Επτά μαρτυρίες για τα γεγονότα στο Βιολογικό του ΑΠΘ

Επτά μαρτυρίες για τα γεγονότα στο Βιολογικό του ΑΠΘ

Η αρχική κουβέντα είχε κανονιστεί μόνο με μία διδακτορική φοιτήτρια του τμήματος Βιολογίας. Είναι γνωστό ότι τους τελευταίους μήνες το τμήμα της πρωταγωνιστεί με αρνητικό τρόπο στην επικαιρότητα, προκαλώντας κοινωνικούς προβληματισμούς, πολιτικές αντεγκλήσεις και πρακτικά αδιέξοδα. Οι λόγοι για τους οποίους συμβαίνει αυτό είναι επίσης γνωστοί. Κι αν δεν είναι, θα γίνουν αμέσως παρακάτω.

«Θέλουν να μιλήσουν και άλλα παιδιά», μας δήλωσε το ραντεβού μας λίγο πριν συναντηθούμε, και εννοείται ότι δεχτήκαμε. Τελικά, στη συνάντηση ήρθαν επτά μεταπτυχιακοί και διδακτορικοί φοιτητές του τμήματος Βιολογίας, θέλοντας να μεταφέρουν όσο γίνεται πιο βιωματικά την κατάσταση που αντιμετωπίζουν μέσα στη σχολή τους. Αυτά είναι, λοιπόν, όσα μας μετέφεραν —υπό τον όρο της ψευδωνυμίας– ο Αλέξανδρος, η Άννα, η Γεωργία, η Μιχαέλα, ο Πέτρος, η Ειρήνη και η Χρυσάνθη.

 

Ένα απαραίτητο disclaimer

Όταν ξεκινήσαμε το ρεπορτάζ, στόχος ήταν να μιλήσουμε με φοιτητές που κινούνται καθημερινά στο τμήμα Βιολογίας ή σε κάποιο άλλο τμήμα της Σχολής Θετικών Επιστημών (ΣΘΕ) του ΑΠΘ. Επίσης, θέλαμε αυτοί οι φοιτητές να είναι εκτός φοιτητικών παρατάξεων ή συλλογικοτήτων, ώστε να μεταφέρουμε τα βιώματά τους —όσο γίνεται— πιο αδιαμεσολάβητα από παρεμβάσεις ή πολιτικά στεγανά. Συμπληρωματικά, μας ενδιέφερε η συλλογή απόψεων και από εργαζόμενους στο πανεπιστήμιο.

Παρά τις προσπάθειές μας, συναντήσαμε συχνά άρνηση από τους ανθρώπους που προσεγγίσαμε, φοιτητές και εργαζόμενους. Κάποιοι αρνήθηκαν λόγω έλλειψης χρόνου ή ενδιαφέροντος. Όμως, κάποιοι άλλοι αρνήθηκαν φοβούμενοι τυχόν πολιτική και ακαδημαϊκή στοχοποίηση. Αυτό ήταν για εμάς μία καλή πρόγευση της ατμόσφαιρας που επικρατεί τους τελευταίους μήνες στο ΑΠΘ.

Οι επτά φοιτητές που τελικά μας μίλησαν προέρχονται από παρόμοιο υπόβαθρο: Συναντιούνται καθημερινά, εργάζονται στους ίδιους χώρους και βιώνουν μαζί τα γεγονότα. Επίσης, δεν ανήκουν σε κάποια παράταξη. Αυτή η ομοιότητα ίσως στέρησε από το ρεπορτάζ μας μία ποικιλομορφία απόψεων. Ωστόσο, ακόμα και έτσι, η οπτική των επτά φοιτητών αξίζει να καταγραφεί. Αφενός προέρχεται από ανθρώπους που πραγματικά ζουν το τμήμα σαν δεύτερο σπίτι τους, οπότε θα έπρεπε να έχουν και έναν λόγο παραπάνω για τα τεκταινόμενα. Αφετέρου, πρόκειται για μία οπτική που δύσκολα θα φαντάζονταν ότι μπορούν να εκφράσουν ανοιχτά μέσα στο κλίμα που βιώνουν.

 

 

Το ιστορικό της υπόθεσης «Βιβλιοθήκη στο Βιολογικό»

Τα ξημερώματα της 30ης Δεκεμβρίου 2021 η αστυνομία προχώρησε στην εκκένωση31-12-2021: Ανακοίνωση για αστυνομική επιχείρηση σε υπό κατάληψη χώρο | Ελληνική Αστυνομία μίας από τις μακροβιότερες καταλήψεις της Θεσσαλονίκης, του «Στεκιού στο Βιολογικό». Αυτή ήταν η αφορμή να ξεκινήσει ένα σπιράλ αντιπαραθέσεων, που έκτοτε βρίσκεται σε εξέλιξη.

Η κατάληψη ξεκίνησε το 1987, σε ένα μεγάλο δωμάτιο στο ισόγειο του κτιρίου όπου στεγάζεται το Βιολογικό καθώς και άλλα τμήματα (Πληροφορική, Φαρμακευτική). Όπως έγραψε το συντονιστικό της κατάληψης σε ανακοίνωσήΕκκένωση του στεκιού στο Βιολογικό | biologicasquad.blogspot.com του, το σημείο που «κάποτε προοριζόταν για πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη πλέον λειτουργεί ως αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο, στέκι αντιπληροφόρησης και ορμητήριο κοινωνικών και φοιτητικών αγώνων».

Εκτός από το Στέκι, μέχρι τότε στο ισόγειο του κτιρίου μπορούσε κανείς να συναντήσει —μεταξύ άλλων— τις βιβλιοθήκες τριών τμημάτων της ΣΘΕ (Βιολογικού, Γεωλογικού, Φυσικού), κάποιες μικρές αίθουσες διδασκαλίας, τουαλέτες και το φουαγιέ με τους ανελκυστήρες.

Όπως μάθαμε από την έρευνά μας, διαχρονικά γίνονταν και γίνονται προσπάθειες από το πανεπιστήμιο να ενοποιηθούν οι επιμέρους βιβλιοθήκες των τμημάτων σε βιβλιοθήκες Σχολών. Για παράδειγμα, είχαμε στο παρελθόν την ενοποίηση της Θεολογικής και της Νομικής, όπου πλέον η βιβλιοθήκη καταλαμβάνει έναν ολόκληρο όροφο. Επίσης, πιο πρόσφατα εγκαινιάστηκεΕγκαινιάστηκε η ενοποιημένη βιβλιοθήκη της Σχολής Οικονομικών & Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ | Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης η βιβλιοθήκη της Σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών.

Τα πλεονεκτήματα τέτοιων ενοποιήσεων είναι η εξοικονόμηση πόρων, η ευκολία στην αναζήτηση των βιβλίων και κυρίως η διεύρυνση του ωραρίου λειτουργίας. Με την πρότερη κατάσταση, στις βιβλιοθήκες του Γεωλογικού και του Βιολογικού υπήρχε ένας μόνο υπάλληλος. Το ίδιο ισχύει πλέον και στο Φυσικό, όπου υπήρχαν δύο υπάλληλοι και πλέον απέμεινε ένας. Άρα, αυτομάτως δεν μπορεί να ισχύσει κάποιο διευρυμένο ωράριο, πέραν του οκταώρου αυτών των υπαλλήλων. Με την ενοποίηση των βιβλιοθηκών δημιουργείται αυτόματα ένας ενιαίος χώρος με τρεις υπαλλήλους, και άρα δυνατότητα διευρυμένου ωραρίου.

