Ευρωπαϊκά Συνδικάτα: Nα πληρώσουν οι πλούσιοι τις αμυντικές δαπάνες – Πόσο θα επιβαρυνθούν τα νοικοκυριά

Να μην πληρώσουν τα νοικοκυριά τις αυξημένες αμυντικές δαπάνες ζητάνε τα ευρωπαϊκά συνδικάτα. Οι εξοπλισμοί θα κοστίσουν όσο οι δαπάνες των νοικοκυριών για τρόφιμα δηλώνει Βέλγος οικονομολόγος.

Αφροδίτη Τζιαντζή

Επείγουσα έκκληση να μην πληρώσουν τα νοικοκυριά το «μάρμαρο» για τις αμυντικές δαπάνες απευθύνει η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Συνδικάτων (ΕTUC). Μετα τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στη Χάγη, όπου υιοθετήθηκε ο στόχος για αύξηση των αμυντικών δαπανών στο 5% του ΑΕΠ κάθε χώρας μέλους της συμμαχίας ως το 2035, η ΕΕ κινείται στον ίδιο πολεμοχαρή ρυθμό. Στο κείμενο των συμπερασμάτων της συνόδου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου , για την ασφάλεια και την άμυνα, τα κράτη μέλη καλούνται να «συντονίσουν τις δεσμεύσεις τους στο ΝΑΤΟ» και να επιταχύνουν τα εξοπλιστικά προγράμματα.

H ETUC χωρίς να αντιτίθεται στην αύξηση των αμυντικών δαπανών, απλώς ζητάει από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να μην «ψαλιδίσουν» τους προϋπολογισμούς για τις κοινωνικές δαπάνες, διασφαλίζοντας ότι οι «οι πλουσιότεροι θα πληρώσουν το μερίδιο που τους αναλογεί».

Θα έλεγε κανείς ότι τα ευρωπαϊκά συνδικάτα απλώς ψελλίζουν κάτι για την τιμή των όπλων (κυριολεκτικά), αφού δεν τολμάνε να αμφισβητήσουν τη μιλιταριστική στρατηγική της ΕΕ. Προτάσσοντας το παντός καιρού αίτημα για δικαιότερη κατανομή των φορολογικών βαρών, οι αρχισυνδικαλιστές των Βρυξελλών ευελπιστούν ότι η Ευρώπη μπορεί να έχει και την κοινωνική πίτα ολόκληρη, και τον νατοϊκό σκύλο χορτάτο.

Εμμέσως παραδέχονται ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Καταρχάς, όπως δηλώνουν, τα κονδύλια συνοχής και ανάπτυξης της ΕΕ έχουν ήδη εκτραπεί προς τον αμυντικό τομέα. Η επίθεση στο βιοτικό επίπεδο των νοικοκυριών είναι δεδομένη, όπως έχουν αποδείξει με αναλύσεις τους επιφανείς οικονομολόγοι.

Κανόνια ή βούτυρο;

Συγκεκριμένα, η ETUC παραπέμπει στην πρόσφατη δήλωση του οικονομολόγου Γκέρτ Πίρσμαν, καθηγητή του Πανεπιστημίου της Γάνδης.

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του, το 5% του ΑΕΠ που θα δαπανάται κάθε χρόνο για αμυντικές δαπάνες, αντιστοιχεί αναλογικά σε 6.000 ευρώ ανά νοικοκυριό. «Τα βελγικά νοικοκυριά δαπανούν επίσης το 5% του ΑΕΠ για τρόφιμα. Πρόκειται για ένα τεράστιο ποσό, που σημαίνει ότι πρέπει να θυσιάσουμε μέρος της αγοραστικής μας δύναμης για αμυντικές δαπάνες», δήλωσε στο δημόσιο τηλεοπτικό δίκτυο Vrt News. Ο Φλαμανδός οικονομολόγος, ο οποίος συμμετέχει ενεργά στον δημόσιο διάλογο για θέματα νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής, θεωρεί ότι το μοντέλο αυτό είναι μη ρεαλιστικό και μη βιώσιμο.

