Άρχισε η κούρσα ξοπλισμών για τον ελληνικό «θόλο»… made in Israel
Στα βήματα της Κύπρου φαίνεται πως βαδίζει και η Ελλάδα, καθώς η Λευκωσία έκανε την έκπληξη με την απόκτηση του Barak MX της ισραηλινής IAI, ενώ και στην Αθήνα οι συζητήσεις με τους Ισραηλινούς για τον ελληνικό αντιαεροπορικό θόλο βρίσκονται πλέον σε πλήρη εξέλιξη.
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι δύο μεγάλες ισραηλινές εταιρείες, Israel Aerospace Industry (ΙΑΙ) και Rafael έχουν καταθέσει τις προτάσεις τους, τις οποίες εξετάζει ενδελεχώς το ΓΕΕΘΑ.
Όπως έχει δηλώσει ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας προτεραιότητα στην «Ατζέντα 2030» έχει η δημιουργία του ελληνικού θόλου, για τον οποίο έχει δεσμευθεί το ποσό των 2 δισ. ευρώ. Μάλιστα, για το ίδιο θέμα έστειλε μήνυμα «κοιτώντας» …ανατολικά πως «η Ελλάδα για να υπερασπίσει την κυριαρχία και τα κυριαρχικά της δικαιώματα θα προχωρήσει στο πλαίσιο της ”Ατζέντας 2030” στη δημιουργία ενός πυραυλικού τείχους προστασίας του Αιγαίου ένα τείχος το οποίο θα μπορεί ευέλικτα και από τα πάρα πολλά νησιά που έχουμε, τα οποία στην πραγματικότητα θα μετατραπούν σε μονάδες ισχύος, να εμποδίσει, να αποτρέψει την οποιαδήποτε σκέψη ή προσπάθεια ανατροπής του καθεστώτος στο Αιγαίο που οι διεθνείς συνθήκες, το Διεθνές Δίκαιο, το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας έχουν δημιουργήσει και στερεώσει».
Σύμφωνα με πληροφορίες οι απαιτήσεις που έχει το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας (ΓΕΕΘΑ) είναι να γίνει ένας συνδυασμός από ισραηλινά οπλικά συστήματα και των δύο εταιρειών, της IAI και της Rafael, με την προϋπόθεση βέβαια ότι το κόστος δεν υπερβαίνει το πλαφόν των 2 δισ. ευρώ.
Η SIBAT η διεύθυνση Αμυντικής Συνεργασίας του υπουργείου Άμυνας του Ισραήλ -η αντίστοιχη ελληνική ΓΔΑΕΕ- έχει πάρει τις απαιτήσεις της Ελλάδας, όπως όμως αναφέρουν καλά πληροφορημένες πηγές, το κόστος για τα δύο διαφορετικά συστήματα της IAI για την ηπειρωτική Ελλάδα, που θα αποτελεί το κεντρικό κομμάτι του θόλου και της Rafael για τα νησιά του Αιγαίου έχει εκτιναχθεί στα 4,5 δισ. ευρώ.
Όπως γίνεται αντιληπτό το ποσό έχει υπερδιπλασιαστεί από το αρχικό budget που έχει θέσει το υπουργείο, εξαιτίας των συστημάτων που θα χρειαστούν για την κάλυψη στα νησιά του Αιγαίου, για τον λόγο αυτό τα «μολύβια» των αρμοδίων έχουν πάρει «φωτιά» προκειμένου να βρουν την καλύτερη και οικονομικότερη λύση.
Βασικοί παράγοντες που θα παίξουν και τον τελικό ρόλο στην απόφαση ώστε να υπάρχει η μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα του συστήματος, είναι η ομοιοτυπία, καθώς θεωρείται ένα σημαντικό πλεονέκτημα που μπορεί να μειώσει ακόμα και το κόστος.
Ένας άλλος καθόλου αμελητέος παράγοντας, για τον οποίο έχει μιλήσει πάρα πολύ ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, ο οποίος θα θεωρείται πλέον προϋπόθεση για να πάρει μία ξένη εταιρεία ένα εξοπλιστικό πρόγραμμα, είναι η συμμετοχή ελληνικών εταιρειών σε αυτά και η απόκτηση τεχνογνωσίας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι μία από τις δύο ισραηλινές εταιρείες, η IAI παραγωγός του συστήματος BARAK, βρίσκεται ήδη στην Ελλάδα έχοντας εξαγοράσει την Intracom Defense (IDE), κάτι που προφανώς σημαίνει ότι θα έχει συμμετοχή. Δεν θα είναι περίεργο στα πλαίσια αυτά να εμπλακούν και άλλες ελληνικές εταιρείες με πρώτες τις δύο κρατικές, ΕΑΒ και ΕΑΣ που έχουν άμεση σχέση με τέτοιου είδους προγράμματα.
Ο κυπριακός «θόλος»
Ο κυπριακός «θόλος», που πλέον θα θωρακίζει την Λευκωσία απέναντι σε εναέριες απειλές συγκροτείται με γρήγορα βήματα. Ήδη παραδόθηκε η πρώτη πυροβολαρχία χωρίς ανακοινώσεις, κάτω από τη «μύτη» της Τουρκίας και μάλιστα μέσα σε δύο χρόνια από το τέλος των διαπραγματεύσεων και ενώ είναι σε εξέλιξη ο πόλεμος του Ισραήλ με τη Χαμάς.
Το ισραηλινό σύστημα BARAK MX της ΙΑΙ που ενισχύει την Κύπρο, στην έκδοση που έχει επιλέξει η Εθνική Φρουρά είναι ένα ολοκληρωμένο σύστημα αεράμυνας και μπορεί να εξαπολύσει κατευθυνόμενα βλήματα μικρού, μέσου και μεγάλου βεληνεκούς, καθώς έχει εμβέλεια από 35 έως και 150 χλμ.
Το BARAK μπορεί να αντιμετωπίσει εναέριες απειλές κάθε είδους, όπως ελικόπτερα, μη επανδρωμένα αεροσκάφη, πυραύλους τύπου Cruise, αεροπλάνα, ακόμη και βαλλιστικούς πυραύλους.
Με την κίνηση αυτή η Κύπρος αλλάζει στρατιωτικό επίπεδο και εκσυγχρονίζεται ως προς τις δυνατότητες αεράμυνας της μετακινούμενη στην εποχή της δικτυοκεντρικής άμυνας.
