Family pride: Πατρίς – Θρησκεία – Οικογένεια- Μεσαίωνας 2024

Mε ελληνικές σηµαίες, πανό και θρησκευτικές εικόνες, εκατοντάδες άτοµα συγκεντρώθηκαν στη Θεσσαλονίκη, ανταποκρινόµενοι σε διαδικτυακό κάλεσµα για το Family Pride. Πολλοί διαδηλωτές, µάλιστα, επέλεξαν να δώσουν το «παρών» µαζί µε τα παιδιά τους. Επρόκειτο για µία συγκέντρωση που, όπως αναφέρθηκε σε αφίσα που κυκλοφόρησε, ήταν η πρώτη στην Ελλάδα µετά τη Σερβία και την Κροατία. Σύµφωνα µε τους διοργανωτές, η συγκέντρωση αυτή ήταν «αφιερωµένη στην ελληνική οικογένεια που αποτελείται από τον άνδρα, τη γυναίκα και τα παιδιά».

Όπως είδαµε σε σχετικές αναρτήσεις στο διαδίκτυο, πολλά από τα συνθήµατα που αναγράφονταν στα πανό ήταν «Οικογένεια είναι µόνο η παραδοσιακή», «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών», «Να ζήσει η Ελλάδα να ζήσουµε και εµείς», και «Κάτω η Χούντα των ΛΟΑΤΚΙ» ενώ σε οµιλία που πραγµατοποιήθηκε επισηµάνθηκε πως στόχος είναι η δράση αυτή να γίνει θεσµός αλλά και ταυτόχρονα η κυβέρνηση να λάβει το µήνυµα έτσι ώστε να στηρίξει εµπράκτως την ελληνική οικογένεια «που αποτελείται από µητέρα, πατέρα και παιδιά».

Βουκεφάλες, Μακεδονοµάχοι και πολλοί άλλοι γραφικοί τύποι άφησαν ανεξίτηλη την «πολιτιστική τους σφραγίδα» καθώς η συγκέντρωση αυτή ολοκληρώθηκε µε οµοφοβικά συνθήµατα και ακροδέξιο λόγο και όλα αυτά µε την συνοδεία του Εθνικού Ύµνου. Φυσικά, δεν µπορούµε να παραβλέψουµε την ιστοσελίδα τους, την οποία «κοσµούν» η Αγια Σοφιά µε τον δικέφαλο αετό και την ελληνική σηµαία. ∆εν έλειπαν ακόµη οι στοχοποιήσεις ΛΟΑΤΚΙ ατόµων, «λαθροµεταναστών» αλλά και των γυναικείων δικαιωµάτων, όπως το δικαίωµα στην άµβλωση. Αποδόθηκαν δε και ιδιαίτερα εύσηµα στον «Εθνάρχη Στρατηγό» Ιωάννη Μεταξά και τη «Μακεδονία». Όλα αυτά άλλωστε πάνε πακέτο…

Τα «Family Pride» φαίνεται να είναι µια άλλη εκδοχή κάποιων «Straight Pride» που διοργανώθηκαν τα τελευταία χρόνια σε ΗΠΑ, Βραζιλία και Ουγγαρία ως αντίπραξη στα Pride των ΛΟΑΤΚΙ+, χωρίς ωστόσο να έχουν ιδιαίτερη ανταπόκριση. Και διερωτόµαστε πότε και πού οι στρέιτ άντρες και γυναίκες δέχτηκαν καταπίεση, λεκτική και σωµατική βία, άγριες δολοφονικές επιθέσεις εξαιτίας του σεξουαλικού προσανατολισµού και της ταυτότητας φύλου τους; Πότε στιγµατίστηκαν; Πότε τα παιδιά των στρέιτ οικογενειών ένιωσαν περιθωριοποιηµένα και θεσµικά ανύπαρκτα; Ένα στρέιτ άτοµο µεγαλώνοντας έχει πολλά και ποικιλόµορφα πρότυπα για τον σεξουαλικό του προσανατολισµό στα µέσα ψυχαγωγίας, ενηµέρωσης και εκπαίδευσης, µπορεί να δωρίσει αίµα, είναι εύκολο να βρει µια γειτονιά όπου η αποδοχή της σεξουαλικότητας του είναι δεδοµένη, µπορεί να υιοθετήσει και να µεγαλώσει παιδιά χωρίς να κατηγορηθεί για παιδεραστία, κακοποίηση και εξαναγκασµό της σεξουαλικότητας του. Συνεχίζοντας, δεν έλαβε και δεν θα λάβει ποτέ bullying λόγω της σεξουαλικότητας του, δεν φοβάται πως οι γονείς του θα το διώξουν από το σπίτι, µπορεί να ζήσει ανοιχτά µε την ερωτική του σχέση, το σύστηµα δικαιοσύνης ξέρει ότι δεν θα του φερθεί άσχηµα λόγω της σεξουαλικότητας του και ξέρει πως τα βασικά κοινωνικά δικαιώµατα του δεν θα καταργηθούν ή περιοριστούν µόνο και µόνο επειδή άλλαξε η Κυβέρνηση. Αυτά είναι µόνο µερικά παραδείγµατα που αναδεικνύουν το στρέιτ προνόµιο…

