­κό. Μια σταγόνα αίμα, λίγο σπέρμα, μια τρίχα από τα μαλλιά του, απειροελάχιστα δείγματα σάλιου σε μια γόπα ή ιδρώτα στο γείσο ενός καπέλου είναι αρκετά για να τον προδώσουν. Όμως, ακόμα και αν οι ιθύνουσες αρχές καταφέρουν να συλλέξουν το εγκληματικό DNA ώστε να έχουν κάποια ένδειξη για τον εγκλη­ματία, θα πρέπει να συγκρίνουν το γενετικό κώδικα με άλλους ήδη υπάρχοντες, θα πρέπει, δηλαδή, να υπάρχει και μια ευρεία βάση δεδομένων με δείγματα από ανθρώπινο DNA. Στις ΗΠΑ, οι πηγές από τις οποίες το FBI μπορεί να συλλέξει δείγματα αν­θρώπινου γενετικού κώδικα είναι πάρα πολλές. Πρώτη και κα­λύτερη πηγή συλλογής δειγμάτων DNA είναι η ίδια η υπηρεσία, η οποία, με το που θα συλλάβει έναν εγκληματία, αμέσως αποθηκεύει τα γενετικά αποτυπώματά του σε υπολογιστές. Άλλες αξιόλογες πηγές είναι ο στρατός και φυσικά τα νοσοκομεία. Φανταστείτε ότι από το 1960, και ε­ντεύθεν, τα νεογέννητα δωρίζουν μικρές ποσότητες αίματος ώστε να πραγματο­ποιηθούν οι απαραίτητοι έλεγχοι για τυχόν κληρονομικά νοσήματα. Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 πραγματοποιούνται επιπρόσθετες αιματολογικές εξετάσεις για να καλυφθεί και η πιθανότητα κατά την οποία το νεογέννητο είναι φορέας του ιού HIV. Συν τις φαρμακευτικές, βιοτεχνολογικές και ασφαλιστικές εταιρείες, οι οποίες δεν άφησαν το FBI ασυγκίνητο με τη γενναιόδωρη προσφορά του πλή­θους στοιχείων που διέθεταν στις δικές τους τράπεζες δεδομένων. Όλος αυτός ο συρφετός γενετικού υλικού μπορεί μέσω της υπάρχουσας τεχνολογίας να ανα­λυθεί με μόλις 10 δολάρια ανά δείγμα. Και το αφεντικό τρελάθηκε…

Κωδικός: Φακέλωμα γονιδίων

To FBI ξεκίνησε επίσημα να συλλέγει γενετικούς κώδικες εγκληματιών, το 1996 υπό το πρίσμα του πιλοτικού -τότε- πρότζεκτ CODIS (Combined DNA Index System), που σε ελεύθερη απόδοση στα ελληνικά σημαίνει Ταξινομημένο Σύστημα Σύγκρισης Γενετικού Κώδικα. Η βασική χρηματοδότηση του προγράμματος πραγματοποιήθηκε το 1996 κατά τη διάρκεια της αντιεγκληματικής καμπάνιας Κλίντον και ανερχόταν στα 65 εκατομμύρια δολάρια -25 εκατομμύρια κατατέθη­καν απευθείας στο FBI και 40 εκατομμύρια στα περιφερειακά εργαστήρια ε­γκληματολογίας, για να αγοραστούν τα κατάλληλα μηχανήματα. Οι πολιτείες που συμμετείχαν, το 1996, στο πρότζεκτ έφταναν τις 30 και όλες τροφοδοτούσαν συ­νεχώς το υπολογιστικό δίκτυο του FBI με νέα δεδομένα εγκληματικού DNA. Έως εκείνη τη χρονιά, στις τράπεζες δεδομένων του CODIS υπήρχαν 40.000 διαφο­ρετικοί γενετικοί κώδικες κακοποιών και εκατομμύρια δείγματα DNA αθώων -μέ­χρι αποδείξεως του εναντίου- πολιτών. Επιπρόσθετη χρηματοδότηση της τάξεως των 80 εκατομμυρίων δολαρίων πραγματοποιήθηκε με τον σχετικά πρόσφατο -πριν ενάμιση χρόνο- αντιτρομοκρατικό νόμο Κλίντον.
Μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου 2000 το CODIS περιείχε σε ψηφιοποιημένη μορφή ένα εκατομμύριο, περίπου, δείγματα γενετικού κώδικα. Στην προσπάθεια κατα­γραφής όλου αυτού του εγκληματικού DNA συμμετείχαν οι πολιτειακοί φορείς και των 52 πολιτειών, συγκεντρώνοντας υλικό στα 94 διάσπαρτα εργαστήρια ανά τη χώρα. Σήμερα, το εθνικό αμερικανικό δίκτυο DNA (N.D.I.S. National DNA Index System), το οποίο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως το τελικό στάδιο του CODIS, φιλοξενεί περισσότερα από 2.000.000 γενετικά προφίλ κακοποιών και ο θεός μόνο ξέρει πόσων αθώων πολιτών.

