Γιατί η ΕΕ είναι ουραγός της παγκόσμιας ανάπτυξης
Η δημοσίευση της φθινοπωρινής Έκθεσης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την Παγκόσμια Οικονομία, συνέπεσε με τη Σύνοδο του νέου ανερχόμενου, διεθνούς οικονομικού συνασπισμού χωρών των BRICS, στο Καζάν της προεδρεύουσας Ρωσίας.
Από τα στοιχεία της Έκθεσης, προκύπτει προφανώς ποιες χώρες είναι οι ατμομηχανές της παγκόσμιας ανάπτυξης, με ρυθμούς πάνω από τον παγκόσμιο μέσο όρο και ποιες είναι οι παρίες πολύ κάτω από αυτόν. Ποιες χώρες ωθούν προς τα πάνω τον παγκόσμιο μέσο όρο και ποιες προς τα κάτω, που αναδεικνύονται βαρίδια και εστίες στασιμότητας, χωρίς προοπτική, σύμφωνα με τις προβλέψεις της Έκθεσης για το 2025. Αντίστοιχοι με τους ρυθμούς ανάπτυξης είναι και οι ρυθμοί αύξησης σε όγκο του Διεθνούς Εμπορίου, έναν καθοριστικό παράγοντα της ζήτησης για θαλάσσιες μεταφορές που ενδιαφέρει ιδιαίτερα τη χώρα μας, όπου αυτοί στις χώρες των BRICS είναι διπλάσιοι από τις Δυτικές χώρες.
Στα 4 αρχικά μέλη απ’ τη σύσταση των BRICS, Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, προστέθηκε το 2010 και η Νότιος Αφρική, ενώ απ’ την αρχή του έτους, 5 νέες χώρες, Αίγυπτος, Αιθιοπία, Ιράν, Σαουδική Αραβία και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα έγιναν δεκτές ως πλήρη μέλη. Στη Σύνοδο του Καζάν όπου συμμετείχαν 36 Χώρες με 22 Αρχηγούς Κρατών, η παγκόσμια όπως λέγεται πλειοψηφία, άλλες 13 χώρες, που συνιστούν όπως λέγεται τον Παγκόσμιο Νότο, Αλγερία, Λευκορωσία, Βολιβία, Κούβα, Ινδονησία, Καζακστάν, Μαλαισία, Νιγηρία, Ταϊλάνδη, Τουρκία, Ουγκάντα, Ουζμπεκιστάν κα Βιετνάμ, ζήτησαν και έλαβαν καθεστώς εταιρικής σχέσης ανοίγοντας την πόρτα για καθεστώς πλήρους μέλους.
Η ένταξη σε πλήρες μέλος, στηρίζεται σε κριτήρια και ομόφωνη συμφωνία αποδοχής, μετά από εξέταση εκπλήρωσης των σχετικών κριτηρίων. Σ’ αυτήν την πρωτοφανή αυτοοργάνωση του μη Δυτικού Κόσμου, κανείς δεν έχει την ηγεσία, όπως στο G-7, την εξουσιαστική σχέση, όπως η μεταπολεμική θέση ισχύος των ΗΠΑ, ελέγχου, υποταγής, βασικών μεθόδων της Δυτικής κυριαρχίας. Εδώ υπάρχουν άλλες αρχές λειτουργίας, όπως Αμοιβαίος Σεβασμός, αρχές Ισότητας, Κυρίαρχης Ισότητας, εμφατική προσήλωση στο Διεθνές Δίκαιο και το Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, ενώ περαιτέρω βήματα θεσμοθετήθηκαν στη Σύνοδο του Καζάν.