Καθώς όλες οι επιπλέον αμυντικές δαπάνες θα χρηματοδοτηθούν μέσω της φορολογίας, θεωρεί ότι αναπόφευκτα θα υπάρξουν σημαντικές αυξήσεις φόρων τα επόμενα δέκα χρόνια.

Πόσο θα πληρώσουν τα ελληνικά νοικοκυριά;

Θα ήταν αδόκιμο να συγκρίνουμε την Ελλάδα με το Βέλγιο, σε απόλυτα μεγέθη, αφού το κατά κεφαλην ΑΕΠ της χώρας μας σε όρους αγορσατικής δύναμης είναι το δεύτερο χαμηλότερο στην ΕΕ και του Βελγίου το έκτο υψηλότερο. Πάντως το 5% του ονομαστικού κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Ελλάδας (25.300 ευρώ) , αντιστοιχεί σε 1246 ευρώ το χρόνο – ποσό υψηλότερο απο τον μέσο μηνιαίο καθαρό μισθό πλήρους απασχόλησης.

«Η ΝΑΤΟϊκή αύξηση των αμυντικών δαπανών στο 5% (μέχρι το 2035) αποτελεί πλήγμα για την ελληνική οικονομία» δηλώνει ο Σταύρος Μαυρουδέας, καθηγητής πολιτικής οικονομίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. «Συνεπάγεται μία αύξηση των ήδη υψηλών δαπανών της χώρας κατά 1.9% (από το τρέχον 3.1%). Για μία υπερχρεωμένη οικονομία όπως η ελληνική, που είναι υποχρεωμένη από τα μνημόνια να έχει υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, αυτό συνεπάγεται μία βαριά συρρίκνωση άλλων δαπανών. Το κόστος των αυξημένων αμυντικών δαπανών καλύπτεται από τον κρατικό προϋπολογισμό και μπορεί να χρηματοδοτηθεί με φορολογία, δανεισμό και περικοπή άλλων δαπανών. Σε όλες τις περιπτώσεις ο λογαριασμός έρχεται στους φορολογούμενους (που κατά βάση είναι οι εργαζόμενοι). Χαρακτηριστικά, ο γ.γ. του ΝΑΤΟ κάλεσε για περικοπές στην υγεία και τις συντάξεις»

Επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου

«Οι πολεμοκάπηλες αναλύσεις από Νεοφιλελεύθερους και Κεϋνσιανούς οικονομολόγους – που εκπορεύονται από ανάλογα επιχειρηματικά συμφέροντα – ότι θα προκληθεί μία θετική επίπτωση στο ΑΕΠ είναι κατάφωρα υποκριτικές», συνεχίζει ο οικονομολόγος. «Στην περίπτωση της χώρας μας η πολεμική βιομηχανία έχει μικρή προστιθέμενη αξία, μεγάλο της τμήμα είναι σε ξένα (και ιδιαίτερα σε γενοκτονικά ισραηλινά) χέρια και συνεπώς η αύξηση των σχετικών δαπανών θα σημαίνει αγορές στο εξωτερικό (δηλαδή επιδείνωση του ισοζυγίου πληρωμών). Επίσης, η πολεμική βιομηχανία είναι εξαιρετικά μηχανοποιημένη οπότε η συμβολή στην αύξηση της απασχόλησης είναι μικρή.»

Ο ίδιος τονίζει ότι η αύξηση των αμυντικών δαπανών είναι ευκαιρία κερδοφορίας για τα επιχειρηματικά συμφέροντα και τις πολεμοκάπηλες κυβερνήσεις που τα εξυπηρετούν. «Παραφράζοντας τον Κέυνς (που συμφωνούσε πλήρως με τέτοιες αντιλήψεις), αντί να δαπανούν για να ανοίγουν τρύπες στη γη θα δαπανούν για να ανοίγουν τάφους. Όμως, για την μεγάλη εργαζόμενη πλειονότητα αυτό σημαίνει επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου της λόγω περικοπών κοινωνικών δαπανών. Επειδή όμως η πολεμική βιομηχανία για να συνεχίσει να λειτουργεί χρειάζεται «κατανάλωση», σημαίνει ότι οι τάφοι που θα ανοιχθούν θα πρέπει να γεμίσουν κάποια στιγμή και με πτώματα».

