Ο Πάπας υπομόχλιο για την ανατροπή κομμουνιστικών καθεστώτων
Χρησιμοποιήθηκε από τη CΙΑ ως αιχμή του δόρατος για την προώθηση των σχεδίων της για την υπονόμευση των ανατολικοευρωπαϊκών καθεστώτων.
Πάπας Ιωάννης Παύλος: Τον οδήγησαν στα άδυτα της πολιτείας του Βατικανού για να προκαλέσουν τριγμούς στο κομμουνιστικό καθεστώς της Πολωνίας, που δεν γνώρισε το προηγούμενο της Ουγγαρίας και της Τσεχοσλοβακίας χάρη στην έγκαιρη παρέμβαση του Γιαρουζέλσκι (δεξιά). Όσο για τον βαθιά θρησκευόμενο Βαλέσα (επάνω) ανταμείφθηκε με τον προεδρικό θώκο.
Ο επικεφαλής του μικροσκοπικότερου κρατιδίου στην Ευρώπη, που φέρει τους εντυπωσιακούς τίτλους του αρχιεπισκόπου Ρώμης, του εφημέριου του Ιησού Χριστού, του διαδόχου και πρίγκιπα των Αποστόλων, του ανώτατου ποντίφηκα της Παγκόσμιας Εκκλησίας, του πατριάρχη της Δύσης, του αρχιεπισκόπου και μητροπολίτη της Ρωμανικής Επαρχίας και του κυρίαρχου του κράτους του Βατικανού, ήταν πράκτορας της CIA. Τη συγκλονιστική αποκάλυψη κάνει το βιβλίο, «Η αγιότης του Ιωάννη Παύλου Β’ και η Μυστική Ιστορία του Καιρού μας», του Καρλ Μπερστάιν, του γνωστού Αμερικανού δημοσιογράφου που έφερε στο φως της δημοσιότητας το σκάνδαλο Γουότεργκέιτ και του Ιταλού συναδέλφου του Μάρκο Πολτίνι. Σελίδες του βιβλίου δημοσίευσε ως κύριο θέμα της η συντηρητική βρετανική εφημερίδα «Ντέιλι Τέλεγραφ», κάτω από τον τίτλο «Στρατολογήθηκε από τη CIA για να συνωμοτήσει εναντίον των Σοβιετικών».
Ο Πάπας Ιωάννης Α’ δεν είχε προλάβει να χαρεί το αξίωμά του, επειδή πέθανε ξαφνικά δύο εβδομάδες μετά τη χειροτονία του, το καλοκαίρι του 1978. Τα αίτια του θανάτου του παραμένουν ακόμα ανεξήγητα. Είχε ζητηθεί τότε να γίνει νεκροψία. Αλλά το Βατικανό αντέτεινε πως «δεν γίνεται ποτέ νεκροψία σε Πάπα» και προχώρησε στην εκλογή του διαδόχου του.
Μέσα σε πολύ μικρότερο διάστημα και αριθμό ψηφοφοριών, από όσο συνηθίζεται, η στρατιά των καρδιναλίων τής ανά τον κόσμο Καθολικής Εκκλησίας κατέληξε με φανατισμό σ’ έναν Πολωνό, καταπλήσσοντας τους θρησκευόμενους καθολικούς και αφήνοντας άφωνους τους πολιτικούς σχολιαστές.
Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β’ γεννήθηκε το 1920 στο Βαντοβίτσε της Πολωνίας, με το όνομα Κάρολος Βοϊτίλα. Είναι ο πρώτος μη Ιταλός Πάπας που κάθεται στην Αγία Έδρα από το 1522, οπότε είχε αναγορευθεί Πάπας ο Ολλανδός Αδριανός Ε’. Και είναι αυτός που θα χρησιμοποιηθεί ως αιχμή του δόρατος για την προώθηση των σχεδίων της CIA για την υπονόμευση των ανατολικοευρωπαϊκών κομμουνιστικών καθεστώτων.
Πολλές συμπτώσεις
Το 1978, πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών ήταν ο Τζίμι Κάρτερ. Και κατά σύμπτωση προεδρικός σύμβουλος για θέματα ασφαλείας ήταν ο Πολωνοαμερικανός Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι. Και υπουργός Εξωτερικών, άλλη σύμπτωση, ο Πολωνοαμερικανός Έντμουντ Μάσκι. Και τρίτη σύμπτωση. Στην τότε ακόμα κομμουνιστική Πολωνία, είχε αρχίσει να παίρνει δύναμη ένα αντικομμουνιστικό κίνημα γύρω από το «Συνδικάτο Αλληλεγγύη».
Έως τότε η πολωνική Καθολική Εκκλησία, που μόνη αυτή στον ανατολικό κόσμο είχε διατηρήσει τις χωριστές εξουσίες της από το κράτος, απέφευγε να συγκρουστεί με το κομμουνιστικό καθεστώς. Η πολιτική αυτή άλλαξε με την εκλογή του Βοϊτίλα.
Εξουσία του Βατικανού
Παρ’ όλο που συνταγματικά εκτός των ορίων του κράτους της πόλης του Βατικανού ο Πάπας δεν έχει εξουσίες, η επιρροή του είναι πολύ μεγάλη. Έτσι, πολλοί Ιταλοί βουλευτές έχουν καταγγείλει στο Κοινοβούλιο ότι οι εξουσίες στη χώρα τους φαίνεται πως είναι τρεις: η κυβέρνηση της Ρώμης, το Βατικανό και η Μαφία.