Family Pride: Ανατροφοδοτώντας Στερεότυπα, υπονοµεύοντας την Συµπερίληψη και την Ισότητα

Θεωρούµε το κάλεσµα του Family Pride ως έκφραση µιας γενικότερης συντηρητικοποίησης της κοινωνίας στη ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων. Μετά από αντίστοιχα καλέσµατα στη Σερβία, τη Βουλγαρία και τις µεγάλες κινητοποιήσεις ενάντια στις αµβλώσεις στη Κροατία ακολούθησε και η Ελλάδα. Ο ρόλος της Εκκλησίας σε αυτήν την εξέλιξη δεν θα µπορούσε να µην αναφερθεί. Μην ξεχνάµε τις πρόσφατες δηλώσεις της Ιεράς Συνόδου για το Νοµοσχέδιο που αφορούσε το δικαίωµα στον γάµο και την τεκνοθεσία των οµοφυλόφιλων ζευγαριών και υποστήριζε πως όσα παιδιά δεν µεγαλώνουν σε µια οικογένεια δύο γονέων δοµηµένη ετεροκανονικά στην συνήθη στερεοτυπική µορφή της πυρηνικής στρέιτ οικογένειας αντιµετωπίζουν εµπόδια στην ψυχοσυναισθηµατική τους ανάπτυξη, παρά το γεγονός πως τα επιστηµονικά δεδοµένα είναι ξεκάθαρα τις τελευταίες δεκαετίες πως ο σεξουαλικός προσανατολισµός και η ταυτότητα φύλου των γονέων δεν παίζουν κανέναν απολύτως ρόλο.

Με πρόσχηµα την αγάπη και τη φροντίδα των παιδιών, σε µια φαινοµενικά ειρηνική πορεία, το Family Pride προωθεί ξεκάθαρα µηνύµατα µίσους και καταπίεσης και γιορτάζει την οµοιοµορφία και όχι γενικά την οικογένεια. Μοιάζει να είναι µια γιορτή της διατήρησης των έµφυλων ρόλων, της καταπίεσης της διαφορετικότητας των παιδιών, της ιεραρχικότητας και της υπακοής. Είναι µια γιορτή στις πλάτες χιλιάδων ατόµων που κακοποιούνται πίσω από κλειστές πόρτες, γυναικών που δολοφονούνται και εφήβων που αυτοτραυµατίζονται. Μια γιορτή του πατέρα-πατριάρχη και της γυναίκας που ο κύριος στόχος στη ζωή της είναι να γίνει µάνα.

Επιπλέον, το Family Pride βασίζεται σε συντηρητικές αξίες που δεν ανταποκρίνονται στην πραγµατικότητα της σύγχρονης κοινωνίας. Σήµερα, οι οικογένειες είναι ποικίλες και πολυµορφικές και η έννοια της οικογένειας δεν µπορεί να περιορίζεται σε ένα µόνο µοντέλο. Έτσι, δηµιουργείται ένα περιβάλλον όπου οι οικογένειες διαχωρίζονται σε «κανονικές» και «µη κανονικές», µε αποτέλεσµα τη δηµιουργία µιας ψευδούς αίσθησης ανωτερότητας και την επιδείνωση των κοινωνικών διαχωρισµών, ενισχύοντας τον αποκλεισµό και την περιθωριοποίηση των µη παραδοσιακών οικογενειών. Τέλος, η προώθηση της προαναφερθείσας συγκέντρωσης αποτελεί µια κίνηση που αντιπαραβάλλεται στις Παρελάσεις Υπερηφάνειας, καθώς αυτές έχουν ως στόχο να αναδείξουν και να διεκδικήσουν τα δικαιώµατα των ατόµων που συχνά περιθωριοποιούνται. Αντιθέτως, το Family Pride λειτουργεί ως µια υπενθύµιση της κυρίαρχης κουλτούρας που ήδη απολαµβάνει προνόµια, χωρίς να αντιµετωπίζει τους ίδιους βαθµούς διάκρισης και καταπίεσης.

