Ιράν: Εφαρμόζοντας κομμάτια από το λάθος-υπαρκτό παζλ
από τον Αμίρ Ταχέρι
• Ο Χένρι Κίσινγκερ έκανε μια βόλτα στο μονοπάτι του κήπου με την αφελή του κατανόηση της ύφεσης που υπονοούσε την ισοδυναμία μεταξύ της Σοβιετικής Ένωσης και του «Ελεύθερου Κόσμου» υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών, και αναμφισβήτητα συνέβαλε στην παράταση της ζωής της Αυτοκρατορίας του Κακού.
• Το ερώτημα που ο Ομπάμα και ο Κέρι δεν αντιμετώπισαν ήταν γιατί οι μουλάδες μπορεί να ήθελαν να κατασκευάσουν μια βόμβα και ότι, αν το έκαναν, τι θα μπορούσαν να κάνουν με αυτήν.
• Να τι λέει ο [“Ανώτατος Οδηγός” Αλί Χαμενεΐ]: “Η υπόθεση ότι τα προβλήματα της χώρας μπορούν να λυθούν μέσω συνομιλιών ή ακόμη και σχέσεων με την Αμερική, είναι ένα πρόδηλο λάθος. Η Αμερική έχει θεμελιώδη προβλήματα με την ίδια τη φύση του καθεστώτος μας… Θέλουν δηλαδή να γίνουμε μια συνηθισμένη χώρα, κάτι που δεν μπορεί ποτέ να γίνει ένα σύστημα που δημιούργησε ο Ιμάμης Χομεϊνί!».
• Αποδεχτείτε το Ιράν με τους δικούς του όρους, κονδυλώματα και όλα, και μην πέφτετε στα φετιχιστικά διπλωματικά χειροκροτήματα που πουλάνε ο Ομπάμα, ο Μάλεϊ και ο Κέρι.
Καθώς ετοιμάζονται να εγκαταλείψουν το αξίωμα, ορισμένα μέλη της κυβέρνησης Μπάιντεν συντάσσουν άρθρα και κάνουν ομιλίες για να συμβουλεύουν την ομάδα του Τραμπ για μια σειρά θεμάτων. Η ουσία του μηνύματός τους είναι απλή: Κάντε ό,τι προσπαθήσαμε αλλά δεν τα
καταφέραμε!
Ένα τέτοιο ζήτημα είναι ο αιώνιος πονοκέφαλος που έχει προκαλέσει το Ιράν σε οκτώ προέδρους των ΗΠΑ εδώ και σχεδόν μισό αιώνα.
Ένας απερχόμενος αξιωματούχος, ο Richard Nephew, ο οποίος ήταν επικεφαλής του γραφείου του Ιράν στο Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας, καλεί για «διάλογο και διαπραγματεύσεις» με τον ενθουσιασμό ενός αχινού που κοιτάζει τη βιτρίνα ενός ζαχαροπλαστείου.
Ο ενθουσιασμός του βρήκε απήχηση στη νέα προεδρική ομάδα στην Τεχεράνη. Ο Muhammad Reza Aref, ο οποίος έχει αυτοαναβαθμιστεί σε “Αντιπρόεδρο” για τον Πρόεδρο Masoud Pezeshkian, γράφει: “Είμαστε πρόθυμοι για διάλογο και διαπραγματεύσεις” και προσθέτει ότι η
διπλωματία παρέχει το κλειδί για όλα τα προβλήματα (Είναι βοηθός του προέδρου καθώς δεν υπάρχει αντιπροεδρική θέση στο Χομεϊνιστικό σύστημα.)
Το επίσημο πρακτορείο ειδήσεων IRNA προχωρά παραπέρα προσποιούμενος ότι πολλές χώρες, όπως η Ιαπωνία, το Ομάν και το Ιράκ, θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως «μεσολαβητές» ανοίγοντας το δρόμο για διαπραγματεύσεις.
Ο Majid Takht-e-Ravanchi, ο οποίος έχει επιλεγεί ως Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών για Πολιτικές Υποθέσεις, παίζει την ίδια μελωδία σε έναν πιο σκέρτσο τρόπο.
Παραμέρισε την εμφατική δήλωση του υπουργού του Abbas Arqachi τον περασμένο Οκτώβριο ότι η πυρηνική συμφωνία JCPOA του 2015 είναι «νεκρή και θαμμένη» και προσπαθεί να ζωγραφίσει έναν δελεαστικό ορίζοντα στον οποίο οι πυρηνικές συνομιλίες θα επεκτείνονται σε
«όλα τα άλλα ζητήματα».