Ένα άλλο ζήτημα είναι η έλλειψη χώρου. Καθεμία από τις παραπάνω βιβλιοθήκες είχε μέγεθος περίπου 200 τ.μ., το οποίο με το ζόρι επαρκούσε για να φιλοξενηθούν τα βιβλία και μερικά τραπέζια μελέτης. Κάποιος μπορεί να πει ότι στην εποχή των ηλεκτρονικών εκδόσεων τα παραπάνω τετραγωνικά δεν έχουν να προσφέρουν κάτι. Ωστόσο, οι σύγχρονες πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες είναι επίσης αναγνωστήρια, πολυχώροι πληροφόρησης και συγκέντρωσης των φοιτητών ανάμεσα στα μαθήματα, καθώς και χώροι ελεύθερης πρόσβασης στο διαδίκτυο.

Επιπλέον, διαπιστώσαμε κατά την έρευνά μας πως το ενδεχόμενο δημιουργίας νέων κτιρίων είναι εξαρχής δύσκολο. Πέρα από τον παράγοντα του κόστους, η πανεπιστημιούπολη του ΑΠΘ είναι σε μεγάλο βαθμό κορεσμένη οικοδομικά, γεγονός που οδηγεί τις όποιες κατασκευές να γίνονται υπόγεια. Ενδεικτικά παραδείγματα: η Θεματική Βιβλιοθήκη της Φιλοσοφικής Σχολής και το επιστημονικό αναγνωστήριο της Κεντρικής Βιβλιοθήκης. Αν προσθέσει κανείς και την ανάγκη για εγγύτητα με τα τμήματα που θα εξυπηρετεί η νέα βιβλιοθήκη, οι διαθέσιμες επιλογές για χώρο λιγοστεύουν πολύ.

Μια ματιά σε παλαιότερο απολογισμόΑπολογισμός Κεντρικής Βιβλιοθήκης ΑΠΘ Σεπτέμβριος 2012 – Δεκέμβριος 2013 | Βιβλιοθήκη – Κέντρο Πληροφόρησης – ΑΠΘ της Κεντρικής Βιβλιοθήκης-Κέντρου Πληροφόρησης του ΑΠΘ (2012-2013) επιβεβαιώνει ότι η ενοποίηση αποτελεί «Πάγιο αίτημα της Επιτροπής Εποπτείας Πανεπιστημιακών Βιβλιοθηκών». Επιπλέον, στα πεπραγμέναΠεπραγμένα Βιβλιοθήκης & Κέντρου Πληροφόρησης 2011-2021 της Βιβλιοθήκης για την περασμένη δεκαετία, με αφορμή την ενοποίηση στη σχολή Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών, αναφέρεται: «Επίσης, σε συνεργασία με τις αντίστοιχες κοσμητείες, έχουν δρομολογηθεί ενέργειες για την ενοποίηση των βιβλιοθηκών στις Σχολές Θετικών Επιστημών, Επιστημών Υγείας και στην Πολυτεχνική Σχολή».

Η πρώτη ενοποίηση είναι αυτή που εξετάζουμε στο παρόν άρθρο. Οι άλλες δύο είναι σε εξέλιξη, με την Κτηνιατρική και τους Πολιτικούς Μηχανικούς να είναι ο τελικός προορισμός για τις βιβλιοθήκες που μεταφέρονται.

Η χρηματοδότηση«ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΩΝ ΑΠΘ.» | ΕΣΠΑ 2014-2020 των τριών ενοποιήσεων προήλθε από το ΕΣΠΑ 2014-2020 και συγκεκριμένα από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Κεντρική Μακεδονία»Ένταξη της Πράξης «Λειτουργική ενοποίηση Βιβλιοθηκών ΑΠΘ.» με Κωδικό ΟΠΣ 5063433 στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Κεντρική Μακεδονία 2014-2020». Στο πλαίσιο του έργου έγινε μέχρι στιγμής ένας διαγωνισμόςΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΑΡΙΘΜ. 508/2021 – ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΜΕ ΤΙΤΛΟ «ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΥ ΕΝΟΠΟΙΗΜΕΝΩΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΩΝ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΤΟΥ ΑΠΘ» για την προμήθεια εξοπλισμού στην Κτηνιατρική και το Πολυτεχνείο και ένας διαγωνισμόςΈγκριση: α) μελέτης και τευχών δημοπράτησης, β) του σχεδίου διακήρυξης του έργου και γ) πίστωσης ποσού €1.320.600,00 για το έργο με τίτλο: «Εσωτερικές Διαρρυθμίσεις Χώρων Ισογείου Κτηρίου Βιολογίας για τις ανάγκες της ΣΘΕ», συνολικού προϋπολογισμού €1.320.600,00 (συμπεριλαμβανομένου του Φ.Π.Α.). | Δι@υγεια για «εσωτερικές διαρρυθμίσεις χώρων ισογείου κτηρίου Βιολογίας για τις ανάγκες της ΣΘΕ». Η σύμβαση με την ανάδοχο εταιρεία υπογράφηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο, ωστόσο, όπως φαίνεται, ο διαγωνισμός οδεύει αυτές τις μέρες προς επαναπροκήρυξηΔημοσίευση πρόθεσης δημοπράτησης έργου: «Εσωτερικές διαρρυθμίσεις χώρων ισογείου κτιρίου Βιολογίας για τις ανάγκες της ΣΘΕ», σύμφωνα με το άρθρο 70 του Ν.4412/2016. | Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Το γεγονός ότι στην περίπτωση που εξετάζουμε είχαμε ξεχωριστό διαγωνισμό για την αποξήλωση του ισογείου οφείλεται στο γεγονός ότι, σε αντίθεση με τις άλλες δύο σχολές, δεν υπήρχε εξαρχής κατάλληλος χώρος για να φιλοξενηθεί η ενοποιημένη βιβλιοθήκη. Οπότε, έπρεπε να γίνει διαρρύθμιση στο ισόγειο του κτιρίου σχεδόν από το μηδέν.

Ζητήματα ασφαλείας μέσα και έξω από το κτίριο

«Το “σπίτι” μας είναι σε ανακαίνιση!», χαριτολογεί η Χρυσάνθη ενώ μπαίνουμε στο τμήμα Βιολογίας. Το ισόγειο είναι κατειλημμένο από χτισμένους τοίχους, δείχνοντας ότι ο χώρος είναι ακόμα υπό κατασκευή. Στο βάθος, εκεί που ήταν κάποτε η είσοδος για το Στέκι, διακρίνουμε έναν τοίχο με μια μεγάλη τρύπα, καλυμμένη με κάγκελα. Και αυτός ο τρύπιος τοίχος έχει τη δική του ιστορία, όπως πρόκειται να μάθουμε.