Φεστιβάλ Υπερηφάνειας: αντίσταση ενάντια στη ρατσιστική βία, την οµοφοβία και την τρανσοφοβία

Τα Φεστιβάλ Υπερηφάνειας δεν αποτελούν µόνο µια µορφή διεκδίκησης των δικαιωµάτων τους ως µέρος των ανθρωπίνων δικαιωµάτων αλλά κα µια µορφή δήλωσης ορατότητας και περηφάνειας απέναντι στα στερεότυπα, τις προκαταλήψεις και την απαξίωση που υφίστανται από την κοινωνία. Αποτελούν, δηλαδή, µια µορφή αντίστασης ενάντια στη ρατσιστική βία, την οµοφοβία και την τρανσοφοβία Η διεκδίκηση των δικαιωµάτων των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόµων, µέσω των Φεστιβάλ Υπερηφάνειας είναι απαραίτητη καθώς αυτά τα άτοµα εξακολουθούν να στερούνται δικαιώµατα που θεωρούνται αυτονόητα για κάθε ετεροφυλόφιλο και στοχοποιούνται. Αυτό αναδεικνύεται και από πρόσφατα γεγονότα στην Ελλάδα, όπως η βίαιη επίθεση σε τρανς άτοµο στην περιοχή του Κεραµεικού, όπου το θύµα δέχτηκε σωµατική επίθεση από οµάδα ατόµων λόγω της ταυτότητας φύλου του (Απρίλιος, 2024), όπως η επίθεση που δέχτηκε νεαρός γκέι άνδρας στο Ηράκλειο της Κρήτης µετά τη συµµετοχή του σε εκδήλωση LGBTQ+ (Ιούνιος, 2024) αλλά και όπως ο άγριος ξυλοδαρµός του 15χρονου στην Πάτρα από τον πατέρα και τον θείο του επειδή τους αποκάλυψε την σεξουαλική του ταυτότητα (Ιούλιος, 2024). Πρόκειται για περιστατικά βίας που η ίδια Πολιτεία µε τη σιωπηλή συγκατάθεση της τούς επιτρέπει να αναπνέουν…

∆υστυχώς, η διεκδίκηση της ορατότητας των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόµων ακόµα αντιµετωπίζεται ως πρόκληση και απαξιώνεται. Ενώ υποστηρίζεται ότι «δεν έχει σηµασία τι κάνει ο καθένας στο κρεβάτι του, αρκεί να µην το λέει», η κοινωνία δεν λέει το ίδιο όταν κάποιος δηλώνει ανοιχτά ότι είναι ετεροφυλόφιλος.

«Στον δικό µας πολύχρωµο κόσµο που συσπειρώνεται, οργανώνεται και δηµιουργεί γεγονότα»

Ωστόσο, µόνο µια ρατσιστική και οµοφοβική κοινωνία θεωρεί πρόκληση τη διεκδίκηση ορατότητας µε τον εορταστικό και πολύχρωµο τρόπο των Pride και παράλληλα αποκαλούν χυδαία την απλή παρουσία τους στο δηµόσιο χώρο. ∆ηλώνουµε εµφατικά ότι κάθε πολίτης του ελληνικού κράτους θα πρέπει να έχει ίσες ευκαιρίες στη δηµιουργία οικογένειας ανεξαρτήτως φύλου και σεξουαλικής ταυτότητας. Το αντίθετο συνιστά παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωµάτων. Πρέπει να συνεχίσουµε για µια κοινωνία απαλλαγµένη από οµοφοβία και οποιοδήποτε άλλο είδους ρατσισµού. Για εµάς η έννοια της οικογένειας είναι µια ένωση που µπορεί να πάρει πολλές διαφορετικές µορφές. ∆εν δηµιουργείται µόνο µέσω βιολογικών συσχετίσεων και ετεροκανονικών ερωτικών σχέσεων, δεν σχετίζεται µε το φύλο, αλλά βασίζεται στη φροντίδα, την αυτόβουλη συνύπαρξη και την συνεργασία.

Η οµοφοβία, η τρανσοφοβία και ο σεξισµός θα νικηθούν στο δρόµο. Στον δικό µας πολύχρωµο κόσµο που συσπειρώνεται, οργανώνεται και δηµιουργεί γεγονότα να γίνουµε ασπίδα για κάθε άνθρωπο εκεί εξω που κινδυνεύει από το µίσος!

Της Ελένης Αναστασιάδου

πηγή: kar.org.gr