Το σύνθημα «λευτεριά στην Παλαιστίνη» θα ακούγεται όλο και πιο δυνατά
Η απαράδεκτη σύλληψη του 22χρονου Παλαιστίνιου από την αστυνομία, επειδή ανέβασε μια παλαιστινιακή και μια ελληνική σημαία σε μια κολώνα στην μεγαλειώδη κινητοποίηση της Κυριακής 5 Νοέμβρη, δεν είναι ούτε μεμονωμένο ούτε τυχαίο περιστατικό. Το επιβεβαιώνουν λίγες μέρες μετά το «πογκρόμ» διώξεων κατά Παλαιστινίων, επειδή απλά περπατούσαν κοντά στο Παναθηναϊκό Στάδιο την Κυριακή 12 Νοέμβρη με παλαιστινιακές μαντίλες και σημαίες, καθώς και οι προσαγωγές των ηθοποιών Αντώνη και Αγγελικής Ξένου για «εξακρίβωση στοιχείων» την ίδια μέρα, επειδή πέρασαν μπροστά από την Ισραηλινή Πρεσβεία έχοντας αναρτήσει μια παλαιστινιακή σημαία στο αυτοκίνητό τους.
Σηματοδοτείται έτσι με προκλητικό τρόπο η προσπάθεια από πλευράς της κυβέρνησης να επιβληθεί «σιγή νεκροταφείου», από κοινού με τον καταιγισμό παραπληροφόρησης που απεργάζονται αστικά επιτελεία και πρεσβείες και αναπαράγονται σχεδόν ταυτόσημα από την πλειοψηφία των ΜΜΕ. Μάλιστα, η δίωξη σε βάρος του Παλαιστίνιου διαδηλωτή έγινε με τη χρήση των χαφιέδικων μηχανισμών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την ταυτοποίησή του, με την αστυνομία να αξιοποιεί ως αιτιολογία τον ίδιο σκοταδιστικό ακροδεξιό εσμό της παραγωγής fake news.
Η «σιγή νεκροταφείου» και ο καταιγισμός παραπληροφόρησης στοχεύει όχι μόνο στην «αθώωση» των εγκλημάτων του κράτους του Ισραήλ, αλλά και στην αποδοχή από τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα της όλο και βαθύτερης εμπλοκής της Ελλάδας στα επικίνδυνα πολεμικά σχέδια, τη διάθεση δισεκατομμυρίων για νατοϊκούς εξοπλισμούς. Και είναι αυτή η εμπλοκή που αυξάνει τον κίνδυνο να αποτελέσει η χώρα «στόχο αντιποίνων», όχι οι συμβολικές κινητοποιήσεις καταδίκης των βομβαρδισμών σε νοσοκομεία, καταυλισμούς προσφύγων, ανθρωπιστικές αποστολές.
Σε αυτή την πολιτική έχουν βάλει την υπογραφή τους και τα υπόλοιπα κόμματα με το μελάνι να μην έχει στεγνώσει ακόμα στις υπογραφές του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ στην ελληνοαμερικανική συμφωνία για τις βάσεις και την επέκταση της Σούδας.
Οι υπογραφές όλων των άλλων κομμάτων βρίσκονται φαρδιές πλατιές όμως και κάτω από το αντιδραστικό νομοθετικό πλαίσιο που επιδιώκει να βάλει στο γύψο τους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες, να ενισχύσει τους πολυπλόκαμους μηχανισμούς παρακολούθησης, καταγραφής και λογοκρισίας, με τη «βούλα» της ΕΕ.
Αυτό υπηρετεί και το νομοσχέδιο για την αποτελεσματικότερη εφαρμογή του Κανονισμού 784/2021 σχετικά με «την πρόληψη διάδοσης τρομοκρατικού περιεχομένου στο διαδίκτυο» που κατατέθηκε την Τετάρτη 8 Νοέμβρη τα μεσάνυχτα (!) στη Βουλή. Σύμφωνα με τον Κανονισμό, μεταξύ άλλων, δίνεται η δυνατότητα σε μια μόλις ώρα να μπορεί να αφαιρείται από το διαδίκτυο περιεχόμενο που κατά την ΕΕ και τις κυβερνήσεις θεωρείται ότι υποστηρίζει την τρομοκρατία.
Αξιοποιείται έτσι σε μια καθόλου τυχαία συγκυρία η πολλαπλά χρήσιμη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα αστικά κράτη, έννοια λάστιχο της τρομοκρατίας, αφού κάτω από αυτή, σύμφωνα με τη Europol, «χωράει» σήμερα κάθε δράση που αμφισβητεί την κυρίαρχη πολιτική.