Η ιδέα ενός εθνικού δικτύου υπολογιστών όπου μέσα σε αυτό υπάρχουν απο­θηκευμένα δεδομένα ανθρώπινου γενετικού κώδικα λανσάρεται στο κοινό ως έ­να από τα ισχυρότερα μέτρα καταπολέμησης του εγκλήματος. Και σε συγκεκρι­μένες περιπτώσεις, κάτι τέτοιο ισχύει: δολοφόνοι και βιαστές που αφήνουν πίσω τους γενετικά ίχνη μπορούν να εντοπιστούν, σχεδόν αμέσως, από τη στιγμή που δείγμα του DNA τους αναλυθεί και εισαχθεί στους υπολογιστές του δικτύου. Σκο­πός του FBI είναι να διευρύνει την υπάρχουσα συλλογή ανθρώπινου γενετικού κώδικα, σε τέτοιο βαθμό ώστε να καλύπτει κάθε πολίτη των ΗΠΑ. Μόλις επιτευ­χθεί ο παραπάνω σκοπός, τότε οι αρχές, όχι μόνο θα συλλαμβάνουν τους εγκλη­ματίες ως δια μαγείας, αλλά θα εντοπίζουν πολύ πιο εύκολα τους αγνοούμενους ανηλίκους, θα αναγνωρίζουν σχεδόν αμέσως τα παραμορφωμένα πτώματα στα α­εροπορικά δυστυχήματα, θα σώζουν τους αθώους που βρέθηκαν από πλάνη του δικαστικού συστήματος στην ηλεκτρική καρέκλα, λένε… Αυτό που δεν λένε είναι ότι θα έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθούν τις κινήσεις του κάθε ελεύθερου πολίτη. Το αν θα αξιοποιήσουν όμως αυτή τη τελευταία δυνατότητα είναι ένα ε­ντελώς διαφορετικό άρθρο.

Η επιτυχία του προγράμματος CODIS μπορεί να υπολογιστεί από τον αριθμό των εγκληματιών που έχει εντοπίσει και από το ποσό της βοήθειας που παρέχει, καθημερινά, στους ερευνητές των εργαστηρίων εγκληματολογίας. Μέχρι σήμερα, το CODIS έχει υποδείξει σε αστυνομικούς ανά την επικράτεια των ΗΠΑ περισσό­τερους από 1000 κακοποιούς και έμμεσα έχει βοηθήσει να εξιχνιαστούν εκατο­ντάδες εγκλήματα.

CODIS εν δράσει

Καθ’ όλη τη διάρκεια του 1998 μια σειρά σεξουαλικών εγκλημάτων τάραξε την κατά τ’ άλλα ήσυχη ζωή των κατοίκων της πόλης Σαρασότα στη Φλόριδα. Οι πε­ρισσότερες από τις επιθέσεις ήταν, κατά κύριο λόγο, βίαιες και είχαν ως θύματα ανύπαντρες γυναίκες νεαρής ηλικίας. Σε κάθε μία από τις περιπτώσεις, ο κακο­ποιός εισερχόταν στα σπίτια των θυμάτων από τα παράθυρα ή τις πόρτες ή από την πίσω πόρτα του σπιτιού, που συνήθως ήταν αυτή της κουζίνας.
Το βράδυ της 13ης Ιουνίου 1998 μια νεαρή γυναίκα δέχτηκε βίαιη επίθεση, η οποία ήταν πιστό αντίγραφο των προηγούμενων βιασμών. Λίγες εβδομάδες αρ­γότερα η αστυνομία της Σαρακότα ισχυρίστηκε ότι ο Μαρκ Α. Νταγκλ εισέβαλε σπίτι του θύματος ενώ αυτό κοιμόταν. Αφού ο Ντάγκλ τη βίασε βάναυσα, την έδεσε με καλώδιο ηλεκτρικού ρεύματος από τα πλευρικά τμήματα του κρεβατιού και την παράτησε εκεί αιμόφυρτη. Η αστυνομία κατόρθωσε να εντοπίσει ένα μι­κρό δείγμα του σπέρματος του βιαστή και σύγκρινε το γενετικό του προφίλ με τα υπόλοιπα 50.000 που βρίσκονταν αποθηκευμένα στη βάση δεδομένων DNA της πολιτείας της Φλόριδα. Όταν οι αρχές είδαν ότι δεν υπήρχε ταίρι για το συγκε­κριμένο γενετικό προφίλ, προώθησαν το δείγμα σε άλλες πολιτείες που συμμε­τείχαν στο πρότζεκτ CODΙS, έτσι ώστε να αποκλειστεί κάθε πιθανό ενδεχόμενο. Η δεύτερη επιτυχία ήταν δεδομένη.