Αμυντικές δαπάνες και κοινωνικές θυσίες

Οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες δαπανούν περίπου το 1% έως 2% του ΑΕΠ τους για την άμυνα. Η Ελλάδα έχει ήδη το 5ο υψηλότερο budget για αμυντικές δαπάνες ανάμεσα στις χώρες του ΝΑΤΟ, στο 3,1%. Μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ καλούνται να αυξήσουν το ποσοστό αυτό στο 5% .

Η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Συνδικάτων προσπαθεί να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα, τηρώντας πολιτική ίσων αποστάσεων. Η θέση της συμπυκνώνεται στη δήλωση της γενικής γραμματέα Έστερ Λιντς:.

«Ως εκπρόσωπος των εργαζομένων στην Ουκρανία, λαμβάνω πολύ σοβαρά υπόψη την ανάγκη βελτίωσης του συντονισμού και των ικανοτήτων της Ευρώπης στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας. Είναι σαφές ότι υπάρχει ανάγκη για κοινή ασφάλεια σε ολόκληρη την Ευρώπη, αλλά οι αμυντικές δαπάνες δεν μπορούν να οδηγήσουν σε επιθέσεις κατά του βιοτικού επιπέδου των πολιτών σε ολόκληρη την Ευρώπη», τονίζει.

Nα πληρώσουν οι πλούσιοι

«Η ΕΕ πρέπει να σταματήσει να λεηλατεί τα ήδη ανεπαρκή κοινωνικά ταμεία και οι κυβερνήσεις δεν πρέπει να αναγκάζουν τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους ή τα άτομα με αναπηρία να πληρώνουν το τίμημα των μη ρεαλιστικών στόχων που έχουν υπογράψει.

»Η αποτυχία να επενδύσουμε στις δημόσιες υπηρεσίες μας θα αφήσει την Ευρώπη απροετοίμαστη για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε και η περαιτέρω συμπίεση (σ.σ. της αγοραστικής δύναμης) των εργαζομένων που δεν έχουν ανακάμψει από την κρίση του κόστους διαβίωσης θα οδηγήσει σε γρήγορη πτώση της δημόσιας υποστήριξης. Σε μια εποχή που οι διευθύνοντες σύμβουλοι αμείβονται 100 φορές περισσότερο από τον μέσο εργαζόμενο και οι μέτοχοι έχουν λάβει ρεκόρ μερισμάτων, είναι καιρός οι πλουσιότεροι να συνεισφέρουν», συμπληρώνει η γραμματέας της ΕTUC.

Τέλος, προσθέτει και μια αράδα για τα δικαιώματα των εργαζομένων στις βιομηχανίες όπλων:

«Πρέπει επίσης να διασφαλίσουμε ότι η αύξηση των δημόσιων δαπανών για την άμυνα δεν θα οδηγήσει απλώς σε περαιτέρω εμπλουτισμό των μετόχων και των διευθυνόντων συμβούλων των κατασκευαστών όπλων. Η χρηματοδότηση πρέπει να εξαρτάται από κοινωνικές προϋποθέσεις που θα εξασφαλίζουν ότι οι εργαζόμενοι στον τομέα αυτό καλύπτονται από συλλογικές συμβάσεις, οι οποίες εγγυώνται δίκαιες αμοιβές, συνθήκες εργασίας και κατάρτιση»

Τι κι αν οι εργαζομενοι κατασκευάζουν μηχανές θανάτου, το μεροκάματο να βγαίνει.