Μέρη της Γής υπο εξαφάνιση (2)

 Λίμνη Τσαντ (Αφρική): Η λίμνη Τσαντ, μία από τις μεγαλύτερες λίμνες παγκοσμίως, συρρικνώνεται δραματικά από τα τέλη της δεκαετίας του 1960. Η δραματική μείωση της στάθμης του νερού τις τελευταίες δεκαετίες του 20 αιώνα που λαμβάνει χώρα συμβαίνει εξαιτίας κλιματολογικών παραμέτρων, της ανεξέλεγκτης εκμετάλλευσης του νερού για αρδευτική καλλιέργεια και της υψηλής δημογραφικής πίεσης. Η συρρίκνωση της λίμνης ανέρχεται στο 10 τοις εκατό του παλαιότερου μεγέθους της. Δύο χιλιάδες χρόνια πριν, το μέγεθος της λίμνης ήταν παρόμοιο με το εμβαδόν της Γερμανίας και η λίμνη αποτελούσε την πιο σημαντική πηγή πόσιμου νερού για τα καραβάνια.

Βερίγγειος Πορθμός (Αλάσκα): Το λειώσιμο των πάγων και ο περιορισμός των χιονισμένων περιοχών εξαιτίας της υπερθέρμανσης του πλανήτη θέτουν σε κίνδυνο τις φώκιες της Αρκτικής Λεκάνης, του Βόρειου Ατλαντικού και του Βερίγγειου Πορθμού. Πρόκειται για το δεύτερο ζωικό είδος, μετά τις πολικές αρκούδες, που χαρακτηρίζεται είδος υπό εξαφάνιση εξαιτίας της Κλιματικής Αλλαγής. Η θερμοκρασία στην Αρκτική αυξάνεται σε ρυθμό διπλάσιο από τον υπόλοιπο κόσμο.

Αμαζόνιος (Βραζιλία): Ο Αμαζόνιος είναι ο δεύτερος (μετά τον Νείλο) μεγαλύτερος σε έκταση ποταμός του κόσμου και ο μεγαλύτερος σε όγκο νερού. Η λεκάνη του είναι η μεγαλύτερη του κόσμου, με έκταση που αγγίζει τα 7.050.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, ενώ το πλάτος του ποταμού ποικίλλει από 1,6 έως 10 χιλιόμετρα ενώ κατά την περίοδο των βροχών μπορεί να φτάσει έως και 48 χιλιόμετρα -πράγμα που σημαίνει ότι αν σταθείς σε μια όχθη δεν μπορείς να διακρίνεις την άλλη. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι ηλικία του Αμαζονίου ανέρχεται σε 11 εκατομμύρια χρόνια, ενώ με τη σημερινή μορφή του υπάρχει εδώ και 2,4 εκατομμύρια χρόνια. Επί πλέον, περισσότερες από διακόσιες διαφορετικές φυλές ιθαγενών ζουν στη λεκάνη του Αμαζονίου. Τα δάση και τα οικοσυστήματα του Αμαζονίου καταστρέφονται με εφιαλτικά ταχείς ρυθμούς, που ολοένα και αυξάνονται. Από το 2000 έως το 2005, μόνο η Βραζιλία έχασε 132.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα δασών (έκταση μεγαλύτερη από την… Ελλάδα), ενώ από το 1970 μέχρι σήμερα περισσότερα από 600.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα δάσους έχουν χαθεί οριστικά, λόγω της αναζήτησης ξυλείας, της γεωργίας, της βελτίωσης των υποδομών και της κτηνοτροφίας.

Αφρική: Σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, η Σαχάρα της Αφρικής αυξάνεται με ρυθμό 0,5 μίλια ανά μήνα. Η έρημος, που ήδη είναι η μεγαλύτερη στον κόσμο, θα μπορούσε να “καταπιεί” ολόκληρη τη Βόρεια Αφρική, αλλάζοντας δραματικά το περιβάλλον της ηπείρου.

