Στο στόχαστρο δεν είναι μόνο οι Ρομά
Από καιρό ο ελληνικός λαός ζει κάθε χρονιά και χειρότερα. Αλλά κάποιων η θέση χειροτερεύει περισσότερο από άλλων. Όλες οι καπιταλιστικές κοινωνίες χρειάζονται αμορτισέρ στη βάση τους, κομμάτια που ν’ απορροφούν τους κραδασμούς, ώστε κάπως να προστατεύονται τα υπόλοιπα.
Για εμάς, αφότου διώξαμε τους περισσότερους μετανάστες (μαζί μ’ εκατοντάδες χιλιάδες δικούς μας μετανάστες, τα πιο μορφωμένα παιδιά) και κλείσαμε τους πρόσφυγες στα στρατόπεδα, αυτό το κομμάτι είναι οι Ρομά.
Οι Ρομά ζουν χίλια χρόνια ανάμεσά μας, στην Ελλάδα, και (με λίγες εξαιρέσεις) είναι φτωχοί εργαζόμενοι. Έχοντας οι περισσότεροι περιθωριοποιηθεί, δεν ακολούθησαν τα βήματα της ελληνικής κοινωνίας τις τελευταίες δεκαετίες, κι εξωτερικά μάλλον θυμίζουν παππούδες και γιαγιάδες μας. Καθώς ξεχωρίζουν, γίνονται εύκολος στόχος. Ενώ φτωχοποιούν συνολικά τους εργαζόμενους, οι ολιγαρχικές πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που διαμορφώνουν τη σημερινή ελληνική δυστοπία στοχοποιούν ιδίως τους πιο αδύναμους. Θέλουν ο τρομοκρατημένος πληθυσμός να δεχτεί ακόμη πιο άγριες αυταρχικές πολιτικές, που με τη σειρά τους θα επιτρέψουν να σφίξει ακόμη περισσότερο η βίδα της εκμετάλλευσης. Σήμερα λοιπόν στο στόχαστρό τους βρίσκονται οι Ρομά.
Ας μην έχουμε όμως αυταπάτες, στόχος είμαστε εμείς όλοι. Αύριο θα χτυπηθούν οι εργαζόμενοι, όσοι ξεσπιτώνονται από τα μαφιόζικα funds, κι όποιος διαμαρτύρεται ενάντια στη λεηλασία του δημόσιου πλούτου ή στην επαίσχυντη και παράνομη βοήθεια που δίνει το ελληνικό κράτος στο Ισραήλ για τη γενοκτονία των παλαιστίνιων. Το πλέγμα εξουσίας κινείται πλέον σε καθαρά ακροδεξιά κατεύθυνση, τα ίδια είχανε κάνει παλιότερα με τους Ρομά ο Μουσολίνι και οι Γερμανοί Ναζί.
Ο Χρυσοχοΐδης παλιότερα από το ίδιο υπουργείο είχε βοηθήσει να γιγαντωθεί η Χρυσή Αυγή, η εγκληματική οργάνωση των ναζιστών. Πρόσφατα στοχοποίησε εμφατικά τους Ρομά. Στέλνει την αστυνομία να εισβάλλει στους καταυλισμούς με σκυλιά, όπως έκαναν άλλοτε τα ΕςΕς, και να φυλακίζει για “εγκλήματα” όπως “κλοπή ηλεκτρικού ρεύματος” και “παραβιάσεις του ΚΟΚ”. Παπαγαλάκια ολιγαρχών που θέλουν ν’ ανοίξουν ιδιωτικές φυλακές και να τις γεμίσουν μ’ όποιον βρεθεί πρόχειρος, όπως συμβαίνει στις ΗΠΑ, διαδίδουν ψεύτικες στατιστικές και ορκίζονται “τώρα θα τους πάμε αίμα”.
Χειρότερες απειλές εκτοξεύει ένα ακροδεξιό κομμάτι του κοινού, συνήθως οι ίδιοι που λατρεύουν το Ισραήλ, προσκυνούν το ΝΑΤΟ, και τρώνε πρόσφυγες για πρωινό. Χρυσοχοΐδης και Μπαλάσκας εκφράζουν αυτούς τους αγριάνθρωπους, αλλά και τους πολιτικούς σχεδιασμούς του πλέγματος εξουσίας. Μια κοινωνία σε κατάρρευση χρειάζεται εσωτερικό εχθρό.
Αν αυτός δεν υπάρχει, πρέπει να φτιαχτεί. Συστηματικά και μεθοδευμένα λοιπόν φτιάχνουνε καύσιμη ύλη, ζωντανούς ανθρώπους, τους Ρομά. Και παίζουν με ακόμη μεγαλύτερη φωτιά. Το χειρότερο δεν είναι οι ταραχές που μπορεί άμεσα να προκαλέσει η πολιτική της κυβέρνησης. Εξίσου προβλέψιμη συνέπεια είναι ότι, αν οι Ρομά νιώσουν αύριο ακόμη πιο απροστάτευτοι από το ελληνικό κράτος, ή και αν συμπεράνουν ότι πράγματι διώκονται απ’ αυτό, ίσως επιδιώξουν ν’ αναγνωριστούν ως μειονότητα, ενώ αντίθετα δεν κάνουν κάτι τέτοιο όσο αισθάνονται ότι οι υπόλοιποι Έλληνες τους αποδεχόμαστε.
Μιλάμε για εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας, που ο πολιτικός κυνισμός των ισχυρών και ο ρατσισμός των αφιονισμένων απειλούν να εξοβελίσουν από το πολιτικό σώμα. Σε μέρες που οι διεθνείς εντάσεις στη γειτονιά μας οξύνονται, οι εθνοκάπηλοι κι εκείνοι που μας διοικούν δεν θα μπορούσαν να έκαναν καλύτερο δώρο στους εχθρούς της χώρας.
*Ο Σπύρος Μαρκέτος διδάσκει ιστορία των ιδεών στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ. Επιμελήθηκε το βασικό έργο του Ian Hancock, Είμαστε ο λαός των Ρομά, Τόπος 2024