Αυτοί που μας λείπουν

Επιμέλεια: Βαγγέλης Πάλλας, Δημοσιογράφος – Ερευνητής – Αναλυτής IFJ/SPJ

Ζούμε μέρες παράξενες …νύχτες δύσκολες… Ας τις κάνουμε δημιουργικές… Ζούμε πλέον σε μια χώρα όπου παράλληλα με τον οικονομικό αποκλεισμό που διέρχονται οι πολίτες αναστέλλονται και τα τελευταία θεμέλια δημοκρατικότητας και ελευθεριών που είχαν κατακτηθεί στο παρελθόν..με αγώνες και θυσίες..Έχουμε την ευκαιρία και την δυνατότητα να μιλήσουμε ανοιχτά ..να αναδείξουμε τα προβλήματα και να ορίσουμε εμείς την ατζέντα… .Ένα φόρο τιμής σε όλους αυτούς που απουσιάζουν ..για όλους αυτούς που τόλμησαν να θελήσουν να πραγματώσουν τα όνειρά τους και για αυτό θυσιάστηκαν… …το να μάθουμε . να ζούμε με τις απουσίες τους δεν είναι όμως απλά μια συντροφιά για όσους πενθούν αλλά ένα μικρό μανιφέστο για την συνέχιση του αγώνα …Γιατί η προεκλογική περίοδος ξεκίνησε όσο κι αν το πολιτικό περιβάλλον έχει γίνει τοξικό και η καθεστωτική αντίληψη κυριαρχεί σε όλους τους τομείς …εμείς θα είμαστε εδώ ενωμένοι για να μετατρέψουμε τις εκλογές σε μια νίκη των προοδευτικών δυνάμεων..των δυνάμεων που χρόνια τώρα αγωνίζονται για ένα καλύτερο αύριο σε ένα διαφορετικό κόσμο ..

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που δεν μπορείς να τους ξεχωρίσεις ανάμεσα σε άλλους..είναι αυτοί που έχουν πατρίδα ολάκερο τον κόσμο που είναι στις πορείες στους αγώνες και είναι ελεύθεροι ανάμεσα στις συμπληγάδες που κυριεύουν τις σκέψεις …ένας αέρας μεταφέρει τα τραγούδια τους χρόνια τώρα ξεδιπλώνοντας μαζί τους τα πιο όμορφα συνθήματα..αλληλεγγύη..δουλειά..ισότητα …είναι αυτοί που μεγάλωσαν με τον ύμνο του ΕΑΜ… όσο και αν προσπάθησαν να τον υποβαθμίσουν τα συστημικά ΜΜΕ και τα παπαγαλάκια τους …ο εν λόγω ύμνος σε καιρούς δύσκολους για την πατρίδα μας ένωσε τον λαό αντίθετα με τους λίγους που συνεργάστηκαν με τον κατακτητή…

Είναι αυτοί οι άνθρωποι που θα συγκρουσθούν με το υπάρχον κοινωνικοοικονομικό σύστημα ..την διαφθορά την ανισότητα τις δυνάμεις καταστολής που καταπιέζουν τους εργαζόμενους και την πνευματικοεπιστημονική εξουσία που μας προτρέπει να συμμορφωθούμε με τις επιταγές του Καπιταλισμού… .υπάρχουν και οι άλλοι άνθρωποι που κινούνται υπόγεια σε σκοτεινούς δρόμους που δεν συγκρούονται ..δεν αγωνιούν ..δεν έχουν πνευματική ανάγκη αναζήτησης του ιδανικού… …είναι αυτοί που με κάθε ευκαιρία χειροκροτούν τον κάθε σαλτιμπάγκο που κυνηγούν το βόλεμα είναι αυτοί που ζουν χωρίς ιδανικά ..χωρίς όνειρα… χωρίς ιδεολογικό δρομολόγιο… .είναι αυτοί που γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από αστικές και νεοφιλελεύθερης πολιτικές …που τους οδηγούν σε ακραίες και φασιστικές ενέργειες..

Η αποδοχή ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση και η απόρριψη της ιδέας μιας άλλης προοδευτικής λύσης αυξάνουν την αγωνιστική μας δύναμη απέναντι στις δυνάμεις της οπισθοδρόμησης και της υποτέλειας ..τι μας μένει να σχολιάσουμε για χιλιοστή φορά ?..τον κυνισμό των αντιδραστικών πολιτικών αποφάσεων ..την περιφρόνηση των αδυνάτων του ανθρώπινου πόνου ..την καταπίεση των συνειδήσεων ?..

Ο ρόλος της Αριστεράς είναι να βοηθήσει να διακρίνουμε μέσα από τα σύννεφα το τι αξίζει να αγωνίζεσαι για πιο σκοπό και με ποιους συντρόφους… και ύστερα αποφασίζουμε ελεύθερα ..μόνοι μας φτιάχνουμε το δρόμο μας.. μόνοι μας και τα συρματοπλέγματα που μας δένουν… .τους παραπάνω ανθρώπους είναι άδικος κόπος να τους αναφέρεις χαμένος χρόνος να τους αναζητήσεις… ψάχνω τους άλλους ανθρώπους που αγωνίζονται..αγωνιούν..πορεύονται …αυτούς θέλω δίπλα μου ..τους άλλους τους περιφρονώ…

Print Friendly, PDF & Email