Noam Chomsky: Ένα βιώσιμο μέλλον για τον πλανήτη είναι εφικτό

O Nόαμ Τσόμσκι σε μια πρόσφατη συνέντευξή του με τον ερευνητή Σταν Κoξ, η οποία δημοσιεύτηκε στο Tom Dispatch, εξηγεί ότι η διάσωση του πλανήτη από την κλιματική καταστροφή είναι εφικτή. Ωστόσο, όπως υπογραμμίζει, αυτό προϋποθέτει ριζικές μεταρρυθμίσεις στο επίπεδο των θεσμών, φραγμούς στις επιδιώξεις πλουτισμού των εταιριών και την ανάπτυξη μιας οικονομίας που δεν θα βασίζεται στα ορυκτά καύσιμα. Η μάχη για ένα βιώσιμο και δίκαιο μέλλον μπορεί να κερδηθεί, αλλά όσο περισσότερο καθυστερεί, τόσο πιο δύσκολη θα είναι, υποστηρίζει.

Συνέντευξη στον Stan Cox

Απόδοση κειμένου: Συντακτική ομάδα pass-world.gr

Mε αφορμή την 26η Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή που πραγματοποιείται αυτές τις μέρες στη Γλασκώβη, ο Νόαμ Τσόμσκι σχολιάζει το γεγονός ότι δεν υπάρχει μια δεσμευτική συνθήκη για τη μείωση των εκπομπών του αερίου του θερμοκηπίου.

Όπως λέει, οι εμπνευστές της Συμφωνίας του Παρισιού είχαν την πρόθεση να την καταστήσουν μια δεσμευτική συνθήκη, ωστόσο το αμερικανικό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα έθεσε εμπόδια σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

«Χάσαμε έξι χρόνια, τέσσερα από αυτά υπό την κυβέρνηση Τραμπ, η οποία ήταν ανοιχτά αφοσιωμένη στη μεγιστοποίηση της χρήσης ορυκτών καυσίμων και στη διάλυση του ρυθμιστικού μηχανισμού που, σε κάποιο βαθμό, είχε περιορίσει τις θανατηφόρες επιπτώσεις τους. Ως έναν βαθμό, οι κανονισμοί αυτοί προστάτευαν τμήματα του πληθυσμού από τη ρύπανση, κυρίως τους φτωχούς και τους μη λευκούς ανθρώπους. Αυτοί είναι που αντιμετωπίζουν το κύριο βάρος της ρύπανσης. Είναι οι φτωχοί άνθρωποι του κόσμου που ζουν σε αυτό που ο Τραμπ αποκάλεσε “shithole countries” που υποφέρουν περισσότερο – έχουν συμβάλει λιγότερο στην καταστροφή και υποφέρουν περισσότερο», αναφέρει ο Τσόμσκι.

«Δεν χρειάζεται να είναι έτσι τα πράγματα», σημειώνει ο Τσόμσκι, υπογραμμίζοντας ότι «υπάρχουν τρόποι για να έχουμε υπεύθυνες, υγιείς και φυλετικά δίκαιες πολιτικές. Είναι στο χέρι όλων μας να τις απαιτήσουμε, κάτι που οι νέοι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ήδη κάνουν».

Αποδίδοντας ευθύνες τόσο στη διακυβέρνηση Τραμπ όσο και σε Δημοκρατικούς που, όπως λέει, αποδέχονται χρηματοδοτήσεις από ορυκτά καύσιμα, ο Τσόμσκι επισημαίνει ότι οι νέες εκτιμήσεις για το περιβάλλον είναι εξαιρετικά δυσοίωνες.