Περνάμε κοντά από μία μπλε διμοιρία των ΜΑΤ, που είναι εγκατεστημένη στην κεντρική είσοδο, στη δεξιά πλευρά του κτιρίου. Στην αριστερή πλευρά, εκεί που κάποτε βρισκόταν η είσοδος για το Στέκι, βρίσκεται μία ακόμα διμοιρία.

Τα πράγματα είναι ήρεμα την ώρα που καταφτάνουμε. Καθόλου δεδομένο αυτήν την περίοδο. Μας το υπενθυμίζει η αύρα, ο «Αίαντας», που είναι παρκαρισμένη πίσω από τα ΜΑΤ.

Συναντιόμαστε με τους υπόλοιπους φοιτητές σε ένα από τα εργαστήρια του τμήματος. Κινούνται με μία άνεση που δείχνει ότι ξέρουν καλά τον χώρο και ότι πράγματι τον θεωρούν πολύ οικείο. «Όταν καταλήγεις να βλέπεις τους συμφοιτητές και τους καθηγητές περισσότερο από τους φίλους ή την οικογένειά σου, λογικό είναι να βλέπεις τη σχολή σαν δεύτερο σπίτι σου», λέει η Μιχαέλα. «Ειδικά εμείς, που είμαστε μεταπτυχιακοί και διδακτορικοί, δεν σταματήσαμε ποτέ να ερχόμαστε εδώ, ούτε καν μέσα στην περίοδο του κορoνοϊού».

Παρόλα αυτά, τα παιδιά ισχυρίζονται ότι δεν κινούνται το ίδιο άνετα όταν βγαίνουν από το εργαστήριο. Ο Αλέξανδρος περιγράφει εικόνες παρόμοιες με εκείνες που είχαμε παρουσιάσει σε προηγούμενο ρεπορτάζ

Οι χασισέμποροι δεν έφυγαν ποτέ από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης μας: «Προ κορoνοϊού, οποιαδήποτε ώρα και να ερχόσουν στο πανεπιστήμιο, θα σε σταματούσαν τέσσερις με πέντε άνθρωποι για να σε ρωτήσουν αν ήθελες ναρκωτικά. Είχε τύχει μπροστά στα μάτια μου να βγάλει ένας μαχαίρι και να απειλήσει τον υποψήφιο πελάτη, επειδή “τόλμησε” να αγοράσει από άλλον τις ουσίες του». Ο Πέτρος επιβεβαιώνει, αν και έχει την εντύπωση ότι το πρόβλημα μετριάστηκε προσωρινά κάπου μέσα στο 2019, ίσως λόγω κάποιων επιχειρήσεων της αστυνομίας. Ωστόσο, η έλευση του κορονοϊού και η ερήμωση του campus επανέφεραν το πρόβλημα.

«Εγώ είμαι στο ΑΠΘ από το 2013», λέει η Ειρήνη. «Ανέκαθεν θυμάμαι να μπαίνουνε άσχετοι μέσα στο campus και στο κτίριό μας και να πειράζουν κορίτσια. Το ξέρανε και οι φύλακες ποιοι είναι, αλλά δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι. Ήμασταν στα τηλέφωνα μεταξύ μας και ενημερώναμε τις συμφοιτήτριές μας να προσέχουν γιατί “τριγυρνάνε περίεργοι σήμερα”».

Η «κατάθεση» των φοιτητών συμπληρώνεται με αναφορές στο μαχαίρωμαΑΠΘ: Μαχαίρωσαν νεαρό μπροστά σε φοιτητές (εικόνες) | ΑΝΤ1 News ενός φοιτητή Erasmus, στις καταγγελίες μίας κοπέλας για βιασμόΘεσσαλονίκη: Φοιτήτρια καταγγέλλει απόπειρα βιασμού μέσα στο ΑΠΘ | Έθνος και στο κυνηγητό μίας άλλης κοπέλας από αγνώστους ενώ κινούνταν προς το αυτοκίνητό της.

Πρόβλημα υπήρχε και με την είσοδο εξωπανεπιστημιακών μέσα στο κτίριο, είτε σε ώρες μαθημάτων είτε εκτός μαθημάτων. «Στο ισόγειο του Βιολογικού έχω δει άτομα να ψαχουλεύουν για σακουλάκια με ουσίες πίσω από πυροσβεστήρες», λέει η Γεωργία. Η Μιχαέλα συμπληρώνει: «Με πρόσχημα τα φοιτητικά πάρτι που γίνονται κατά καιρούς, έχουν μπει εξωπανεπιστημιακοί μέσα και προκάλεσαν βανδαλισμούς. Στην καλύτερη θα έβρισκες παντού σκουπίδια. Στη χειρότερη; Σπασμένα τζάμια, παραβιασμένες κλειδαριές και ενίοτε και κλοπές. Όλα αυτά σε ένα κτίριο με εξοπλισμό δεκάδων χιλιάδων ευρώ».

«Αντίστοιχα πάρτι έγιναν εντός του κτιρίου και μέσα στην καραντίνα, παρά τις απαγορεύσεις», συμπληρώνουν η Γεωργία και η Άννα. «Είχε χρειαστεί εκείνη την περίοδο να πάμε στο εργαστήριο για κάποια επείγοντα πειράματα. Στο φουαγιέ πετύχαμε από μαθήματα πολεμικών τεχνών μέχρι πάρτι με ηχοσυστήματα και φωτορυθμικά».

«Προσωπικά, έχει τύχει να κάτσω στο εργαστήριο μέχρι και τις 02:00 το βράδυ χωρίς να αισθανθώ ανασφάλεια», αντιτείνει ο Πέτρος. «Ίσως, όμως, οφειλόταν στο ότι ήταν καθημερινή και όχι Παρασκευή ή Σάββατο, που συνήθως γίνονται τα πάρτι. Ίσως οφείλεται και στο ότι είμαι αγόρι και ήμουν με δύο φίλους μου». Η Μιχαέλα συμφώνησε: «Όταν είχε πάρτι, εμείς οι κοπέλες νιώθαμε πιο άνετα να φύγουμε από την έξοδο κινδύνου παρά να ανακατευτούμε στο φουαγιέ με όλον αυτόν τον κόσμο».

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι μέσα από το Στέκι η πρόσβαση στο υπόλοιπο κτίριο ήταν δυνατή οποιαδήποτε ώρα, ακόμα και όταν οι κεντρικές είσοδοι ήταν κλειδωμένες. Αυτό γινόταν επειδή ο χώρος του Στεκιού ενωνόταν με το φουαγιέ μέσω μίας εσωτερικής πόρτας, για την οποία κλειδιά είχε μόνο το συντονιστικό της κατάληψης και όχι η σχολή. Σύμφωνα με τα παιδιά, όποιες προσπάθειες έγιναν από το τμήμα για αλλαγή της κλειδαριάς προκάλεσαν αντίποινα με βανδαλισμούς και καταστροφές από αγνώστους στο υπόλοιπο κτίριο.

