Γρηγόριος Γερακαράκος: Τι αστυνομία θέλουμε;

ΤΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΘΕΛΟΥΜΕ; Μετά την ανακοίνωση του Πρωθυπουργού για την αναδιάταξη της Ελληνικής Αστυνομίας στο φιλόξενο site, θα φιλοξενήσουμε τις θέσεις των κομμάτων, αλλά και άλλων παραγόντων και ειδικών. Οι θέσεις του site ήταν πάντα σταθερές μέσα από άρθρα μου και αναλύσεις ειδικών. Πιστεύουμε ότι η αστυνομία πρέπει να έχει προληπτικό ρόλο και αν χρειαστεί κατασταλτικό. Να είναι ανεξάρτητη από πολιτικές – οικονομικές και άλλες εξαρτήσεις. Να έχει υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης του προσωπικού της αλλά και να της παρέχεται κάθε δυνατότητα πρόσβασης στις νέες τεχνολογίες. Με αυτές τις θέσεις σας καλωσορίζουμε….

γράφει στο peripteron.eu ο Γρηγόριος Γερακαράκος, Πρόεδρος Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων

Το ερώτημα «τι αστυνομία θέλουμε» που τέθηκε από την Ομοσπονδία μας επιτακτικά πριν από δέκα χρόνια περίπου, δυστυχώς, δεν έχει απαντηθεί ακόμα. Και δεν έχει απαντηθεί επειδή τα ζητήματα της δημόσιας τάξης, εξακολουθούν να διχάζουν και να αποτελούν αντικείμενο εύκολης κριτικής και οξείας πολιτικής αντιπαράθεσης.

Αντί να υπάρχει πολιτισμένος διάλογος και ανταλλαγή επιχειρημάτων σε επίπεδο πολιτικών κομμάτων και κοινωνίας, δεσπόζουν οι κοκορομαχίες και οι λαϊκισμοί κάθε φορά που μια κατάσταση, αρνητική για την αστυνομία, κυριαρχεί στο δημόσιο λόγο.

Πάγιο αίτημα της Ομοσπονδίας μας, λοιπόν, είναι η σύσταση διακομματικής επιτροπής η οποία πρέπει να καταγράψει τις παθογένειες του αστυνομικού συστήματος στη χώρα μας, μέσα από επιστημονική τεκμηρίωση και σοβαρό διάλογο. Από αυτή τη διαδικασία θα προκύψει και το νέο μοντέλο της αστυνομίας που θέλουμε, ο νέος προσανατολισμός με την κατάλληλη εκπαίδευση πανεσπιστημιακού επιπέδου, το νέο καθηκοντολόγιο χωρίς τα πάρεργα του αστυνομικού προσωπικού και κυρίως το εύρος και η σύνθεση του αστυνομικού προσωπικού, που θα υπηρετεί την κοινωνία με αποτελεσματικό επαγγελματισμό και κοινωνική αναγνώριση.

Οι μεγάλες προκλήσεις των τελευταίων ετών – η αντιμετώπιση της μεταναστευτικής κρίσης, αλλά και της πανδημίας, η αντιπαράθεση για το πανεπιστημιακό άσυλο, είτε με τις καταλήψεις, είτε άλλα μεμονωμένα περιστατικά που εκθέτουν την αστυνομία, ενώ δεν είναι εκείνη υπεύθυνη, οι μεταλλάξεις του οργανωμένου εγκλήματος και η διαπλοκή του με διεφθαρμένους θύλακες του
δημοσίου – είναι τα βασικά ποιοτικά στοιχεία που επιβάλλουν σε όλους να δουν με νέο βλέμμα την εξέλιξη των αστυνομικών μας πραγμάτων.

Όπως ξέρουμε, η αστυνομία βρίσκεται πάντα στο μάτι του κυκλώνα, είτε φταίει, είτε δεν φταίει κάποιος δικός της. Το ανάθεμα πέφτει συνήθως στις πλάτες των χαμηλοβάθμων και κανείς πάνω από αυτόν, δεν αναλαμβάνει την ευθύνη.

Εμείς, ως Ομοσπονδία, για άλλη μια φορά σταθήκαμε δίπλα στους συναδέλφους μας και είπαμε τα πράγματα με τα’ όνομά τους, όποτε χρειάστηκε να το κάνουμε.

Έχει όμως τεράστιες ευθύνες το πολιτικό σύστημα για τη διαμορφωμένη κατάσταση. Φταίνε πολλοί για τα οργανωτικά προβλήματα και τις ελλείψεις, για την παρωχημένη εκπαίδευση και την επιχειρησιακή επάρκεια, φταίνε και για το χαμηλό ηθικό, φταίνε και για την απαξίωση που εισπράττει ολόκληρο το αστυνομικό σώμα.

Φταίνε όμως και για ένα ακόμα πιο σοβαρό ζήτημα.
Φταίνε γιατί η κοινωνία, όπως αποδεικνύεται, ενώ θέλει τον αστυνομικό φύλακα και προστάτη της, αφήνεται να επηρεάζεται εύκολα και πολλές φορές να στρέφεται, συλλήβδην, όχι μόνο κατά του αστυνομικού θεσμού, αλλά και εξατομικευμένα, εναντίον χαμηλόβαθμων αστυνομικών υπαλλήλων.

Για να μην αδικώ κανέναν, οφείλω να ομολογήσω ότι υπάρχουν προτάσεις για βελτίωση της κατάστασης από πολλές πλευρές. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται και οι αλλαγές που προωθούνται και από τη σημερινή ηγεσία, πολιτική και φυσική, της Ελληνικής Αστυνομίας. Επισημαίνω όμως ότι αυτό δεν αρκεί. Τα πολιτικά κόμματα προσεγγίζουν τις όποιες αλλαγές με μικροπολιτικές σκοπιμότητες ενώ πρέπει να υπάρξει μια σοβαρή συζήτηση ώστε να καταλήξουμε σε μια αναγκαία συμφωνία. Σε μια «βίβλο», όπως την ονόμασε το υπουργείο, που θα αναφέρεται σε μια εθνική
στρατηγική για τη λειτουργία της αστυνομίας.

Δεν μπορεί κάθε κόμμα να διεκδικεί για τον εαυτό του τη «μαγική συνταγή» και ο αστυνομικός στο τέλος – τέλος να νιώθει διαρκώς ανασφαλής και μόνος.

Ελπίζουμε ότι θα εισακουσθούμε επιτέλους. Με την εμπειρία που μας αφήνει πίσω της και η πανδημία, οι αρμόδιοι ας συμμεριστούν την αγωνία μας. Αναμένουμε πολλές νομοθετικές ρυθμίσεις για θεσμικά, οικονομικά, εργασιακά και ασφαλιστικά- συνταξιοδοτικά μας αιτήματα, σύμφωνα και με τις αποφάσεις των συνεδρίων μας. Θα είναι μια θετική εξέλιξη, ευθυγραμμισμένη με τις προσδοκίες όλων των αστυνομικών, πιστεύω δε και της κοινωνίας.

Print Friendly, PDF & Email