Αξιωματικοί της αστυνομίας της Βιρτζίνια ανέφεραν ότι το γενετικό υλικό από την Φλόριδα ταίριαζε απόλυτα με ένα από τα δείγματα της δικής τους βάσης δε­δομένων. Το εγκληματικό γενετικό προφίλ είχε αποσπαστεί από τον Μαρκ Α. Νταγκλ όταν τον είχαν συλλάβει για διάρρηξη και άρνηση πληρωμής διατροφής στη σύζυγο του. Ο Νταγκλ συνελήφθη στις 13 Νοεμβρίου 1998 μόλις 5 μήνες μετά την αποτρόπαια πράξη του, και από τότε -μέχρι τη στιγμή που δικάστηκε-παραδέχτηκε ότι διέπραξε άλλους τρεις βιασμούς στη Σαρασότα. Οι εκτελεστικές αρχές ακόμα ερευνούν τη σύνδεση του Νταγκλ με άλλα κακουργήματα. Προς το παρόν, ο «δράκος της Σαρασότα» καταδικάστηκε, επιεικώς, σε 40 χρόνια φυλά­κισης για τις εξής κατηγορίες: βιασμό κατ’ επανάληψη, απόπειρα δολοφονίας, διάρρηξη και κλοπή, ξυλοδαρμό και κατοχή εργαλείων διάρρηξης. Και τα καλύ­τερα έρχονται για τον Νταγκλ (σε περίπτωση που το CODIS υποδείξει ότι εμπλέ­κεται και στους υπόλοιπους βιασμούς της Φλόριδα).

Λίγα χρόνια πριν, περίπου στα μέσα της δεκαετίας του ‘90, το σύστημα σύγκρι­σης και συνταιριάσματος γενετικού υλικού CODIS προσέφερε ακρίβεια με πιθα­νότητα σφάλματος ένα τοις χιλίοις. Δηλαδή, στα δυο χιλιάδες δείγματα, θα μπο­ρούσαν να βρεθούν δύο γενετικά προφίλ που ανήκουν σε δυο διαφορετικά άτομα, και παρ’ όλα αυτά το σύστημα να μπερδευόταν και να θεωρούσε πως είναι ένα και το αυτό. Σήμερα, η πιθανότητα σφάλματος της διακριτικής ικανότητας του CODIS φτάνει το 1 στα 260.000.000.000. Με λίγα λόγια είναι σχεδόν αλάθητο, εκτός κι αν το σφάλμα του συστήματος οφείλεται σε δίδυμα αδέλφια που είναι φτιαγμένα από ακριβώς το ίδιο γενετικό υλικό. Σε γενικές γραμμές, όμως, οι επιστήμονες ε­πισημαίνουν ότι το γενετικό αποτύπωμα ενός ατόμου είναι ένα και μοναδικό. Η καινοτόμος θαυμαστή τεχνολογία ανάλυσης του γενετικού κώδικα με τις τόσο μι­κρές πιθανότητες σφάλματος επιτρέπει στους ειδικούς του FBΙ να καταθέτουν με περισσή βεβαιότητα ότι το τάδε δείγμα αίματος ανήκει στον δείνα εγκληματία, και κάτι τέτοιο αρκεί για να τον τοποθετήσει μέχρι και στην ηλεκτρική καρέκλα.