«Δεν θα μου έκανε εντύπωση αν κάποια από αυτά τα άτομα βγαίνουν και καταγγέλλουν δημόσια την υποχρηματοδότηση των πανεπιστημίων!», ειρωνεύεται η Μιχαέλα. «Εννοείται ότι υπάρχει υποχρηματοδότηση. Και το τελευταίο ευρώ μετράει στις χρηματοδοτήσεις μας. Όμως, αυτό δεν φαίνεται να το υπολογίζουν όσοι σπαταλάνε χιλιάδες ευρώ πηγαίνοντας τα πειράματά μας πίσω και καταστρέφοντας τη σχολή».

Το πρωί της 31ης Δεκεμβρίου η Ειρήνη ήταν ένα από τα ελάχιστα άτομα που επισκέφθηκαν το τμήμα. Η μέρα ήταν γιορτινή, όμως τα πειράματα δεν μπορούσαν να περιμένουν. Ξαφνικά είδε αστυνομία στην είσοδο του Στεκιού και αναρωτήθηκε τι συνέβη. Λίγο αργότερα θα το μάθαινεΕκκένωση της κατάληψης “Στέκι στο Βιολογικό” στο ΑΠΘ από την αστυνομία νωρίς το πρωί της Παρασκευής 31/12 – Πορεία αλληλεγγύης – ΦΩΤΟ | infolibre έκπληκτη από τις ειδήσεις, όπως και οι υπόλοιποι συμφοιτητές της. Η κατάληψη εκκενώθηκε από την αστυνομία προκειμένου να ξεκινήσουν οι εργασίες αναμόρφωσης του χώρου.

Μέχρι τότε η ακαδημαϊκή ζωή των φοιτητών κυλούσε παράλληλα με την παρουσία του Στεκιού στο χώρο. «Δεν είχαμε κάποια αλληλεπίδραση μαζί τους ούτε αυτοί μαζί μας. Συνήθως ερχόντουσαν στο χώρο τους σε γκρουπάκια. Σε περιόδους όπως η 17 Νοέμβρη μπορεί να έφτιαχναν κάποιο πανό», εξηγούν. Ο Πέτρος διευκρινίζει ότι το Στέκι στο Βιολογικό ήταν πιο «περίκλειστο», με την έννοια ότι διοργάνωνε μεν ανοιχτές εκδηλώσεις, καφενεία και συναυλίεςΤο στέκι στο Βιολογικό γκρεμίστηκε, οι συναυλίες θα συνεχιστούν | mixgrill.gr, ωστόσο δεν είχε ποτέ την έννοια ενός χώρου όπου μπορούσε ο οποιοσδήποτε φοιτητής να κάτσει και να διαβάσει σε ώρες μαθημάτων. «Το άνοιγαν συγκεκριμένα άτομα, κυρίως για εκδηλώσεις», λέει. «Ήταν κάτι τελείως διαφορετικό, για παράδειγμα, από το Στέκι του Φυσικού, όπου έχω πάει με έναν φίλο μου, έχω κάτσει ανάμεσα στα μαθήματα και έχω δει άλλα άτομα που διάβαζαν εκεί».

Μετά την Πρωτοχρονιά έγινε μία προσπάθεια επανασύστασηςΑΠΘ: Nέα επέμβαση των ΜΑΤ, εκκένωσαν νέα κατάληψη στο Χημικό, 15 συλλήψεις | left.gr της κατάληψης σε χώρο του τμήματος Χημείας, ο οποίος επίσης εκκενώθηκε, καθώς και μία σύντομη κατάληψη στην κοσμητεία της ΣΘΕΚατάληψη στη γραμματεία της ΣΘΕ του ΑΠΘ | cityportal, όπου επίσης προκλήθηκαν βανδαλισμοί.

Από εκεί και πέρα ξεκίνησε αυτό που περιγράφει η Μιχαέλα: «Εκεί που περιμέναμε να ξεκινήσει το έργο της βιβλιοθήκης, το οποίο θα έφτιαχνε έναν χώρο πιο ανθρώπινο, βρεθήκαμε ξαφνικά ανάμεσα σε δύο άκρα και από τότε δεν μπορούμε να κάνουμε ήρεμα τη δουλειά μας. Θα έπρεπε να χαιρόμαστε αυτόν το χώρο, αφού είμαστε τόσες ώρες εδώ. Όμως, δεν τον χαιρόμαστε καθόλου».

Ολημερίς το χτίζανε, το βράδυ γκρεμιζόταν

Μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων ξεκίνησε και επίσημα το έργο της αναμόρφωσης του ισογείου, ώστε να δημιουργηθεί εκεί η ενοποιημένη βιβλιοθήκη μαζί με ένα αμφιθέατρο και κάποιους άλλους βοηθητικούς χώρους. Στο μεταξύ, η Πρυτανεία είχε εκκενώσει και τους υπόλοιπους χώρους του ισογείου, ήδη πριν αδειάσει τον χώρο της κατάληψης. Η βιβλιοθήκη του τμήματος Βιολογίας, συγκεκριμένα, μεταφέρθηκε στον πέμπτο όροφο, εξυπηρετώντας τα πλέον απαραίτητα (π.χ. κατάθεση διπλωματικών).

Οι πρώτες κατεδαφίσεις έγιναν από τη μεριά του εργολάβου. Αρχικά, οι εργάτες ισοπέδωσαν το εξωτερικό κούφωμα της πρώην κατάληψης (πόρτα και παράθυρα), ώστε να αποκτήσουν πρόσβαση στον χώρο της. Στη θέση του έβαλαν κάγκελα. Επιπλέον, ο εσωτερικός τοίχος, που ένωνε τον χώρο της κατάληψης με το φουαγιέ, κατεδαφίστηκε. Πλέον η κατάληψη είχε καταργηθεί και έμπρακτα, δημιουργώντας όμως ένα διαμπερές άνοιγμα.

Κάποια στιγμή άγνωστοι αφαίρεσαν και τα κάγκελα. Η τρύπα πλέον ήταν ορθάνοιχτη. Έμπαζε κρύο και μπορούσε να μπαινοβγαίνει όποιος ήθελε. Πλέον τα κάγκελα έχουν επανατοποθετηθεί, όμως στο μεταξύ οι φοιτητές του τμήματος ξεχειμώνιασαν με αυτό το άνοιγμα στον τοίχο.

«Κατεδαφίσεις» είχαν ξεκινήσει και από άλλους, αγνώστους δολιοφθορείς, ήδη από τα τέλη Νοεμβρίου, όπως είχαμε αναφέρει σε προηγούμενο ρεπορτάζΗ βίαιη νύχτα του ΑΠΘ. Τότε ήταν και πάλι μια έντονη περίοδος, αφού είχε υπογραφεί η σύμβαση με τον εργολάβο και υπήρχε ήδη η φημολογία ότι το Στέκι θα εκκενωνόταν. Συγκεκριμένα, οι φοιτητές αντίκρισαν στο φουαγιέ χαλάσματα από γκρεμισμένες ψευδοροφές μαζί με συνθήματα υπέρ των καταλήψεων. «Κρέμονταν γυψοσανίδες με σιδεριές από το ταβάνι για μία βδομάδα και δεν μπήκε κανένας μέσα να τις μαζέψει», υποστηρίζει η Γεωργία. «Οι καθαρίστριες μάζεψαν απλά τα μπάζα μπροστά στις πόρτες των ασανσέρ, για να μπορούμε να τα χρησιμοποιούμε. Η πρόσβαση στις τουαλέτες και στις βιβλιοθήκες ήταν αδύνατη, με αποτέλεσμα οι βιβλιοθηκονόμοι να μην μπορούν να πάνε στα πόστα τους».