Οι κινητήριες δυνάμεις της παγκόσμιας ανάπτυξης
Οι κινητήριες αυτές Δυνάμεις της Παγκόσμιας Οικονομίας, με σκοπό την απεξάρτηση απ’ την επιρροή, τις συνθήκες εκμετάλλευσης αποικιοκρατικού τύπου των ΗΠΑ, προκειμένου να εμβαθύνουν τη συνεργασία τους και να δώσουν μια νέα δυναμική στις οικονομίες τους, αποφάσισαν το σχεδιασμό και υλοποίηση μεγάλων οργανωτικών στόχων όπως: Η δημιουργία ενός Χρηματιστηρίου Σιτηρών, προκειμένου αργότερα να ακολουθήσουν αντίστοιχα Χρηματιστήρια Μετάλλων. Σήμερα, παρά το γεγονός ότι η Κίνα με 17,5%, Ινδία 12,5%, Ρωσία 8,4%, ΗΠΑ 8,4%, Γαλλία 5,4% της Παγκόσμιας παραγωγής σιταριού που αποτελεί το πολύ μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής σιτηρών, τα χρηματιστήρια σιτηρών βρίσκονται στο Σικάγο (CME) και στο Παρίσι (MATIF).
Πρόταση για ένα νέο Χρηματοπιστωτικό Σύστημα προκειμένου οι χώρες Εταίροι να καταστούν απρόσβλητες από κυρώσεις του Δυτικού μπλοκ και να σπάσουν την εξάρτηση από το Αμερικανικό δολάριο. Κατ’ αρχήν η εύκολη και ασφαλής ανταλλαγή νομισμάτων μεταξύ τους, έχει ξεκινήσει χωρίς ανάγκη συναλλαγών σε δολάρια. Ήδη μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία, η Ρωσία μείωσε δραστικά τη χρήση δολαρίου στις διεθνείς συναλλαγές της, περίπου 95% των διακανονισμών Ρωσίας – Κίνας πραγματοποιούνται σε εθνικά νομίσματα Ρούβλι και Γιουάν.
Η νέα Πλατφόρμα Διακανονισμών BRICS-Bridge σε εθνικά Νομίσματα συμπεριλαμβανομένων και ψηφιακών, θα στηρίζεται σε ένα δίκτυο Εμπορικών Τραπεζών που συνδέονται μεταξύ τους μέσω των Κεντρικών Τραπεζών των BRICS, παρακάμπτοντας το σύστημα του δολαρίου. Συζητείται επίσης ένα νέο μελλοντικό Νόμισμα των BRICS, με σημαντική κάλυψη σε Χρυσό, του οποίου η τιμή σήμερα σε εποχή αβεβαιότητας έχει εκτοξευθεί και οι Κεντρικές τους Τράπεζες διαθέτουν μεγάλα αποθέματα.
Κοινή Πλατφόρμα Διαπραγμάτευσης τίτλων BRICS clear για απεξάρτηση από τα υπάρχοντα Χρηματοπιστωτικά Ιδρύματα, ελεγχόμενα από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της που παύει το υπάρχον με το δολάριο, μέσον πολιτικών πιέσεων, ενώ συζητείται η δυνατότητα ενσωμάτωσης αποθετηρίωντίτλων για αδιάλειπτες διασυνοριακές συναλλαγές, εναλλακτική των Euro clear και Clear stream.
Η υπάρχουσα ήδη Επενδυτική Τράπεζα των BRICS, καλείται για περισσότερες ακόμη επενδύσεις σε Τεχνολογία και Υποδομές ιδιαίτερα στις φτωχότερες Χώρες. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Πίνακα 1, η Ινδία τίθεται πλέον επί κεφαλής των Χωρών με τον υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης, ενώ ακολουθεί η Κίνα μετά από ελαφρά κάμψη των υψηλών ρυθμών ανάπτυξης για τόσο μακροχρόνια περίοδο, μοναδικό ίσως φαινόμενο στην Παγκόσμια Οικονομική Ιστορία.