Το σκάνδαλο της μασονικής στοάς Πε-ντούε, «Προπαγάνδα δύο», που ταλάνισε επί χρόνια την ιταλική δικαιοσύνη, έφερε στο φως της δημοσιότητας τις στενές σχέσεις των μασόνων, του Βατικανού και της Μαφίας. Στα ονόματα των μελών της περιβόητης στοάς Πε-2 είναι και του Ρομπέρτο Κάλβι, προέδρου της Μπάνκο Αμπροζιάνο, ιδιοκτησίας του Βατικανού. Η Τράπεζα χρεοκόπησε, δημιουργώντας νέο σκάνδαλο, καθώς αποκαλύφθηκαν οι σχέσεις της με το ξέπλυμα χρημάτων της Μαφίας, όπως και η χρηματοδότηση των αντικαθεστωτικών ανταρτών Κόντρας στη Νικαράγουα.
Αλλά αν ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β’ αγωνίστηκε για τον εκδημοκρατισμό της Πολωνίας, δεν ήταν και τόσο συνεπής στα δημοκρατικά ιδεώδη, αφού… αμέσως μετά την εκλογή του, στην πολυδάπανη εκστρατεία προβολής του και τις παγκόσμιες περιοδείες του, δεν δίστασε να εναγκαλισθεί δικτάτορες, όπως ο Πινοσέτ στη Χιλή, ο Μάρκος στις Φιλιππίνες, ο Ζία στο Πακιστάν ή ο Ντουάρτε στο Σαλβαδόρ. Κατά παράδοξο τρόπο, όλα τους αγαπημένα παιδιά της CIA.
Επαφές με Κέισι
Ο Γουίλιαμ Κέισι, διευθυντής της CIA επί προεδρίας Ρόναλντ Ρίγκαν, ήταν τακτικός επισκέπτης στο Βατικανό, με την πρόφαση του πιστού καθολικού.
Στην πραγματικότητα όμως ενημέρωνε τον Πάπα για τις αποφάσεις που λαμβάνονταν στον Λευκό Οίκο, για την πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών απέναντι στις κομμουνιστικές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και ειδικότερα για το πολωνικό εργατικό συνδικάτο «Αλληλεγγύη».
Τα ίδια θέματα συζήτησαν, όταν το καλοκαίρι του 1982 ο Ρόναλντ Ρίγκαν τον επισκέφτηκε στο Βατικανό.
Όταν θυμίζουν στον 79χρονο και σοβαρά άρρωστο Πάπα τον ρόλο που έπαιξε στην κατάρρευση των κομμουνιστικών καθεστώτων, παίρνει το γνωστό ταπεινό του ύφος και κοιτάζοντας χαμηλά λέει: «Το δένδρο ήταν σάπιο. Το ταρακούνησα κι έπεσαν οι χαλασμένοι καρποί».
Ένας σκοτεινός λαβύρινθος σχέσεων συνενοχής, μυστικών υπηρεσιών, μαφιόζων, μασόνων και καρδιναλίων. Μια αποπνικτική οσμή σκανδάλων αναδύεται από τα υπόγεια του Βατικανού, τα κελιά των φυλακών, τις τράπεζες των μαφιόζων, τις συνωμοτικές στοές των φασιστών και τα χαλκεία της μαύρης προπαγάνδας.
Και όλα αυτά για το σάλπισμα κάποιας σταυροφορίας συμφερόντων, «Ιν Νόμινε Πάτρις, ε φίλι, ε σπίριτους σάντι. Αμέν».
Πώς ξεπήδησε η «Αλληλεγγύη»
Η «Αλληλεγγύη» στην Πολωνία δεν ξεπήδησε από τη μία ημέρα στην άλλη. Ήδη από τις αρχές του 1970 η πολωνική κυβέρνηση προσπαθούσε να προχωρήσει σε μια οικονομική μεταρρύθμιση με στόχο τη βελτίωση του επιπέδου ζωής.
Η έκρηξη σημειώθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 1970 όταν οι εργαζόμενοι στα ναυπηγεία «Λένιν», στο Γκντανσκ, άφησαν να ξεχυθεί η αγανάκτησή τους.
Περίπου 1.000 εργάτες ξεχύθηκαν από την πύλη των ναυπηγείων με κατεύθυνση την κεντρική πλατεία της πόλης. Οι διαδηλωτές έγιναν βίαιοι όταν η αστυνομία προσπάθησε να τους διαλύσει. Πολλά κυβερνητικά κτίρια υπέστησαν καταστροφές.
Στη διαδήλωση εκείνη έπεσε ο σπόρος για τη δημιουργία της «Αλληλεγγύης» του συνδικάτου για τη δημιουργία του οποίου πρωτοστάτησαν όχι μόνον οι εργαζόμενοι στα ναυπηγεία «Λένιν» αλλά και η Καθολική Εκκλησία. Επικεφαλής του συνδικάτου ετέθη ένας από τους πιο μαχητικούς ηλεκτρολόγους, ο Λεχ Βαλέσα. Που αργότερα ανταμείφθηκε με το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης (1983) και έφθασε στο αξίωμα του προέδρου της χώρας του. Για μία μόνο θητεία.
Με τον σχηματισμό του συνδικάτου «Αλληλεγγύη», η πολωνική κυβέρνηση ένιωσε έντονη απειλή.
Στις 13 Δεκεμβρίου για να προλάβει τα χειρότερα, τόσο από το εσωτερικό όσο και το εξωτερικό, ενθυμούμενος τα προηγούμενα της Ουγγαρίας και της Τσεχοσλοβακίας, ο στρατηγός Γιαρουζέλσκι επιβάλλει στρατιωτικό νόμο. Τα αυστηρά μέτρα κράτησαν περίπου ένα χρόνο.
Εκείνη την περίοδο ο Βαλέσα συναντήθηκε με τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β’ στην Κρακοβία και τον ενημέρωσε για τα σχέδιά του για την «Αλληλεγγύη».