Εκτός βέβαια από τη διαβόητη υπόθεση δολοφονίας της συζύγου του 0. Τζέι Σίμποον. Αν και στον τόπο του εγκλήματος εντοπίστηκαν αμέτρητοι γενετικοί δεί­κτες που υποδείκνυαν τον εν λόγω κατηγορούμενο ως ένοχο, οι συνήγοροι του Ο, Τζέι φέρθηκαν αρκετά έξυπνα. Υποστήριξαν στη δίκη ότι οι αστυνομικοί του Λος Άντζελες οπό λάθος χειρισμό του ευαίσθητου υλικού (βλ. DNA) κατόρθωσαν να το μολύνουν και ως εκ τούτου το δικαστήριο δεν μπορούσε να το αποδεχτεί ως ατράνταχτο ενοχοποιητικό στοιχείο. Και έτσι έσπειραν αμφιβολίες όχι μόνο για την ενοχή ή όχι του κατηγορουμένου αλλά και για το αν ανειδίκευτο προσωπικό θα μπορούσε να χειρίζεται τόσο ευαίσθητα υλικά. Τελικά ο Ο. Τζέι α­θωώθηκε.
Όμως, η νέα αυστηρή πολιτική του FBI, αλλά και ολόκληρου του νομικού συστήματος των ΗΠΑ, δεν αφήνει πλέον τέτοια περιθώρια. Η αρχή έγινε τον Δεκέμβριο του 1998 όταν ένας αξιωματικός της Αστυνομίας του Μιλγουόκι βρέθηκε στο εδώλιο, κατηγορούμενος για το βιασμό μιας ανήλικης. Παρά το γεγονός ότι τέσσερις μάρτυ­ρες υπεράσπισης ορκίζονταν στο ευαγγέλιο ότι ο άνθρωπος, ό­ντως, είχε άλλοθι, το σπέρμα του στα ρούχα του θύματος τον πρό­δωσε. Και το δικαστήριο τον σταύρωσε. Για να μη γίνει λόγος για το φόρεμα Λεβίνσκι.

Η ελληνική πλευρά

Το εξπρές των τεχνολογικών εξελίξεων δεν άφησε απ’ έξω τη χώρα μας. Αν και στην «Ελλάδα του 2008- το DNA ενός ατόμου χρησιμοποιείται ως αποδεικτικό στοιχείο, δεν υπάρχει ευρεία βά­ση δεδομένων που να περιέχει μεγάλες ποσότητες συγκρίσιμων στοιχείων, ούτως ώστε να εντοπιστεί αυτόματα ο εκάστοτε δράστης. Εκτός βέβαια κι αν έχει ξανασυλληφθεί, οπότε και του έχουν αποσπάσει δείγματα DNA στο παρελθόν. Τρανταχτό παράδειγμα της έλλειψης στοιχείων που επικρατεί είναι το περιστατικό της βομβιστικής επίθεσης στο σπίτι του Γερμανού διπλωμάτη στο Χα­λάνδρι, τον Μάιο του ’98, όπου την ευθύνη για την τρομοκρατική ενέργεια ανέλαβε η 17 Νοέμβρη. Οι κηλίδες αίματος που βρέθη­καν στο κάθισμα του αυτοκινήτου, απ’ όπου εκτοξεύτηκε η ρουκέ­τα, ναι μεν αναλύθηκαν -καθώς βρέθηκε και ο τύπος του αίματος-αλλά δυστυχώς, όπως αναφέρθηκε, δεν υπήρχαν στοιχεία προς σύ­γκριση. Οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες ζήτησαν το δείγμα DΝΑ για να το καταχωρήσουν στο σύστημα CODIS ώστε να διαπι­στώσουν τυχόν παράλληλη δράση των τρομοκρατών στις ΗΠΑ. Λέγεται ότι προς το παρόν οι ελληνικές αρχές έχουν αρνηθεί να παραχωρήσουν το πολύτιμο γενετικό προφίλ. Ας όψεται η νέα αντι­τρομοκρατική συμφωνία μεταξύ ΗΠΑ-Ελλάδας…

