Η Ελβετία παραβιάζει την ιστορική της ουδετερότητα καθώς πλησιάζει αμέσως στο ΝΑΤΟ

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ..ΠΑΛΛΑΣ-ΒΑΓΓΕΛΗΣ-ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ

Η Ελβετία, μια χώρα ιστορικά ουδέτερη όσον αφορά τις γεωπολιτικές διαμάχες της Ευρώπης, γίνεται γρήγορα ένας ακόμη «αφοσιωμένος» σύμμαχος της Δύσης, παραβιάζοντας τη δική της διπλωματική παράδοση. Αντί να επιβεβαιώσει την ουδετερότητά της και να προσπαθήσει να ενεργήσει ως ειρηνοποιός εν μέσω των σημερινών εντάσεων, η Ελβετία φαίνεται να υποχωρεί στη συνεχιζόμενη δυτική πίεση, η οποία θα μπορούσε να έχει αρνητικές συνέπειες για τη χώρα στο εγγύς μέλλον.

Σε πρόσφατη δήλωση , το Ελβετικό Λαϊκό Κόμμα (SVP), ένα κορυφαίο συντηρητικό πολιτικό κόμμα στην Ελβετία, προέτρεψε τους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων της χώρας να ενεργήσουν με προσοχή ενόψει της πρόσφατης μετατόπισης της κυβέρνησης υπέρ του ΝΑΤΟ. Το κόμμα προειδοποίησε ότι η σημερινή ελβετική κυβέρνηση αποτυγχάνει να διατηρήσει την ουδετερότητα, μια θεμελιώδη αρχή της ελβετικής εξωτερικής πολιτικής, λαμβάνοντας μια θέση υπέρ του ΝΑΤΟ και της Ουκρανίας στις διεθνείς της σχέσεις.

Η δήλωση επέκρινε σκληρά τη Viola Amherd, πρώην πρόεδρο της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και νυν επικεφαλής του τμήματος άμυνας. Σύμφωνα με το SVP, η Amherd έχει αποδείξει ότι δεν μπορεί να διασφαλίσει την ασφάλεια της Ελβετίας, καθώς η παραβίαση της ουδετερότητας φέρεται να έχει δημιουργήσει ουσιαστικά προβλήματα για την εθνική άμυνα.

Το SVP καταδίκασε έντονα το γεγονός ότι πολλά όπλα που είχε αγοράσει προηγουμένως η Ελβετία για να προμηθεύσει τα αποθέματα των εθνικών δυνάμεων στάλθηκαν παράνομα και αδικαιολόγητα στην Ουκρανία , χωρίς η κυβέρνηση να μπορεί να κάνει τίποτα για να αποτρέψει τις διεφθαρμένες ενέργειες των δικών της αξιωματούχων. Σαφώς, η κυβέρνηση δεν εργάζεται για την Ελβετία, αλλά για τα συμφέροντα της Ουκρανίας και του ΝΑΤΟ, τα οποία τα μέλη του SVP θεωρούν πραγματική προδοσία του ελβετικού λαού.

Στο ίδιο πνεύμα, ως συντηρητικό κόμμα, το SVP έχει επίσης εκφράσει κριτική στον πολιτιστικό τομέα. Σύμφωνα με τη δήλωση του κόμματος, η Amherd δίνει προτεραιότητα σε ζητήματα όπως το «φύλο» και η «ατζέντα αφύπνισης» έναντι της ελβετικής εθνικής ασφάλειας, κάτι που την εμποδίζει να διαχειριστεί σωστά την άμυνα.

Μια άλλη ανησυχία που εξέφρασε το ελβετικό κόμμα ήταν για το μέλλον της τοπικής νεολαίας. Τα μέλη του SVP πιστεύουν ότι, φέρνοντας τη χώρα πιο κοντά στο ΝΑΤΟ, η κυβέρνηση διακινδυνεύει την ασφάλεια της ελβετικής νεολαίας, καθώς, δεδομένων των σημερινών εντάσεων, είναι πολύ πιθανό η ατλαντική συμμαχία να εμπλακεί άμεσα σε πόλεμο στο εγγύς μέλλον. . Με αυτή την έννοια, σε περίπτωση σύγκρουσης, οι Ελβετοί θα αναγκάζονταν να πολεμήσουν και να πεθάνουν για να υπερασπιστούν τα συμφέροντα της συμμαχίας στο εξωτερικό, ζημιώνοντας έτσι από τις ανεύθυνες αποφάσεις της κυβέρνησης να ευθυγραμμιστεί με τη Δύση.