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν είχε εκφράσει μια παρόμοια ψευδαίσθηση στην αρχή της τετραετούς θητείας του στον Λευκό Οίκο με το ξινό σύνθημά του “Η διπλωματία επέστρεψε!” Τώρα, ωστόσο, γνωρίζουμε ότι η διπλωματία που υποτίθεται ότι είχε ξεκινήσει από τον
Πρόεδρο Ντόναλντ Τζ. Τραμπ δεν επανήλθε για δύο λόγους.
Το πρώτο ήταν ότι ο Μπάιντεν και πολλοί άλλοι πριν από αυτόν είχαν μια φετιχιστική αντίληψη της διπλωματίας όχι ως εργαλείο για την επίτευξη πολιτικών στόχων, αλλά ως αυτοσκοπό.
Ο Χένρι Κίσινγκερ έκανε μια βόλτα στο μονοπάτι του κήπου με την αφελή του κατανόηση της ύφεσης που υπονοούσε την ισοδυναμία μεταξύ της Σοβιετικής Ένωσης και του «Ελεύθερου Κόσμου» υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών, και αναμφισβήτητα συνέβαλε στην παράταση της ζωής της Αυτοκρατορίας του Κακού.
Ο αείμνηστος Τζίμι Κάρτερ ήταν περήφανος για τη σύναψη της περιβόητης Συμφωνίας Περιορισμού Στρατηγικών Όπλων (SALT) που ελάφρυνε το βάρος μιας τεράστιας κούρσας εξοπλισμών από τους σπασμένους ώμους της ΕΣΣΔ. Ο Κάρτερ δεν αναρωτήθηκε ποτέ ότι εάν τα στρατηγικά όπλα αποτελούν απειλή για την ασφάλεια των ΗΠΑ, γιατί να μην στοχεύσουμε στην εξάλειψή τους παρά στον περιορισμό τους;
Διπλωματικοί φετιχιστές σημείωσαν ότι πριν από το SALT, ένας θερμοπυρηνικός πόλεμος μεταξύ των δύο «υπερδυνάμεων» θα μπορούσε να καταστρέψει τον κόσμο 22 φορές, ενώ μετά το SALT θα μπορούσε να καταστραφεί μόνο 20 φορές.
Ο επόμενος λόγος για τη διπλωματική αποτυχία ήταν ότι οι διαδοχικές κυβερνήσεις των ΗΠΑ προσπάθησαν να φτιάξουν ένα παζλ από διαφορετικά κομμάτια που άλλαζαν συνεχώς επειδή δεν υπήρχε συνολική καθοδηγητική εικόνα. Το IRNA υπενθυμίζει τη «Συμφωνία του Αλγερίου» με τη μεσολάβηση της Αλγερίας. Ξεχνά όμως ότι η εν λόγω συμφωνία αφορούσε μόνο την απελευθέρωση Αμερικανών διπλωματών που κρατούνταν όμηροι στην Τεχεράνη, κάτι που χρειαζόταν ο Κάρτερ για να διατηρήσει τις πιθανότητες επανεκλογής του. Δεν
οδήγησε καν στο τέλος της ομηρίας από τους μουλάδες που, στις τέσσερις δεκαετίες που ακολούθησαν, συνέλαβαν πάνω από 1.500 ομήρους από 43 χώρες, συμπεριλαμβανομένων πολλών Αμερικανών.
Η «πυρηνική συμφωνία» του Ομπάμα ήταν ένα άλλο παράδειγμα δέντρου που έκρυβε το δάσος από τη θέα. Ο Ομπάμα προφανώς δεν αναρωτήθηκε ποτέ γιατί μια χώρα που έχει μόνο έναν πυρηνικό σταθμό — το καύσιμο για το οποίο εγγυάται ο Ρώσος κατασκευαστής για όλη τη διάρκεια ζωής του — χρειάζεται να ξοδέψει τεράστια ποσά για τον εμπλουτισμό ουρανίου που δεν έχει προφανή ειρηνική χρήση.
Ο υπουργός Εξωτερικών του Ομπάμα, Τζον Κέρι, χαιρέτισε την πυρηνική συμφωνία ως διπλωματικό θρίαμβο, επειδή το Ιράν συμφώνησε να μην εμπλουτίσει ουράνιο πάνω από 6 τοις εκατό μέχρι το 2025, όταν υποτίθεται ότι θα λήξει η «συμφωνία». Ο Κέρι δεν ήξερε ότι όταν έχετε τα βιομηχανικά μέσα για να εμπλουτίσετε το ουράνιο, θα μπορούσατε να επιταχύνετε τη διαδικασία για να φτάσετε στο επίπεδο που απαιτείται για την κατασκευή της βόμβας.