Με αντίστοιχες εικόνες προϋπαντήθηκαν οι φοιτητές και τη Δευτέρα 9 Μαΐου, όταν κυκλοφόρησε πλέον πανελλαδικά η είδηση για την καταστροφήΆγνωστοι κατεδάφισαν με βαριοπούλες το εργοτάξιο της βιβλιοθήκης της ΣΘΕ στο ΑΠΘ (video) | ΕΡΤnews των εργασιών που είχαν ήδη προχωρήσει στο ισόγειο του Βιολογικού. Η καταστροφή φαίνεται να έγινε από ομάδα κουκουλοφόρων με βαριοπούλες, οι οποίοι εισχώρησαν στο εργοτάξιο τα ξημερώματα του Σαββάτου προς Κυριακή και κατεδάφισαν τις όποιες τοιχοποιίες είχαν ολοκληρωθεί. Την ίδια ώρα στο χώρο του campus πραγματοποιούνταν πάρτι με πολύ μεγάλη προσέλευση.

Η ολοκλήρωση της τοιχοποιίας είχε γίνει μέσα στο Πάσχα, με παρουσία της αστυνομίας και διαμαρτυρίες κατά τη διάρκεια των εργασιών. Τη Μεγάλη Τρίτη, σύμφωνα με μαρτυρίες και βίντεο των φοιτητών, κουκουλοφόροι ανέβηκαν στην ταράτσα της ΣΘΕ, που βρίσκεται ακριβώς δίπλα από το κτίριο του Βιολογικού, και πετούσαν κάδους σκουπιδιών και άλλα αντικείμενα προς όσους βρίσκονταν στο εργοτάξιο από κάτω.

«Τη Δευτέρα 9 Μαΐου πήγα στη σχολή. Όλοι οι τοίχοι ήταν διαλυμένοι και τα τούβλα πεσμένα κάτω. Συνάντησα στην είσοδο την κοσμητόρισσα, η οποία μου απαγόρευσε να μπω, γιατί είχε παντού μπάζα και ήταν επικίνδυνο. Επίσης, μου μετέφερε ότι δεν λειτουργούσαν τα ασανσέρ», περιγράφει ο Πέτρος. «Την επόμενη μέρα συνεννοήθηκα με τη διοίκηση και τους φύλακες, ώστε να μπορέσω να μπω από την έξοδο κινδύνου και να πάω στο εργαστήριό μου. Θυμάμαι ότι μου είχαν πει να μπω γρήγορα μέσα, γιατί φοβόντουσαν ότι μπορεί να καιροφυλακτούσαν εξωπανεπιστημιακοί ώστε να κάνουν και άλλη επίθεση. Λίγες μέρες μετά μαζεύτηκαν τα μπάζα και ξεκίνησε η αποκατάσταση της τοιχοποιίας».

«Πέρα από τους τοίχους είχαν σπάσει και μια σωλήνα καλοριφέρ!», προσθέτει η Άννα. «Πότισε όλη η πλάκα στο ισόγειο, με αποτέλεσμα να φτάσει το νερό μέχρι και το υπόγειο, όπου έχουμε εργαστήρια με κυτταρικές καλλιέργειες και εξοπλισμό μεγάλης αξίας. Είχα κάτσει τέσσερις πέντε ώρες τουλάχιστον με άλλα δύο άτομα και μαζεύαμε το νερό με κουβάδες. Ο πρόεδρος του τμήματος προσπαθούσε να σώσει ό,τι γινόταν. Βλέπαμε το νερό να στάζει από το ταβάνι ανάμεσα στα φωτιστικά και φοβόμασταν ότι θα πάθουμε ηλεκτροπληξία».

Τα όσα ακολούθησαν είναι μάλλον γνωστά, με τον πολιτικό κόσμο να ανταλλάσσει κατηγορίες και την κυβέρνηση να θέτει το δίλημμα περί «βιβλιοθήκης ή βαριοπούλαςΜητσοτάκης για ΑΠΘ: «Βιβλιοθήκη ή βαριοπούλα;» | Κοσμοδρόμιο». Μετά την κατεδάφιση της 7ης Μαΐου εδραιώθηκε η παρούσα κατάσταση, με την απόφαση φύλαξης των εργασιών 24 ώρες το 24ωρο και την εγκατάσταση των ΜΑΤ μονίμως στο campus μέχρι την ολοκλήρωση του έργου.

Τα γκαζάκια στον ανάδοχο και η επαναπροκήρυξη του διαγωνισμού

Επικοινωνούμε με το Χαράλαμπο Φείδα, Αντιπρύτανη Οικονομικών, Προγραμματισμού και Ανάπτυξης του ΑΠΘ, ώστε να μάθουμε τον λόγο για τον οποίον ο διαγωνισμός του κτιρίου Βιολογίας βαίνει προς επαναπροκήρυξη.

Αρχικά, ξεκαθαρίζει ότι «η απόφαση για το έργο των τριών ενοποιήσεων είχε αρχίσει να κυοφορείται από προηγούμενη διοίκηση, συγκεκριμένα από το 2016. Με την ανάληψη των καθηκόντων μας ως πρυτανικό συμβούλιο και εφόσον βρέθηκε η δυνατότητα χρηματοδότησης, προχωρήσαμε στη διενέργεια των αντίστοιχων διαγωνισμών». Υπογραμμίζει τη σημασία του έργου και ειδικά για το Βιολογικό σημειώνει: «Το έργο δεν αφορά μόνο τη βιβλιοθήκη, αλλά και την κατασκευή αιθουσών, χώρου για υπολογιστές, ενός μουσείου παλαιοντολογίας και νέων χώρων υγιεινής». Σημειωτέον, πως η κατασκευή νέων αιθουσών διδασκαλίας κρίνεται ως απαραίτητη από τους φοιτητές. Με την παλιά διαρρύθμιση του ισογείου υπήρχαν κάποιες μικρές αίθουσες χωρίς παράθυρα, οι οποίες κρίθηκαν ακατάλληλες λόγω κορονοϊού. Επίσης, το κτίριο του Βιολογικού στερείται ενός αμφιθέατρου, με αποτέλεσμα οι προπτυχιακοί να κάνουν μαθήματα σε άλλα κτίρια.

Τον Σεπτέμβριο του 2021, μετά από την επιλογή του αναδόχου, ξεκίνησε σταδιακά η εκκένωση του ισογείου από τις προηγούμενες χρήσεις, η οποία ολοκληρώθηκε με τη διάλυση της κατάληψης στις 31 Δεκεμβρίου. Ο χώρος είχε πλέον αποδοθεί στον ανάδοχο και τα έργα ξεκίνησαν. Ωστόσο, σύμφωνα με τον κ. Φείδα, σύντομα ο ανάδοχος ζήτησε να διαλυθεί η σύμβαση, φοβούμενος αντίποινα. Είχε προηγηθεί η τοποθέτησηΑΠΘ: Μάχη για μια βιβλιοθήκη – Χτίζεται παρουσία των ΜΑΤ | Η Καθημερινή εκρηκτικού μηχανισμού (γκαζάκια) στο σπίτι του.