Νότια Αυστραλία: Η περιοχή αυτή μοιάζει πολύ με την Σαχάρα στην Αφρική, αφού η ερήμωση την απειλεί εξί σου. Σε ολόκληρη την περιοχή, οι προμήθειες του γλυκού νερού στερεύουν ραγδαία. Εν τω μεταξύ, το ξερό τοπίο αυξάνει την εμφάνιση των πυρκαγιών, που κατά συνέπεια αποτελεί απειλή για τη γεωργία και την άγρια ζωή.

Παταγονία: Η Παταγονία, θα μπορούσε να αλλάξει δραματικά από την κλιματική αλλαγή και το λιώσιμο των παγετώνων. Κι αν δεν εξαφανιστεί εντελώς, το τοπίο μπορεί σύντομα να αλλάξει, αν η υπερθέρμανση του πλανήτη συνεχιστεί.

Μπανγκλαντές: Περίπου το 50% της χώρας θα πλημμυρίσει, εφ’ όσον η στάθμη της θάλασσας αυξηθεί κατά 1 μέτρο, ενώ βρίσκεται επίσης και στο επίκεντρο των μουσώνων. Φυσικές καταστροφές -πλημμύρες, τροπικοί κυκλώνες, ανεμοστρόβιλοι και παλιρροϊκά κύματα- χτυπούν ανελέητα το Μπαγκλαντές σχεδόν κάθε χρόνο με τραγικά αποτελέσματα.

Παγετώνας Franz Josef -Νότιο Νησί, Νέα Ζηλανδία: Ο παγετώνας Franz Josef βρίσκεται στη δυτική ακτή της Νέας Ζηλανδίας. Κατεβαίνει από τα περίπου 3.500 μέτρα σε μόλις 240 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, στη μέση ενός εύκρατου Οι παγετώνες έχουν συρρικνωθεί σημαντικά από το 2000. Κατά μέσο όρο, στις Νότιες Άλπεις έχουν μειωθεί κατά 38% και έχουν χάσει το 25% της έκτασής τους. Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο παγετώνας Franz Josef Glacier μπορεί να εξαφανιστεί μέσα στα επόμενα 100 χρόνια.

Θάλασσα Wadden, Δανία: Η θάλασσα Wadden βρίσκεται σε μια χαμηλού υψομέτρου περιοχή, που σχηματίστηκε πριν από περίπου 10.000 χρόνια, στο τέλος της τελευταίας εποχής των παγετώνων. Όμως, οι πολυετείς καταθέσεις, η άμπωτη και η παλίρροια, άλλαξαν την ακτή και το σχήμα της. «Περπατάς στο νερό» σε ένα ποικιλόμορφο τοπίο με αμμώδεις παραλίες και παλιρροϊκές ελώδεις περιοχές, όπου η διαφορά μεταξύ χαμηλής και υψηλής παλίρροιας μπορεί να φτάσει και τα 1,8 μέτρα. Εάν όμως η στάθμη της θάλασσας ανέβει υψηλότερα και ταχύτερα από το αναμενόμενο, η θάλασσα του Wadden θα βυθιστεί…

Τροπικό δάσος το Βόρνεο: Το νησί του Βόρνεο ανήκει σε τρεις χώρες: στο σουλτανάτο του Μπρουνέι, στα Μαλαισιανά Sabah & Sarawak και στο ινδονησιακό Καλιμαντάν. Το Βόρνεο είναι το τρίτο μεγαλύτερο νησί στον κόσμο και τα τροπικά δάση του αποτελούν ένα από τα πιο βιοποικίλα οικοσυστήματα της γης. Πλέον, λόγω των νόμιμων και παράνομων φυτειών, οι ουραγκοτάγκοι και άλλα απειλούμενα είδη ζώων κινδυνεύουν. Περισσότερο από το μισό του δάσους έχει καταστραφεί και οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ολόκληρο το δάσος του Βόρνεο, θα εξαφανιστεί σύντομα.