«Πάρτε την έκθεση της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC) που μόλις δημοσιεύτηκε. Είναι πολύ πιο δυσοίωνη από τις προηγούμενες και λέει ότι πρέπει να εξαλείψουμε τα ορυκτά καύσιμα βήμα προς βήμα, κάθε χρόνο, και να απαλλαγούμε εντελώς από αυτά μέσα σε λίγες δεκαετίες. Λίγες ημέρες μετά την έκδοση της έκθεσης, ο Τζο Μπάιντεν απηύθυνε έκκληση στο καρτέλ πετρελαίου του ΟΠΕΚ να αυξήσει την παραγωγή, γεγονός που θα μείωνε τις τιμές του φυσικού αερίου στις Ηνωμένες Πολιτείες και θα βελτίωνε τη θέση του στον πληθυσμό. Υπήρξε άμεση ευφορία στα πετρελαϊκά περιοδικά. Υπάρχουν πολλά κέρδη που μπορεί να βγάλει κανείς, αλλά με ποιο κόστος;», διερωτάται.

«Το οικονομικό σύστημα των τελευταίων 40 ετών υπήρξε ιδιαίτερα καταστροφικό. Έχει επιφέρει μεγάλη επίθεση στο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, με αποτέλεσμα την τεράστια αύξηση της ανισότητας και τις επιθέσεις στη δημοκρατία και το περιβάλλον», αναφέρει ο Τσόμσκι.

Ωστόσο, κατά τον ίδιο, ένα βιώσιμο μέλλον είναι εφικτό, μόνο ωστόσο εάν υπάρξουν ριζικές μεταρρυθμίσεις στο πλαίσιο των θεσμών.

«Το ερώτημα είναι: Μπορούμε να αποτρέψουμε την κλιματική καταστροφή στο πλαίσιο λιγότερο άγριων κρατικών καπιταλιστικών θεσμών; Νομίζω ότι υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι μπορούμε, και υπάρχουν πολύ προσεκτικές, λεπτομερείς προτάσεις για το πώς να το κάνουμε […]», αναφέρει.

«Αλλά υπάρχουν σοβαρά εμπόδια: οι βιομηχανίες ορυκτών καυσίμων, οι τράπεζες, οι άλλοι μεγάλοι θεσμοί, οι οποίοι είναι σχεδιασμένοι να μεγιστοποιούν το κέρδος και να αδιαφορούν για οτιδήποτε άλλο. Εξάλλου, αυτό ήταν το εξαγγελθέν σύνθημα της νεοφιλελεύθερης περιόδου: η διακήρυξη του γκουρού της οικονομίας Μίλτον Φρίντμαν ότι οι εταιρείες δεν έχουν καμία ευθύνη απέναντι στο κοινό ή στο εργατικό δυναμικό, ότι η συνολική τους ευθύνη είναι η μεγιστοποίηση του κέρδους για τους λίγους», προσθέτει.

Οι ανισότητες στη στρατηγικές αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής

Συζητώντας το εξαιρετικά ενδιαφέρον θέμα των στρατηγικών «πρασινοποίησης» που υιοθετούν κάποιες εταιρίες, αλλά και τη συζήτηση για το περιβαλλοντικό αποτύπωμα που έχουν συγκεκριμένες πολιτικές δέσμευσης του άνθρακα για μη προνομιούχες περιοχές, ο Σταν Κοξ αναφέρει ότι ορισμένες από τις πιο δημοφιλείς μεθόδους για τη δέσμευση και την απομάκρυνση του διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα θα κατανάλωναν τεράστιες ποσότητες βιομάζας, πλήττοντας οικοσυστήματα και την παραγωγή τροφίμων, κυρίως σε χώρες με χαμηλό εισόδημα και χαμηλές εκπομπές.

Σε αυτό το πλαίσιο, θέτει προς τον Τσόμσκι το ερώτημα αν υπάρχουν διαφορετικές προτάσεις έναντι αυτών των στρατηγικών που εντάσσονται σε έναν «ιμπεριαλισμό μετριασμού του κλίματος».

Απαντώντας σε αυτό το ερώτημα ο Τσόμσκι σημειώνει:

«Είναι εντελώς ανήθικο, αλλά είναι συνήθης πρακτική. Πού πάνε τα απόβλητα; Δεν πάνε στην αυλή σας, πάνε σε μέρη όπως η Σομαλία που δεν μπορούν να προστατευτούν».