«Στην πορεία, έγινε διάλυση της σύμβασης και εκ νέου έγκριση από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση. Μετά έγινε επικαιροποίηση μελέτης, με αύξηση και του προϋπολογισμού του έργου λόγω των ανοδικών τιμών στα οικοδομικά υλικά. Τελικά, με απόφαση συγκλήτου προχωράμε αυτές τις μέρες στην επαναδημοπράτηση του έργου», λέει ο αντιπρύτανης.

Συνεπώς, τα έργα που γίνονται όλο αυτό το διάστημα αποτελούν μια ξεχωριστή εργολαβία εκτός ΕΣΠΑ, που έχει σαν στόχο απλά να διατηρήσει τη στοιχειώδη λειτουργικότητα στο φουαγιέ-εργοτάξιο μέχρις ότου αρχίσουν οι πραγματικές εργασίες.

Τέλος, ο αντιπρύτανης υπενθυμίζει ότι η αποκατάσταση των ζημιών που έγιναν τόσες φορές στον χώρο του Βιολογικού επιβαρύνει τον προϋπολογισμό του ιδρύματος, άρα και το εισόδημα των πολιτών.

Η καθυστέρηση στην εκτέλεση του έργου δημιουργεί εύλογα προβληματισμό, αφού θα παρατείνει την αναστάτωση στη λειτουργία της ΣΘΕ για σημαντικό χρονικό διάστημα. Το στοίχημα, βέβαια, είναι αν αυτή η αναστάτωση θα περιοριστεί καθαρά σε θέματα χωροταξίας ή αν θα επεκταθεί και στην ακαδημαϊκή ζωή φοιτητών και προσωπικού, όπως γίνεται συνεχώς με τα γεγονότα των τελευταίων μηνών. Πάντως, ο κ. Φείδας διαμηνύει ότι το έργο θα ολοκληρωθεί οπωσδήποτε. «Όταν ένα δημόσιο πανεπιστήμιο παίρνει την απόφαση να αναβαθμίσει τους χώρους του, πρέπει να το πράττει και όχι να γίνεται έρμαιο σε ομάδες μειοψηφικές, που εκμεταλλεύονται τη δυνατότητα για επιβολή των απόψεών τους με βία και απειλές».

Ανάμεσα σε δακρυγόνα και πέτρες

Μετά την 7η Μαΐου, οι επόμενες εβδομάδες κύλησαν με διαμαρτυρίες για την παρουσία των ΜΑΤ και συνεντεύξεις τύπου από μέλη φοιτητικών συλλόγων, απλούς φοιτητές αλλά και καθηγητές. Κατά τη διάρκειά τους προκλήθηκαν πολλές εντάσεις, με αποκορύφωμα τη 10η και την 26η Μαΐου.

Στις 10 Μαΐου άνδρες των ΜΑΤ συνεπλάκησαν με κουκουλοφόρους στα σκαλοπάτια και την είσοδο του κτιρίου της ΣΘΕ, προχωρώντας σε μία σύλληψη. Κατά τη διάρκειά της έγινε χρήση χημικών και βόμβας κρότου λάμψης, δημιουργώντας ασφυκτική και επικίνδυνη ατμόσφαιρα μέσα και τριγύρω από το κτίριο.

Στις 26 Μαΐου, πάλι μετά από ρίψη κρότου λάμψης προς διαδηλωτές, έλαβε χώρα ο τραυματισμόςΑΠΘ-επεισόδια: Ο φοιτητής που τραυματίστηκε εξηγεί τους λόγους των κινητοποιήσεων-Η κατάσταση της υγείας του | thecaller του φοιτητή Τ.Ε.Φ.Α.Α. Γιάννη Ντουσάκη, πολύ κοντά στην είσοδο του Βιολογικού. Επίσης, υπήρξαν καταγγελίεςΕπεισόδια στο ΑΠΘ: Καταγγελίες φοιτητών για ξυλοδαρμούς και απειλές – Σοκαριστικές εικόνες | thesstoday.gr φοιτητών για ξυλοδαρμούς και αναίτιες προσαγωγές από άνδρες των ΜΑΤ.

Την ίδια στιγμή, οι συνεντευξιαζόμενοί μας βρίσκονταν μέσα στη σχολή. Ακούγαν τα συνθήματα και τις κρότου λάμψης, έβλεπαν από τα παράθυρα τον πετροπόλεμο που ξεκινούσαν άτομα αναμεμειγμένα με τους διαδηλωτές, μύριζαν τα δακρυγόνα μόλις έκαναν να βγουν έξω.

«Ευτυχώς σε αντίθεση με τα παιδιά στη ΣΘΕ, εμείς δεν εγκλωβιστήκαμε ποτέ», διευκρινίζει η Γεωργία. «Τις μέρες που είχε επεισόδια εμείς φεύγαμε από την έξοδο κινδύνου, που βγάζει απευθείας στην Αγίου Δημητρίου. Το θέμα είναι ότι κάποιες φορές τα αυτοκίνητά μας “παγιδεύονταν” ανάμεσα στα επεισόδια. Από τη μία φοβόμασταν ότι θα υποστούν φθορές, από την άλλη φοβόμασταν να πάμε να τα πάρουμε».

Ρεπορτάζ της ΕΡΤ για τα επεισόδια στο ΑΠΘ. Σε κάποιο σημείο καταγράφεται η ρίψη καφέ πάνω στην κοσμητόρισσα της ΣΘΕ ενώ κάνει δηλώσεις.

«Όσον αφορά τους καθηγητές, εμείς οι μεταπτυχιακοί και διδακτορικοί έχουμε πολύ πιο προσωπικές σχέσεις μαζί τους απ’ ό,τι οι προπτυχιακοί», λέει η Ειρήνη. «Και αυτοί δεν μπορούν να πιστέψουν την κατάσταση στην οποία έχουμε φτάσει. Δεν τους ενημερώνει κανείς για το τι πρόκειται να γίνει με τη βιβλιοθήκη και την αστυνομία. Το μαθαίνουν εκ των υστέρων, μαζί με εμάς. Ίσως αυτό γίνεται για επιχειρησιακούς λόγους, δεν ξέρω. Πάντως, μας προτρέπουν να ερχόμαστε και να φεύγουμε από τα εργαστήρια νωρίς, ώστε να αποφύγουμε τυχόν επεισόδια. Εμείς αγχωνόμαστε για την τύχη των πειραμάτων, αλλά εκείνοι νοιάζονται —και ορθώς— για την υγεία μας πρώτα απ’ όλα. Όποτε γίνονται σοβαρά επεισόδια, έρχονται κατευθείαν και μας ζητούν να αποχωρήσουμε».