Ο «Μεγάλος αδελφός» ξαναχτυπά

Η ιδέα και μόνο μιας εθνικής τράπεζας γενετικών δεδομένων η­χεί στα αυτιά των Αμερικανών σαν μια ύποπτη επίθεση κατά της ι­διωτικής τους ζωής, ακόμη μεγαλύτερη και από αυτή που δέχτηκαν με τη δημιουργία του εθνικού δικτύου δαχτυλικών αποτυπωμάτων, κραυγάζουν οι σκληροπυρηνικοί οπαδοί των ατομικών δικαιωμάτων. Ας μη γελιόμαστε. Η δειγματοληψία αίματος είναι πολύ περισσότε­ρο εκφοβιστική από την καταχώρηση ενός δακτυλικού αποτυπώμα­τος. Και η αλήθεια είναι ότι το DNA κουβαλάει μέσα του πολύ πε­ρισσότερη πληροφορία απ’ ό,τι ένα δαχτυλικό αποτύπωμα, πληρο­φορία που μπορεί να πέσει θύμα εκμετάλλευσης ασφαλιστικών ε­ταιρειών, και όχι μόνο. (Όπως στην περίπτωση μιας Αμερικανίδας που εκμυστηρεύθηκε στο γιατρό της ότι ο πατέρας της έπασχε από τη νόσο του Χάντιγκτον, και έχοντας πλέον 50% πιθανότητες να πάσχει και η ίδια, δεν μπορούσε μετά να ασφαλιστεί για περίπτω­ση αναπηρίας. Ή στην περίπτωση της οικογένειας ενός 5χρονου που δέχτηκε να συμμετέχει σε γενετικά τεστ που αφορούσαν τις εκ γενετής καρδιακές παθήσεις, βρέθηκε να πάσχει, και καμία εται­ρεία μετά δεν δεχόταν να ασφαλίσει τον μικρό…)
Δυστυχώς, δεν υπάρχουν νόμοι που να απαγορεύουν το γενετι­κό ρατσισμό. Προχωρώντας σε όλο και περισσότερο συγκεντρωτι­κά καθεστώτα γενετικών δεδομένων (βλ. CODIS NDIS) αυξάνει πα­ράλληλα και ο κίνδυνος διαρροής όλων αυτών των πολύτιμων πλη­ροφοριών. Οι επιστήμονες προβλέπουν ότι σε 10-15 χρόνια, το γενετικό αποτύπωμα όχι μόνο θα προδίδει το χρώμα των ματιών και των μαλλιών -καθώς και άλλων φυσικών χαρακτηριστικών- αλλά θα δίνει τη δυνατότητα στους κατέχοντες την πληροφορία να «βά­ζουν χέρι» και σε ζωτικά στοιχεία και χαρακτηριστικά που αφορούν το υπό έρευνα άτομο. Στα πρόθυρα της τρίτης χιλιετίας ένας και­νούργιος θαυμαστός κόσμος ανατέλλει. Υποδεχτείτε τον.

ΟΙ ΟΚΤΩ ΠΙΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΟΙΡΑΖΟΝΤΑΙ ΠΟΛΛΑ. ΜΙΣΑΝΘΡΩΠΙΑ, ΕΝΤΑΛΜΑΤΑ ΣΥΛΛΗΨΗΣ ΑΛΛΑ ΚΥΡΙΩΣ ΜΙΑ ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΕΚΔΟΧΗ ΤΟΥ ΓΕΝΕΤΙΚΟΥ ΤΟΥΣ ΚΩΔΙΚΑ ΣΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΕΣ ΤΟΥ FBI. ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΘΥΜΑΤΑ TOY CODIS.

Ρίτσαρντ Βαλέ
Ηλικία: 42 ετών, Χρώμα μαλλιών: Καστανό, Χρώμα ματιών: Γαλάζιο σκούρο, Ύψος: 1,78μ.
Βάρος: 100 κιλά, Διακριτικά γνωρίσματα: Κανένα. Πρώην μέλος των Hell’s Angels και νυν μέλος διεθνούς δικτύου διακίνησης κοκαΐνης. Έχει δολοφονήσει πληροφοριοδότη της αστυνομίας της Νέας Υόρκης, καθώς και φύλακες, κατά την απόδρασή του από τις καναδικές αρχές. Είναι ειδικός στις εκρήξεις και έχει ιδιαίτερα εγκληματικό ιστορικό.

Έρικ Ρόμπερτ Ρούντολφ
Ηλικία: 33 ετών, Χρώμα μαλλιών: Καστανό, Χρώμα ματιών: Γαλάζιο, Ύψος: 1,80 μ., Βάρος: 80-90 κιλά. Διακριτικά γνωρίσματα: Ουλή στο πιγούνι. Έχει σκοτώσει και τραυματίσει παραπάνω από 150 αθώους ανθρώπους με βομβιστικές ενέργειες σε νοσοκομεία, νομαρχίες, αθλητικά στάδια, ξενοδοχεία και δικαστήρια. Η αδυναμία του: Η πλήξη της επιβολής του νόμου.