Ταυτόχρονα, στο πλαίσιο της πρόληψης της τρομοκρατίας, στοχοποιείται η ριζοσπαστικοποίηση. Η ίδια η ΕΕ «παραδέχεται» ότι ένας από τους μεγαλύτερους κινδύνους που οδηγούν στη ριζοσπαστικοποίηση και θα πρέπει, βέβαια, για αυτό να παταχθούν και να αντιμετωπιστούν, είναι οι λαϊκές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας. Έτσι στο όνομα της καταπολέμησης της ριζοσπαστικοποίησης νομιμοποιούνται μέτρα παρακολούθησης, σάρωσης του διαδικτύου, προώθησης με κάθε τρόπο της κυρίαρχης ιδεολογίας και προπαγάνδας. Έχει στρωθεί το έδαφος ακόμα και σε αλλεπάλληλες κρατικές διώξεις κομμουνιστικών κομμάτων, της πολιτικής δράσης των κομμουνιστών και της κομμουνιστικής ιδεολογίας στο ένα τρίτο των κρατών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η αλυσίδα της καταστολής με την οποία ΕΕ, αστικά κράτη και κυβερνήσεις επιδιώκουν να «στραγγαλίσουν» τους λαούς και τα δικαιώματά τους, έχει κι άλλους κρίκους. Έτσι, την ίδια στιγμή με ιδιαίτερη ένταση και ταχύτητα προχωράει η προληπτική παρέμβαση των κρατικών αρχών και των εταιρειών του διαδικτύου επί του περιεχομένου που διακινείται στο διαδίκτυο με την αιτιολογία όχι μόνο του εντοπισμού τρομοκρατικού περιεχομένου, αλλά και της αντιμετώπισης της διασποράς ψευδών ειδήσεων, της παραπληροφόρησης. Αυτό σημαίνει στην πραγματικότητα πιο εκτεταμένο, μαζικό, προληπτικό σκανάρισμα της πληροφορίας στο διαδίκτυο κάθε είδους λόγο, εικόνα και βίντεο. Έτσι, μόνο ενδεικτικά τις τελευταίες μέρες, κόπηκε από το Facebook, χορηγούμενη διαφήμιση συναυλιών που διοργάνωνε ένας φορέας πολιτισμού, στην Ηλιούπολη με περιεχόμενο της συναυλίας, για την Παλαιστίνη και για την Επέτειο του Πολυτεχνείου, ενώ «κλειδώθηκε» από το Χ (πρώην Twitter) ο λογαριασμός του «Οδηγητή» επειδή καταγγέλλει τη σφαγή του Παλαιστινιακού λαού στη Γάζα.
Αυτό το ίδιο αντιδραστικό πλαίσιο συμπληρώνεται με έναν ακόμα κρίκο, από τους περιορισμούς που τίθενται στην ελευθερία της έκφρασης στη βάση της αντιμετώπισης της «ρητορικής μίσους». Στη βάση αυτή, καθόλου τυχαίες για το τι έπεται δεν ήταν οι πρόσφατες απαράδεκτες δηλώσεις του Υπουργού Παιδείας και του Ισραηλιτικού Συμβουλίου που κατηγόρησαν την ΟΛΜΕ για αντισημιτισμό, γιατί τάχθηκαν στο πλευρό του παλαιστινιακού λαού. Εξάλλου, αυτή η επίκληση της ρητορικής του μίσους επιτρέπει όχι, μόνο την επέμβαση στο περιεχόμενο των ανακοινώσεων, δημοσιευμάτων αναρτήσεων, αλλά και την κρατική παρέμβαση στους ίδιους τους παρόχους ιδιοκτήτες των μέσων ακόμη και χωρίς προηγούμενη ενημέρωσή τους.
Το συγκλονιστικό κύμα αλληλεγγύης που απλώνεται σε κάθε γωνιά της γης για το λαό της Παλαιστίνης και το αυτονόητο δικαίωμά του να έχει τη δική του πατρίδα στα όρια των αποφάσεων του ΟΗΕ το 1967, παρά την τρομοκρατία, τις συλλήψεις, τις διώξεις από κράτη και κυβερνήσεις σε ΗΠΑ, ΕΕ και αλλού, είναι τρανταχτή απόδειξη ότι οι λαοί έχουν μεγάλη δύναμη.
Είναι ώρα ευθύνης και μάχης για κάθε εργαζόμενο, για κάθε νέο, για κάθε λαϊκή οικογένεια να αντισταθεί στα δολοφονικά σχέδια που ματώνουν τους λαούς για τα κέρδη των λίγων. Οι δυνάμεις του ΚΚΕ μπαίνουν μπροστά και σε αυτή τη μάχη.
*Η Μαρίνα Λαβράνου είναι υπεύθυνη του Τμήματος Δικαιοσύνης και Λαϊκών Ελευθεριών της ΚΕ του ΚΚΕ