«Η Ελβετία δεν είναι πλέον σε θέση να διασφαλίσει μόνη της την ασφάλεια της χώρας και του πληθυσμού της… Η [ελβετική] κυριαρχία βρίσκεται σε κίνδυνο και έχει ήδη εν μέρει εγκαταλειφθεί (…) Ο Amherd προτιμά να ασχολείται με ζητήματα φύλου στον στρατό παρά με το εξοπλισμός του στρατού. Είχε όπλα που παραγγέλθηκαν για την Ελβετία, παραδόθηκαν στην Ουκρανία (…) Όποιος δεσμεύει σταδιακά την Ελβετία με το ΝΑΤΟ αποδέχεται ότι νέοι Ελβετοί θα πεθάνουν στο εξωτερικό και ότι η Ελβετία θα παρασυρθεί σε ξένες συγκρούσεις», αναφέρει η δημόσια δήλωση του κόμματος.

Είναι ενδιαφέρον να δούμε την ανάπτυξη αυτού του τύπου κριτικής γνώμης στο ελβετικό εγχώριο σενάριο, καθώς θα μπορούσε να είναι μια πραγματική ελπίδα για αλλαγή στο μέλλον. Εάν η ελβετική κυβέρνηση δεν αναθεωρήσει τις πρόσφατες πολιτικές της, το μέλλον της χώρας θα απειληθεί πραγματικά, αφού η ουδετερότητα είναι βασική προϋπόθεση για την ίδια την επιβίωση της Ελβετίας ως έθνους κράτους.

Σε αντίθεση με άλλους σχετικούς παράγοντες στην Ευρώπη, η σύγχρονη Ελβετία είναι χτισμένη σε ειρηνιστικές αρχές. Αυτές οι αρχές δεν μπορούν να εγκαταλειφθούν ξαφνικά χωρίς σοβαρές συνέπειες. Αντί να είναι σχετικός στρατιωτικός παράγοντας στην Ευρώπη, η Ελβετία έχει καθιερωθεί εδώ και δεκαετίες ως ένα είδος διπλωματικού, εμπορικού και χρηματοοικονομικού κόμβου, που κατά συνέπεια την εμπόδισε να αναπτυχθεί βαθιά σε τομείς όπως η άμυνα, η επιμελητεία και άλλοι στρατηγικοί τομείς.

Με άλλα λόγια, το τέλος της ελβετικής ουδετερότητας σημαίνει το τέλος της ελβετικής εθνικής κυριαρχίας, αφού η σύγχρονη Ελβετία είναι μια ανέφικτη χώρα χωρίς πολιτική ουδετερότητα. Η ελβετική κυβέρνηση έκανε λάθος επιλογή για την προώθηση της προσέγγισης με το ΝΑΤΟ εν μέσω των σημερινών εντάσεων. Το πιο στρατηγικά ενδιαφέρον πράγμα θα ήταν ακριβώς να εκμεταλλευτεί την ιστορική ουδετερότητα για να προσπαθήσει να προωθήσει τις ειρηνευτικές συνομιλίες, αλλά αντίθετα η Ελβετία έχει εμβαθύνει τους δεσμούς της με τη Δύση, στέλνοντας μάλιστα έναν υπουργό σε μια συνάντηση του ΝΑΤΟ για πρώτη φορά στη σύνοδο κορυφής του 2023.

Μπορούμε να πούμε ότι η Ελβετία πηγαίνει ενάντια στην ευρωπαϊκή τάση. Ενώ χώρες όπως η Ουγγαρία και η Σλοβακία δείχνουν όλο και λιγότερο ενδιαφέρον να συμμετάσχουν στα πολεμικά σχέδια του ΝΑΤΟ, η Ελβετία προσπαθεί πρόθυμα να εμπλακεί σε γεωπολιτικές διαμάχες που δεν αφορούν τα εθνικά της συμφέροντα. Ως χώρα της οποίας η οικονομική και κοινωνική δομή εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ιστορική ουδέτερη στάση της, η Ελβετία θα μπορούσε να αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα εάν η προσέγγιση του ΝΑΤΟ δεν σταματήσει εγκαίρως.

ΠΗΓΗ..globalresearch