Ο Πέτρος ξεκαθαρίζει: «Στην αρχή ίσχυε αυτό που λέει η Ειρήνη, όμως πλέον επιστρέψαμε σιγά-σιγά στους κανονικούς μας ρυθμούς, γιατί δεν γίνεται να αναβάλλεται άλλο η δουλειά μας. Έχουμε αποδεχτεί ότι θα είμαστε κατά 80% ασφαλείς μέσα στο κτίριο. Χωρίς την περιφρούρηση από τα ΜΑΤ το πιο πιθανόν είναι ότι θα μας απαγορεύαν ολοκληρωτικά το να ερχόμαστε στη σχολή, φοβούμενοι ότι οι βανδαλισμοί θα συνεχίζονταν.

Κάποιες μέρες τα επεισόδια επεκτάθηκανΑΠΘ: Καταγγελία φοιτητών που διάβαζαν στη βιβλιοθήκη για ρίψη χημικών μπροστά στο κτίριο | voria και αρκετά μακριά από το Βιολογικό, συγκεκριμένα προς το κτίριο της Κεντρικής Βιβλιοθήκης. Η Χρυσάνθη έτυχε να περνάει από το σημείο: «Ήμουν στο κτίριο του Πολυτεχνείου εκείνη τη μέρα, όταν μας είπαν: “Ξεκίνησαν επεισόδια μέσα στην πανεπιστημιούπολη. Πρέπει να φύγετε”. Κατευθυνόμουν προς το Βιολογικό για να πάρω τα πράγματά μου. Ξαφνικά, στα γρασίδια της Βιβλιοθήκης, είδα κάποιους να σπάνε πλακάκια από το πεζοδρόμιο και να τα πετάνε προς τους αστυνομικούς. Αυτοί ύψωσαν τις ασπίδες τους και πέταξαν δακρυγόνα για να τους απωθήσουν, δημιουργώντας έναν μικρό πανικό σε όσους βρίσκονταν μέσα και έξω από τη βιβλιοθήκη».

Αυτολογοκρισία, πόλωση και δύο δύσκολες ερωτήσεις

«Εδώ που φτάσαμε, τι μπορεί να γίνει;», ρωτάμε και τους φοιτητές.

Ο Αλέξανδρος συντάσσεται με την οπτική που θέλει τα ΜΑΤ να ήρθαν ως ανάγκη και όχι ως πρόσχημα. Λέει ότι όσο υπάρχουν «γνωστοί-άγνωστοι» που παρεισφρέουν στους διαμαρτυρόμενους για να βανδαλίσουν και να επιτεθούν δεν μπορεί και δεν πρέπει να υπάρξει διάλογος. Υποστηρίζει ότι η παραχώρηση κάποιου άλλου χώρου εντός πανεπιστημίου θα είναι μία έμμεση παραδοχή ότι «με το να σπας και να ασκείς βία μπορείς να κάνεις το δικό σου. Δεν μπορείς να κάνεις διάλογο με ανθρώπους που είναι τόσο τυφλωμένοι από μίσος». Παραδέχεται ότι τα φαινόμενα αυθαιρεσίας στην ΕΛ.ΑΣ.Ασύδοτοι προστάτες | The Manifold Files είναι υπαρκτά και καταγεγραμμένα, ωστόσο δηλώνει ότι προτιμά την παρουσία επαγγελματιών που ενίοτε κάνουν άσχημα τη δουλειά τους από την τωρινή κατάσταση.

Ο Πέτρος και η Ειρήνη συμφωνούν ότι σε μια ουτοπική κοινωνία η ύπαρξη μίας δύναμης ελέγχου και καταστολής δεν θα έπρεπε να χρειάζεται σε ένα πανεπιστήμιο. «Όμως, από τη στιγμή που δεν είμαστε σε τέτοια κοινωνία, πρέπει να υπάρχει κάποια φύλαξη, και δεν μπορούν να την προσφέρουν οι θυρωροί των 2 και των 3 ευρώ την ώρα που έχουμε τώρα στο campus. Στο ζήτημα του ΑΠΘ ξεσπούν οι κοινωνικές και πολιτικές παθογένειες χρόνων. Πρέπει να μπει ένα στοπ πριν να είναι αργά».

Ακόμα, ο Πέτρος συντάσσεται και με την οπτική του Αλέξανδρου, ότι δεν μπορεί να υπάρξει διάλογος με ακραία στοιχεία: «Εδώ και χρόνια το πανεπιστήμιο αποτελούσε ορμητήριο για τέτοια πράγματα, επειδή οι κυβερνήσεις και οι πρυτανείες το ανέχονταν. Εγώ το βλέπω πιο γενικά από την απλή κατασκευή μιας βιβλιοθήκης. Αυτό που γίνεται τώρα είναι μια έμπρακτη κίνηση που δείχνει ότι σταματάμε να ανεχόμαστε αυτά τα πράγματα στο πανεπιστήμιό μας. Αυτό έπρεπε να έχει γίνει εδώ και χρόνια και δεν πρέπει να σταματήσει τώρα με το να παραχωρηθεί άλλος χώρος». Τέλος, υποστηρίζει ότι ο ίδιος και οι άλλοι έξι συμφοιτητές του ουδέποτε δέχτηκαν κάποιον έλεγχο ή περιορισμό δραστηριότητας από τα ΜΑΤ.

Η Γεωργία εκφράζει την άποψή της γενικότερα για την ασφάλεια στο campus: «Όντας φοιτήτρια σχεδόν δέκα χρόνια πλέον, βλέπω την ανάγκη να υπάρξει μια σανίδα σωτηρίας, ώστε αν αισθάνεσαι ότι απειλείσαι να απευθυνθείς κάπου και να υπάρξει άμεσα δράση. Δεν με αφορά η μορφή και το όνομά της, αρκεί να φέρνει αποτέλεσμα. Πάντως, μακροπρόθεσμα τα ΜΑΤ δεν είναι κάτι που θα ήθελα να βλέπω έξω από τη σχολή μου, γιατί καλώς ή κακώς είναι μια μονάδα καταστολής που μπορεί να χρησιμοποιηθεί με διάφορους τρόπους».

Ωστόσο, ξεκαθαρίζει ότι με βάση την εμπειρία της ίδιας και των συμφοιτητών της οι άντρες των ΜΑΤ δεν έδωσαν αφορμή για να ξεκινήσουν επεισόδια. «Πρόκειται για ανθρώπους που απλά κάθονται όλη μέρα έξω από τη σχολή πίνοντας καφέδες. Τις ημέρες που γίνονται διαμαρτυρίες απλώς φοράνε τα κράνη και τον εξοπλισμό τους και παρατάσσονται. Τα επεισόδια ξέσπαγαν πάντα μετά από επίθεση που δέχονταν με πέτρες, πλακάκια κτλ., στην οποία απαντούσαν. Τις ημέρες που απλά οι διαδηλωτές φώναζαν τα συνθήματά τους ειρηνικά δεν γινόταν απολύτως τίποτα. Όμως, περιέργως αυτές οι ήσυχες διαμαρτυρίες δεν παρουσιάζονται τόσο από τα ΜΜΕ».