Η Ρωσία αναπτύσσεται παρά τις κυρώσεις
Αυτό όμως που εκπλήσσει τους Δυτικούς αναλυτές, είναι οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης της Ρωσικής οικονομίας, παρά τα 14 πακέτα κυρώσεων και του πολέμου. Όσους τουλάχιστον δεν υπάγονται στους πιστούς καταναλωτές της Δυτικής προπαγάνδας και άβολα με ευτελείς αφορισμούς αμφισβητούν την κραυγαλέα πραγματικότητα των στοιχείων του ΔΝΤ. Απογοητεύει επίσης οικτρά τις πολεμοκάπηλες Δυτικές ηγεσίες, που με το φιάσκο των κυρώσεων θα γονάτιζαν τη Ρωσική οικονομία, με το στρατιωτικό φιάσκο του χαμένου πολέμου και της στρατηγικής ήττας των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία και με την απόλυτη γελοιοποίηση τους για Διπλωματική απομόνωση της Ρωσίας, μετά την Σύνοδο του Καζάν.
Με πλεονασματικό Ισοζύγιο Εξωτερικών Συναλλαγών παρά την αύξηση των εισαγωγών, Δημόσιο Έλλειμα κάτω του 3% και Δημόσιο Χρέος απ’ τα χαμηλότερα στον Κόσμο 14,5% του ΑΕΠ, προχώρησε γρήγορα σε αναπροσανατολισμό του εξωτερικού της εμπορίου και εξαγωγών με τα περιζήτητα για κάθε οικονομία προϊόντα της. Οι κυρώσεις συνέβαλαν ως ένα βαθμό σε υποκατάσταση εισαγωγών, ενώ ο πόλεμος που δεν διεξάγεται στο έδαφός της άφησε ανεπηρέαστη τη λειτουργία του παραγωγικού της συστήματος.
Οι κάποιες δολιοφθορές για επικοινωνιακή δικαιολόγηση χρηματοδότησης της Δυτικής πολεμικής επιθετικότητας, δεν είχαν κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Σε καμία περίπτωση επίσης, η αύξηση των πολεμικών δαπανών και παραγωγής της πολεμικής βιομηχανίας, δεν μπορεί να εξηγήσει τη Ρωσική ανάπτυξη που προέρχεται απ’ όλους τους τομείς της οικονομίας, ούτε η στράτευση τη μία απ’ τις χαμηλότερες ανεργίες στον Κόσμο κάτω του 3%, σε ένα εργατικό δυναμικό που πλησιάζει τα 70 εκατομμύρια.
Χρειάζεται ισχυρή δόση ηθελημένης άγνοιας και αγραμματοσύνης για να αποδοθεί αυτή η συνεχής αύξηση ενός ΑΕΠ κοντά στα 3 τρις, στο αυξημένο πολεμικό υλικό. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, σε όρους Ισοτιμίας Αγοραστικής Δύναμης, είναι η τέταρτη εξαγωγέας τροφίμων στον κόσμο, όπου οι εξαγωγές αγροτικών προϊόντων ξεπέρασαν τις εξαγωγές όπλων. Συνεχής είναι η αύξηση του πραγματικού εισοδήματος και της ιδιωτικής κατανάλωσης με αύξηση συντάξεων, αυξήσεις μισθών λόγω έλλειψης εργατικού δυναμικού που στις σημερινές συνθήκες πρέπει να προέλθει από εργαζόμενους γειτονικών χωρών.