«Η Ευρωπαϊκή Ένωση, για παράδειγμα, απορρίπτει τα ατομικά της απόβλητα και άλλη ρύπανση στα ανοικτά των ακτών της Σομαλίας, βλάπτοντας τις αλιευτικές περιοχές και τις τοπικές βιομηχανίες. Είναι φρικτό», αναφέρει ο Τσόμσκι.

«Η τελευταία έκθεση της IPCC ζητά να μπει τέλος στα ορυκτά καύσιμα. Η ελπίδα είναι ότι μπορούμε να αποτρέψουμε τα χειρότερα και να φτάσουμε σε μια βιώσιμη οικονομία μέσα σε μερικές δεκαετίες. Αν δεν το κάνουμε αυτό, θα φτάσουμε σε μη αναστρέψιμα σημεία καμπής και οι πιο ευάλωτοι άνθρωποι –αυτοί που ευθύνονται λιγότερο για την κρίση– θα υποφέρουν πρώτοι και πιο σοβαρά από τις συνέπειες. Οι άνθρωποι που ζουν στις πεδιάδες του Μπαγκλαντές, για παράδειγμα, όπου οι ισχυροί κυκλώνες προκαλούν εξαιρετικές ζημιές. Οι άνθρωποι που ζουν στην Ινδία, όπου η θερμοκρασία μπορεί να ξεπεράσει τους 120 βαθμούς Φαρενάιτ το καλοκαίρι», σημειώνει.

«Δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να τζογάρουμε με τις ζωές των ανθρώπων στη Νότια Ασία, στην Αφρική ή των ανθρώπων σε ευάλωτες κοινότητες στις Ηνωμένες Πολιτείες», υπογραμμίζει.

Η ελπίδα είναι οι νέοι άνθρωποι

Ο Τσόμσκι υπογραμμίζει ότι η ελπίδα για την αναστροφή αυτής της εικόνας βρίσκεται στους νέους ανθρώπους.

«Τον Σεπτέμβριο έγινε μια διεθνής απεργία για το κλίμα. Εκατοντάδες χιλιάδες νέοι άνθρωποι βγήκαν έξω για να απαιτήσουν να μπει τέλος στην περιβαλλοντική καταστροφή. Η Γκρέτα Τούνμπεργκ σηκώθηκε πρόσφατα στη συνάντηση των μεγάλων και ισχυρών στο Νταβός και τους μίλησε νηφάλια για το τι κάνουν. “Πώς τολμάτε”, είπε, “κλέψατε τα όνειρά μου και την παιδική μου ηλικία με τα κενά σας λόγια”. Μας έχετε προδώσει. Αυτές είναι λέξεις που πρέπει να χαραχθούν στη συνείδηση όλων μας, ιδιαίτερα των ανθρώπων της γενιάς μου που τους πρόδωσαν και συνεχίζουν να προδίδουν τη νεολαία του κόσμου και τις χώρες του κόσμου», αναφέρει.

«Τώρα έχουμε έναν αγώνα. Μπορεί να κερδηθεί, αλλά όσο περισσότερο καθυστερεί, τόσο πιο δύσκολος θα είναι. Αν το είχαμε συνειδητοποιήσει αυτό πριν από δέκα χρόνια, το κόστος θα ήταν πολύ μικρότερο. Αν οι ΗΠΑ δεν ήταν η μόνη χώρα που αρνήθηκε το Πρωτόκολλο του Κιότο, θα ήταν πολύ πιο εύκολο. Λοιπόν, όσο περισσότερο περιμένουμε, τόσο περισσότερο θα προδώσουμε τα παιδιά και τα εγγόνια μας. Αυτές είναι οι επιλογές», υπογραμμίζει.

«Εγώ δεν έχω πολλά χρόνια, άλλοι από εσάς έχουν. Η δυνατότητα για ένα δίκαιο και βιώσιμο μέλλον υπάρχει, και υπάρχουν πολλά που μπορούμε να κάνουμε για να φτάσουμε εκεί πριν να είναι πολύ αργά», κατέληξε ο Νόαμ Τσόμσκι.

πηγή: pass-world.gr

Print Friendly, PDF & Email