Η Άννα επιχειρηματολογεί: «Ποιος φοιτητής –και ιδίως εμείς οι κοπέλες, που το έχουμε βιώσει πιο έντονα εδώ μέσα– δεν θέλει ασφάλεια στο πανεπιστήμιο; Η αστυνομία είναι ένας θεσμός που καλώς ή κακώς έχει αναλάβει αυτή την ευθύνη στην κοινωνία μας. Σε έναν ιδανικό κόσμο θα ήταν πράγματι ωραίο να υπήρχε αυτόματα σεβασμός και ασφάλεια χωρίς νόμους. Εφόσον δεν βρισκόμαστε σε αυτή την κοινωνία και υπάρχουν αυτά τα περιστατικά στο πανεπιστήμιο, είναι δυνατόν κάποιος να προτιμάει τις ληστείες, το εμπόριο ναρκωτικών και τους βιασμούς; Τόσο καιρό όλα αυτά περνούσαν πολύ πιο ελαφριά. Ελάχιστες διαμαρτυρίες γίνονταν σε σχέση με όσες γίνονται τώρα για την εγκατάσταση της αστυνομίας».

«Θεωρώ ότι η αστυνομία είναι ένα κόκκινο πανί πολλές φορές εντός του πανεπιστημίου, γιατί αποτελεί ένα όργανο της εκάστοτε κυβέρνησης σε έναν χώρο που υποτίθεται ότι εκφράζονται ανοιχτά όλες οι ιδέες», παραδέχεται η Μιχαέλα. «Ίσως μια μέση λύση θα ήταν να υπάρχει μια ομάδα φύλαξης που να μην είναι κρατικό όργανο και να μην φέρει τον τίτλο της αστυνομίας. Γιατί η αστυνομία μπορεί και να καταστείλει, μπορεί και να περιορίσει την ελεύθερη έκφραση και όντως υπάρχουν αυθαιρεσίες της που δημιουργούν προστριβές. Πάντως, είναι κατάντια να χρειάζεται το κόκκινο πανί των ΜΑΤ για να μπορέσουμε δέκα-είκοσι άτομα να κάνουμε τη δουλειά μας χωρίς να φοβόμαστε για το τι θα αντικρίσουμε στη σχολή».

Οι φοιτητές με τους οποίους μιλήσαμε δηλώνουν ότι δεν συζητούν ανοιχτά μέσα στη σχολή για το θέμα της βιβλιοθήκης, ούτε μοιράζονται με άλλους τις απόψεις τους για την αστυνομία. Φοβούνται ότι θα στοχοποιηθούν, πρώτα πολιτικά και έπειτα λεκτικά ή σωματικά. Γι’ αυτό και επέλεξαν να μιλήσουν με ψευδώνυμο.

«Ένα βασικό πρόβλημα είναι ότι όσοι βανδαλίζουν και απειλούνΑπειλές κατά του Πρύτανη του ΑΠΘ: Κόλλησαν κηδειόχαρτα με τη φωτογραφία του στη Θεσσαλονίκη [εικόνες] | thetoc είναι ανώνυμοι», λέει η Άννα. «Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι αποτελούν ομάδα/-ες και δρουν συντονισμένα. Δεν υπάρχει επίσημη ανάληψη ευθυνών. Αυτό κάνει ακόμα πιο τρομαχτικό το ενδεχόμενο να μας στοχοποιήσουν».

«Τον τελευταίο καιρό έχουμε αισθανθεί ότι οποιαδήποτε άποψη δεν είναι ξεκάθαρα κατά της αστυνομίας ισοδυναμεί για κάποιους με συνέργεια εις βάρος του φοιτητικού κινήματος και των φοιτητών. Όταν μπαίνεις στη σχολή και βλέπεις το σύνθημα “Έχετε υπογράψει τον θάνατό σας”, δεν προκαταβάλλεσαι και θετικά στο να εκφραστείς!», συμπληρώνει η Γεωργία. «Σαν αποτέλεσμα, μια μερίδα φοιτητών απέχει από τους φοιτητικούς συλλόγους, κρύβεται, δεν συζητά ούτε με άλλους φοιτητές ούτε με διδάσκοντες. Δεν ξέρω αν είμαστε λίγοι ή πολλοί. Πάντως, η σιωπή μας σίγουρα βοηθάει στο να κυριαρχείται η ατζέντα από μία άποψη, την οποία χρησιμοποιεί η “άλλη πλευρά” για να υποστηρίξει ότι η σιωπηλή πλειοψηφία είναι μαζί της».

Ένα παράδειγμα για το τι φοβούνται οι επτά φοιτητές δίνει το ρεπορτάζΠανεπιστημιακή αστυνομία: «Μπαλάκι» οι ευθύνες για τη μετάθεση της εγκατάστασής της στο ΑΠΘ | Μακεδονία του Θεολόγου Ηλιού στην εφημερίδα Μακεδονία: «Σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει η διαφωνία μεταξύ φοιτητών και αλληλοκατηγορίες των μεν και το δε ότι τάσσονται υπέρ της κυβέρνησης και του σχεδίου της. Από τη μία λένε ότι οι ταραξίες και αυτοί που κουβαλούν βαριοπούλες δίνουν πάτημα στην κυβέρνηση και στις πρυτανικές αρχές να ενισχύουν τις αστυνομικές δυνάμεις στο ΑΠΘ και να μεγαλώνουν την ανάγκη για την πανεπιστημιακή αστυνομία. Από την άλλη πλευρά, κατηγορούν αυτούς που διαμαρτύρονται για τα επεισόδια λέγοντας ότι τάσσονται με την κυβέρνηση. Οι κόντρες αυτές οξύνθηκαν και από απλό διαχωρισμό συγκεντρώσεων εξελίχθηκαν σε άγριους ξυλοδαρμούς».

Όπως φαίνεται από το ρεπορτάζ του κ. Ηλιού, το θέμα δεν πρόκειται να λήξει σύντομα, με το βαρύ μπαλάκι της ευθύνης για την εγκατάσταση της αστυνομίας να μεταφέρεται από υπεύθυνο σε υπεύθυνο.

Κλείνοντας το ρεπορτάζ, παραθέτουμε, σαν σχόλιο του αρθρογράφου, δύο ερωτήματα που δεν έπαυσαν να τον απασχολούν αυτή την περίοδο:

Πώς και γιατί φτάσαμε σαν κοινωνία στο σημείο να θεωρούν κάποιοι φοιτητές ότι μόνο με προστασία από μία πανίσχυρη και βίαιη δύναμη καταστολής όπως τα ΜΑΤ μπορούν να συνεχίσουν το ακαδημαϊκό τους έργο;
Γιατί, σε έναν χώρο όπου θεωρητικά η ελευθερία του λόγου διαφυλάσσεται –και πρέπει– ως κόρη οφθαλμού, υπάρχουν φοιτητές που φοβούνται να εκφραστούν για να μη στοχοποιηθούν;

Ίσως το να προβληματιστούμε πάνω στα δύο ερωτήματα, αφήνοντας για πέντε λεπτά στην άκρη τις όποιες προκαθορισμένες απόψεις μας, είναι ένα καλό αντίδωρο για τον χρόνο που καταναλώσαμε, εγώ κι εσείς, στη συγγραφή και την ανάγνωση αντίστοιχα αυτού του άρθρου.

πηγή: insidestory.gr – Κείμενο Κωστής Κοτσώνης

Print Friendly, PDF & Email