Δεν νταγιαντώ…
(Νταγιαντώ = αντέχω σε κρητική διάλεκτο)
Δεν αντέχω πολλά πράγματα… Όσα εμφανίζονται ως αυτονόητα και παράγονται καθημερινά από προπαγάνδα την οποία αποκαλούν ενημέρωση και τόσα άλλα που μας υποβιβάζουν στα χαμηλότερα επίπεδα γνώσης.
Το σύστημα δουλεύει. Η προπαγάνδα κόβει ακόμα εισιτήρια. Δεν νταγιαντώ όσο ισχνό και γελοίο και αν ακούγεται το αφήγημα «νομός και τάξη» και της ξενοφοβίας. Ο κόσμος το αποδέχεται αμάσητο, με επιδόρπιο τα ΜΜΕ να πετυχαίνουν μικρές νίκες και να δρομολογούν ήσσονος σημασίας ανατροπές, αλλά και για τα μεγάλα και σπουδαία φροντίζουν οι «ναυαρχίδες» των συστημικών ΜΜΕ.
Για να είμαστε τίμιοι απέναντι στον καθρέπτη μας, το πρόβλημα δεν είναι η δεξιά. Το μεγάλο πρόβλημα που δεν αντέχω είναι ο μέσος ανθρωπάκος, ο νοικοκύρης που πανηγυρίζει τα παθήματα των «άπλυτων» και χειροκροτεί ενθουσιασμένος την ίδρυση αστυνομικού κράτους, εν κράτει…Αυτόν δεν τον αντέχω…
Δεν νταγιαντώ…Αυτή τη στιγμή να ζουν στη Γη περίπου 6.8 δις άνθρωποι, οι περισσότεροι κάτω από το παροιμιώδες όριο της φτώχειας.
Πέθανες — κι έγινες και συ: ο καλός.
Ο λαμπρός άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης.
Τριάντα έξι στέφανα σε συνοδέψανε, τρεις λόγοι αντιπροέδρων,
εφτά ψηφίσματα για τις υπέροχες υπηρεσίες που προσέφερες.
Α, ρε Λαυρέντη, εγώ που μόνο το ‘ξερα τι κάθαρμα ήσουν,
τι κάλπικος παράς, μια ολόκληρη ζωή μέσα στο ψέμα.
Κοιμού εν ειρήνη δε θα ‘ρθω την ησυχία σου να ταράξω.
(Εγώ, μια ολόκληρη ζωή μες στη σιωπή θα την εξαγοράσω
πολύ ακριβά κι όχι με τίμημα το θλιβερό σου το σαρκίο).
Κοιμού εν ειρήνη. Ως ήσουν πάντα στη ζωή: ο καλός,
ο λαμπρός άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης.
Δε θα ‘σαι ο πρώτος ούτε δα κι ο τελευταίος.
Mανώλης Αναγνωστάκης
Δεν αντέχω…την ιστορία που πολλές φορές έχει την τάση να «θάβει» διαφορές περίοδος της, αλλά και γεγονότα που ενοχλούν την αστική τάξη. Ειδικά αν πρόκειται για ιστορίες και γεγονότα που πρέπει να μείνουν στο παρελθόν και για πολλούς λόγους πρέπει να ξεχαστούν.
Η μάζα είναι συναισθηματική, έλεγε ο πιο μεγάλος λαοπλάνος που με εθνικιστικά φούμαρα ξελόγιασε ένα λαό και πυρπόλησε τον κόσμο. Για αυτό φτιάχνονται τα συνθήματα, δεν είναι για την σκέψη αλλά για το θυμικό…Αυτό δεν αντέχω…
Δεν αντέχω… Να μην γνωρίζω ότι γίνεται στην πατρίδα μου φανερά, τίμια και αντικειμενικά και όχι με παραπομπές στην δικαιοσύνη και στις ανεξάρτητες αρχές.
Δεν αντέχω… Να ξαναγράφουν την ιστορία στα δικά τους μέτρα…
Δεν νταγιάντω… Κάθε μέρα να πεθαίνουν 30.000 παιδιά από ασιτία ενώ οι 200 πλουσιότεροι άνθρωποι του κόσμου διπλασίασαν την συνολική περιουσία τους σε 2 τρις δολάρια…
Δεν αντέχω… Να γνωρίζω ότι ο μέσος Αμερικάνος παράγει 2 κιλά σκουπίδια ημερησίως ενώ ο Έλληνας 4 κιλά την μέρα…
Οι λέξεις ακούγονται βαριές αλλά εθελοτυφλεί όποιος τις αποφεύγει και δεν εναντιώνεται. Ας μιλήσουμε ξάστερα για να καταλαβαινόμαστε. Η κοινωνία μας αργοπεθαίνει βυθισμένη στο βαθύ λήθαργο των ριάλιτι, της μπάλας, της αμορφωσιάς και της απαράδεκτης δημοσιογραφίας…Η Ελλάδα υποδέχθηκε το 2020 σε καθεστώς μιντιακής δικτατορίας με κάμερες και μικρόφωνα αντί για ερπύστριες…
Έχετε το νου σας το πρωί, γιατί ο γαλατάς του 2019 δεν χτυπάει καν το κουδούνι…
Γράφει: Ο ΠΑΛΛΑΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ – ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ – ΑΝΑΛΥΤΗΣ – Α.Ε.J./I.F.J.