Αυτό ήταν ένα παράδειγμα τοποθέτησης ενός κομματιού σε ένα παζλ χωρίς να γνωρίζουμε ποιο θα είναι το τελικό του σχήμα. Το ερώτημα που ο Ομπάμα και ο Κέρι δεν αντιμετώπισαν ήταν γιατί οι μουλάδες μπορεί να ήθελαν να κατασκευάσουν μια βόμβα και ότι, αν το έκαναν, τι θα μπορούσαν να κάνουν με αυτήν.
Ο Ρόμπερτ Μάλεϊ, ο διπλωμάτης μερικής απασχόλησης υπέρ του μουλά, τον οποίο ο Μπάιντεν χαρακτήρισε ως «άνθρωπο των συνομιλιών με το Ιράν» είχε τις απαντήσεις. Σημείωσε ότι το Ιράν συμπεριφέρθηκε με τον τρόπο που συμπεριφέρθηκε επειδή ένιωθε ευάλωτο και ανασφαλές, και έτσι χρειαζόταν το πυρηνικό του πρόγραμμα, το απόθεμα πυραύλων του και τις δυνάμεις του στην περιοχή ως τριπλό αποτρεπτικό μέσο. Έτσι, συνέστησε την πλήρη παράδοση πέρα από τις γραμμές που έθεσε ο «Ανώτατος Οδηγός» Αλί Χαμενεΐ.
Αυτό που δεν ρώτησε ο Malley ήταν γιατί ένα καθεστώς να αισθάνεται τόσο ευάλωτο και απειλούμενο ώστε να χρειάζεται τέτοιους αποτρεπτικούς παράγοντες;
Η απάντηση ήταν προφανής: επειδή ο Ανώτατος Οδηγός μίλησε ανοιχτά για εξαφάνιση του Ισραήλ από τον χάρτη, εξαγωγή επανάστασης, σύλληψη ομήρων, δημιουργία κράτους εντός του κράτους στο Ιράκ, τη Συρία, τον Λίβανο και το ανατολικό τμήμα της Υεμένης και για την αποστολή ομάδων δολοφονιών για να σκοτώσουν πραγματικούς ή φανταστικούς αντιπάλους σε 11 χώρες, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών. Εάν οι μουλάδες του Ιράν αποφάσιζαν να μην κάνουν τίποτα από αυτά τα πράγματα, ποιος θα ήθελε να τους
απειλήσει λόγω ενός υποτιθέμενου πυρηνικού οπλοστασίου; Εξάλλου, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοι δεν επέβαλαν ποτέ κυρώσεις σε κανένα έθνος λόγω πυρηνικών όπλων.
Σε αντίθεση με τους Αμερικανούς πολιτικούς και ειδικούς, ο Χαμενεΐ, ωστόσο, βλέπει τη μεγάλη εικόνα του παζλ που βοήθησε να διαμορφωθεί.
Να τι λέει:
“Η υπόθεση ότι τα προβλήματα της χώρας μπορούν να λυθούν μέσω συνομιλιών ή ακόμη και σχέσεων με την Αμερική, είναι προφανές λάθος. Η Αμερική έχει θεμελιώδη προβλήματα με την ίδια τη φύση του καθεστώτος μας. Θα τελειώσουν τα προβλήματά μας με την Αμερική εάν υποχωρήσουμε στο πυρηνικό ζήτημα; Όχι , κύριε, θα θέσουν το θέμα των πυραύλων μας, και τι εννοείτε να κάνετε με αυτούς; δημιουργήθηκαν (σε όλη την περιοχή, αν λύσουμε αυτά τα προβλήματα και υποχωρήσουμε, θα θέσουν το θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά, ακόμα κι αν υποχωρήσετε, θα απαιτήσουν διαχωρισμό θρησκείας και κράτους). να γίνει μια συνηθισμένη χώρα, κάτι που δεν μπορεί ποτέ να γίνει ένα σύστημα που δημιούργησε ο Ιμάμ Χομεϊνί!».
Ορίστε!
Ο Χαμενεΐ προσφέρει μια πλήρη ατζέντα για οποιεσδήποτε διαπραγματεύσεις με το Ιράν.
Αποδεχτείτε το Ιράν με τους δικούς του όρους, κονδυλώματα και όλα, και μην πέφτετε στα φετιχιστικά διπλωματικά χειροκροτήματα που πουλάνε ο Ομπάμα, ο Μάλεϊ και ο Κέρι.
*Ο Amir Taheri ήταν ο αρχισυντάκτης της καθημερινής Kayhan στο Ιράν από το 1972 έως το 1979. Έχει εργαστεί ή έχει γράψει για αναρίθμητες εκδόσεις, έχει δημοσιεύσει έντεκα βιβλία και είναι αρθρογράφος για το Asharq Al-Awsat από το 1987. Είναι ο Πρόεδρος της Gatestone Europe.