Άντονι Λένιγκαν
Ηλικία: 52 ετών, Χρώμα μαλλιών: Γκρίζο, Χρώμα ματιών: Γαλάζιο, Ύψος: 1,90 μ., Βάρος: 95 κιλά, Διακριτικά γνωρίσματα: Ουλή στο στομάχι.0 Λάνιγκαν καταζητείται για τέσσερις αποτρόπαιους φόνους, που διέπραξε κατά τη δεκαετία του ‘80. Καταδικάστηκε από το δικαστήριο της Νέας Νότιας Ουαλίας σε δις ισόβια, αλλά απέδρασε κατά τη διαμετακόμιση του στη φυλακή. Είναι οπλισμένος και εξαιρετικά επικίνδυνος.

Τζέϊμς Τσαρλς Κοπ
Ηλικία: 45 ετών, Χρώμα μαλλιών: Κόκκινο, Χρώμα ματιών: Γαλάζιο-γκρι, Ύψος: 1,75 μ., Βάρος: 75-85 κιλά, Διακριτικά γνωρίσματα: Ουλή στον αριστερό του αντίχειρα. Βαδίζει κουτσαίνοντας. Ο Κοπ καταζητείται για μια σειρά φόνων που είχαν ως θύματα γιατρούς, οι οποίοι πραγματοποιούσαν νόμιμα εκτρώσεις. Τελευταίο του θύμα, ένας γιατρός στο Doctor’s Hospital του Μανχάταν, ο οποίος δολοφονήθηκε εν ψυχρώ στις 23/11/98.

Τζέραλντ Λάιλ «Χεμπ»
Ηλικία: 65 ετών, Χρώμα μαλλιών: Καστανό-γκρι. Χρώμα ματιών: Γαλάζιο, Ύψος: 1,80 μ.
Βάρος: 110 κιλά, Διακριτικά γνωρίσματα: Ουλή δίπλα στο δεξί μάτι, τατουάζ Airborne Ranger στο αριστερό μπράτσο γκέισα στον αριστερά πήχη και τατουάζ, τριαντάφυλλο στο δεξί μπράτσο. Συμμετείχε σε τρεις ανθρωποκτονίες. Αρχηγός συμμορίας, με ευρεία δράση (εμπόριο ναρκωτικών). Εξέτιε 40ετή ποινή, όταν απέδρασε από τη φυλακή.

Ντόναλντ Γιουτζίν Γουέμπ
Ηλικία: 58 ετών. Χρώμα μαλλιών: Γκριζοκάστανο. Χρώμα ματιών: Καστανό. Ύψος: 1,76 μ. Βάρος: 82 κιλά. Διακριτικά γνωρίσματα: Ουλή στο δεξί μάγουλο, τατουάζ «DON» στο δεξί χέρι. Δολοφόνησε τον αστυνομικό διευθυντή της Πενσιλβάνια στις ΗΠΑ, πυροβολώντας τον εξ επαφής, αφού πρώτα τον έδειρε βάναυσα. Θεωρείται εξαιρετικά επικίνδυνος.

Γκλεν Στιούσρτ Γκόντουιν
Ηλικία: 41ετών. Χρώμα μαλλιών: Μαύρο. Χρώμα ματιών: Πράσινο. Ύψος: 1,83 μ. Βάρος: 85 κιλά. Διακριτικά γνωρίσματα: Κανένα. Απέδρασε ενώ εξέτιε ισόβια ποινή που του είχε απαγγελθεί για τον τεμαχισμό δύο γυναικών. To FBI πιστεύει ότι κυκλοφορεί οπλισμένος. Το γεγονός ότι είναι και χρήστης ναρκωτικών τον καθιστά δημόσιο κίνδυνο.

Άντονι Τέρενς «Σάβατζ»
Ηλικία: 43 ετών. Χρώμα μαλλιών: Καστανό. Χρώμα ματιών: Γαλάζιο. Ύψος: 1,78 μ. Βάρος: 80 κιλά. Διακριτικά γνωρίσματα: Κανένα. Έχει κατηγορηθεί για τους φόνους παιδιών και για παιδεραστία, καθώς και για παράνομη διανομή πορνογραφικού υλικού ανηλίκων μέσω Internet. Ξέφυγε από τις αρχές την ημέρα που θα παρουσιαζόταν στο δικαστήριο.