Σημαντικές κρατικές δαπάνες κατευθύνονται στην στήριξη της οικογένειας, και αντιμετώπισης του δημογραφικού, όπου οι κάθε είδους παροχές σε συγκρίσιμους όρους ευρώ, είναι πολλαπλάσιες της Χώρας μας με τη μεγαλύτερη δημογραφική κατάρρευση στην Ευρώπη. Η Ρωσία είναι σήμερα ένα τεράστιο εργοτάξιο, με μεγάλα έργα υποδομής, σύγχρονων οδικών και σιδηροδρομικών δικτύων, καθώς και σε άλλους τομείς. Το πρόβλημά της είναι η υπερθέρμανση της οικονομίας, που οδηγεί σε πληθωρισμό πάνω απ’ το στόχο του 6%. Έτσι προσπαθώντας να φρενάρει, η Κεντρική Τράπεζα ανέβασε το βασικό επιτόκιο στο 21%. Προκειμένου να αντιμετωπισθούν ως ένα βαθμό τα προβλήματα των υψηλών επιτοκίων, σημαντικές κρατικές παρεμβάσεις λαμβάνουν χώρα, όπως το τεράστιο με προνομιακούς όρους στεγαστικό πρόγραμμα 1εκατ. δανειοληπτών.
Η Ευρώπη ο παρίας της διεθνούς σκηνής
Στη διαδεδομένη οικονομική στασιμότητα των Δυτικών Χωρών του G-7, μόνον η Αμερικανική Οικονομία δείχνει ανθεκτικότητα, με ρυθμό ανάπτυξης πάνω από δύο η τρείς φορές όλων των υπολοίπων. Η εξουσιαστική σχέση υποτέλειας των ΗΠΑ, με όλες τις άλλες χώρες και ιδιαίτερα με την Ευρώπη, το σχετικά υψηλό δημοσιονομικό έλλειμμα τόνωσης της οικονομίας που προκαλεί αβεβαιότητα σε ένα δημόσιο χρέος 100% του ΑΕΠ, εξηγούν σε σημαντικό βαθμό το φαινομενικό δυναμισμό της αμερικανικής οικονομίας.
Ούτε και εδώ, παρά τη συμβολή του 1 τρις στρατιωτικών δαπανών, μπορεί να αποδοθεί ο ρυθμός ανάπτυξης αποκλειστικά σ΄ αυτές. Στην πλέον θλιβερή κατάσταση βρίσκεται η Ευρώπη, ο πραγματικός παρίας της διεθνούς σκηνής, που μέσα στο οικονομικό τέλμα της, αντιμετωπίζει κρίση κόστους ζωής, δημογραφική κρίση, κρίση στέγασης, μεταναστευτική κρίση, μακρά σκιά της κλιματικής αλλαγής που προκαλεί θανατηφόρες φυσικές καταστροφές, με το κοινωνικό κράτος να υποβαθμίζεται.
Με τις δύο μεγάλες οικονομίες της, Γαλλία και Γερμανία να αποτελούν τους “Ευρωπαίους ασθενείς”. Αλλά κυρίως, βαθεία πολιτική κρίση, που απειλεί την ύπαρξη και συνοχή της, με ένα υποτελές πολιτικό προσωπικό που υπηρετεί τυφλά τους αμερικανικούς τυχοδιωκτισμούς, με τη στείρα και ματαιόδοξη δήλωση υποτέλειας: “Συνεχίζουμε τον πόλεμο μέχρι να ηττηθεί η Ρωσία”.
Στον ακραίο αυτό παραλογισμό, νέες ανερχόμενες πολιτικές δυνάμεις, όπως και αν αποκαλούνται απ’ τις αυτοαποκαλούμενες προοδευτικές ή συστημικές δυνάμεις, αρχίζουν να κυριαρχούν, όχι γιατί υπόσχονται φορολογικές απαλλαγές, επιδόματα κτλ, αλλά γιατί λένε ΟΧΙ στον ΠΟΛΕΜΟ ΝΑΙ στην ΕΙΡΗΝΗ, αψηφώντας το κατασκευασμένο κλίμα Ρωσοφοβίας και απειλής. Θα βρεθεί άραγε στη χώρα μας πολιτική δύναμη με το ελάχιστο πολιτικό θάρρος, παύοντας να είναι δειλοί και άβουλοι, που θα απορρίψει αυτή τη στάση του πρωτοστατούντος Πρωθυπουργού και της Κυβέρνησης;