Η Ούρσουλα και ο Έλληνας Επίτροπος
Καλημέρα σας
Με την άνετη τελικά εκλογή της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν πήρε μια βαθιά ανάσα χθες και η ελληνική κυβέρνηση.
Καλώς η κακώς – θα δείξει – θέμα εμπλοκής του Κυριάκου Μητσοτάκη σε σενάρια για ευρωπαϊκή θέση δεν υπάρχουν στο άμεσο μέλλον.
Αν δεν εκλέγονταν η Ούρσουλα, μια συζήτηση και ένα ενδεχόμενο αυτού του είδους θα μας απασχολούσε και μας και τους ευρωπαίους παράγοντες, να είστε σίγουροι.
Ο Μητσοτάκης έδωσε μεγάλη μάχη για να εκλεγεί η Γερμανίδα και τώρα περιμένει ένα καλό χαρτοφυλάκιο για τον επίτροπο που θα έχει η Ελλάδα στην Κομισιόν.
Με την επανεκλογή λοιπόν χθες, ξεκινούν εντατικά οι διεργασίες και διαβουλεύσεις ώστε να συγκροτηθεί η νέα Κομισιόν.
Παρότι έχουν ακουστεί πολλά ονόματα για το ποιος ή ποια θα πάει στη θέση αυτή, στην πραγματικότητα υπάρχει ένα πρόσωπο με ισχυρές πιθανότητες – και μετά μερικές ενδιαφέρουσες σκέψεις, που ίσως κρύβουν και την έκπληξη.
Πάνω στο τραπέζι είναι το όνομα του Απόστολου Τζιτζικώστα – για να προχωρήσει όμως, αναγκαία προϋπόθεση είναι να βρεθεί μια διαδοχή λύση στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, που θα ικανοποιεί τη ΝΔ και θα διασφαλίζει την αγαστή συνεργασία με την κυβέρνηση.
Η Άννα και το παράδειγμα του Γιώργου
Έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον το επιχείρημα των οπαδών της Άννας Διαμαντοπουλου, ότι η πρώην επίτροπος έχει απόλυτο δικαίωμα να θέσει υποψηφιότητα και δεν έχει σημασία που έλειπε δέκα χρόνια από το ΠΑΣΟΚ. Διότι, λένε, και ο Γιώργος Παπανδρέου έθεσε υποψηφιότητα το 2021 κι ας είχε διασπάσει το ΠΑΣΟΚ νωρίτερα και παρότι διατηρούσε μάλιστα το ΚΙΔΗΣΟ στο μεταξύ.
Έχουν δίκιο. Υπό αυτήν έννοια έχει και η Άννα δικαίωμα.
Αυτό που διαφεύγει στους φίλους της Άννας με την επιλεκτική μνήμη, είναι ότι και ο Γιώργος δέχτηκε τότε κριτική για την επιλογή του και κυρίως ξεχνούν ότι στο τέλος… έχασε. Έχασε και γι αυτό το λόγο – ότι επί κάποια χρόνια ήταν εκτός και απέναντι από το ΠΑΣΟΚ. Όπως και η Άννα δηλαδή.
Δεν ξέρω αν είναι καλή ιδέα να επικαλούνται το παράδειγμα του Γιώργου, ας το ξανασκεφτούν.
Επιστροφές
Το άλλο εκπληκτικό επιχείρημα που διατυπώνουν είναι εάν το ΠΑΣΟΚ θέλει ή δεν θέλει να επιστρέψουν οι ψηφοφόροι του, που έφυγαν από το 2012. Εννοούν ότι αφού δεν μπορεί και δεν πρέπει να εμποδίσει κανείς τους ψηφοφόρους που έφυγαν να γυρίσουν, τότε το ίδιο ισχύει και για την Άννα, η οποία έλειπε για κάποια χρόνια από το κόμμα.
Μόνο που είναι άλλο οι ψηφοφόροι οι οποίοι έχουν την ψήφο τους μόνο και την πάνε όπου θέλουν, κι άλλο να θες να εκπροσωπήσεις και να εκφράσεις ένα χώρο.
Για να μπει κανείς σε ένα πλοίο αρκεί το εισιτήριο, για να γίνει καπετάνιος όμως θέλει κάτι περισσότερο έτσι;
Οι δύσκολες ισορροπίες στον ΣΥΡΙΖΑ και οι προοπτικές του χώρου
Η αποχώρηση του Γιάννη Δραγασάκη – τυπική, διότι η ουσιαστική είχε συντελεστεί εδώ και καιρό – από τον ΣΥΡΙΖΑ έφερε ξανά στο προσκήνιο τα εσωκομματικά αδιέξοδα της Κουμουνδούρου.
Παρά τις προσπάθειες των τελευταίων συνεδριάσεων να πέσουν οι τόνοι, τα μέτωπα παραμένουν ανοιχτά.
Και το θέμα είναι, πώς θα φτάσει και κυρίως πόσοι και ποιοι θα φτάσουν ως το καταστατικό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ το φθινόπωρο.
Τα περί συγκρότησης «νέου φορέα» από στελέχη που έχουν αποχωρήσει ή διαγραφεί ή πρόκειται να φύγουν με διάφορους τρόπους από τον ΣΥΡΙΖΑ, ακούγονται σαν έκφραση απελπισίας.
Κανένα νέο κόμμα δεν είναι εύκολο να επιβιώσει – ας ρωτήσουν τη Νέα Αριστερά προς τούτο.
Όλα αυτά τα ωραία έχουν πολλές προϋποθέσεις και κυρίως απαιτούν μια συνθήκη, χωρίς και πάλι αυτή να είναι ικανή: Να βγει το ΠΑΣΟΚ ενισχυμένο από την εσωκομματική αναμέτρηση, με μια ηγεσία που θα μπορεί να συγκινήσει τον κόσμο της προοδευτικής παράταξης. Και αυτή η ηγεσία να αξιοποιήσει κάποια, όχι όλα, σοβαρά και ικανά στελέχη που θα προέρχονται και από τον ΣΥΡΙΖΑ. Το εάν θα έχουν δικό τους φορέα ή όχι, αυτά τα στελέχη είναι δευτερεύον θέμα.
Και φυσικά θα έχει ενδιαφέρον εάν και τι σχέδιο θα εμφανίσει ο Στεφανος Κασσελάκης για την επόμενη του ΣΥΡΙΖΑ.
Σχεδόν τα πάντα θα κριθούν από Σεπτέμβρη εν ολίγοις.
Μέχρι τότε καλό καλοκαίρι και καλή δύναμη σε όλους…
πηγή: topontiki.gr