Αριζόνα, Νέο Μεξικό και έρημος Τσιουάουα (Chihuahuan) (Μεξικό): Sky Islands Τα νησιά αυτά είναι ιδιαίτερα ευάλωτα σε απειλές επειδή βρίσκονται σε απομονωμένη θέση. Τα είδη που εξελίχθηκαν σε ένα κλειστό περιβάλλον δεν μπορούν να είναι σε θέση να προσαρμοστούν όταν επέρχονται αλλαγές στο φυσικό τους περιβάλλον. Για παράδειγμα, στα Γκαλαπάγκος εισέρχονται μικρόβια λόγω του τουρισμού που προσβάλλουν τα ζώα και τα φυτά. Αλλά δεν είναι όλα τα νησιά που περιβάλλεται από νερό. Στην Αριζόνα (Νέο Μεξικό) και το Τσιουάουα (Μεξικό), τα Sky Islands δεν περιβάλλονται από θάλασσα, αλλά από…σύννεφα. Οι βουνοκορφές έχουν υψωθεί χιλιάδες πόδια πάνω από την επιφάνεια της ερήμου. Τα μισά από τα είδη πτηνών στην Αμερική κάνουν τα σπίτια τους εδώ, καθώς και 104 θηλαστικά, συμπεριλαμβανομένων των τζάγκουαρ, των αιλουροπάρδαλων και των javelinas (χοίρων της Ν. Αμερικής). Η ανθρώπινη καταπάτηση απειλεί αυτούς τους οικότοπους, αλλά η υπερθέρμανση του πλανήτη και η ξηρασία μπορεί να σημαίνουν το τέλος για τα «νησιά του ουρανού». Καθώς οι θερμοκρασίες αυξάνονται, οι πλαγιές των βουνών γίνονται όλο και πιο άγονες, όπου τα ενδημικά είδη στριμώχνονται σε μια διαρκώς συρρικνούμενη γωνία.

Η λεκάνη της Μεσογείου: Η δαντέλα της ακτογραμμής γύρω από τη Μεσόγειο Θάλασσα κατοικείται από ανθρώπους εδώ και τουλάχιστον 8.000 χρόνια. Μπορεί να φαίνεται περίεργο ότι θεωρείται μια τέτοια πυκνοκατοικημένη περιοχή ως απειλούμενη, αλλά οι ακτές της Μεσογείου είναι το σπίτι για 22.500 είδη φυτά, τέσσερις φορές περισσότερα από ό, τι στην υπόλοιπη Ευρώπη. Τα μισά από αυτά δεν υπάρχουν πουθενά αλλού στον κόσμο. Η τουριστική ανάπτυξη των ακτών απειλεί την ενδημική χλωρίδα. Η αποψίλωση των δασών, οι πυρκαγιές και η βόσκηση κατέστρεψαν τη βλάστηση στο 95 τοις εκατό της λεκάνης της Μεσογείου. Η περιοχή είναι επίσης το σπίτι του ιβηρικού λύγκα και της μεσογειακής φώκιας (μόνο περίπου 500 φώκιες και μόλις150 Ιβηρικοί λύγκες έχουν απομείνει στην άγρια φύση).

Οι τροπικές Άνδεις: Αυτή η αλυσίδα των βουνών απλώνεται κάτω από τη δυτική ακτή της Νότιας Αμερικής, από τη Βολιβία ως τη Χιλή. Είναι το σπίτι για το ένα έκτο όλης της χλωρίδας στη Γη σε μόλις ένα τοις εκατό περίπου της χερσαίας έκτασης του πλανήτη. Περισσότερα από 660 είδη αμφιβίων ζουν εκεί, το 2004, 450 από αυτά αναφέρονται ως απειλούνται από την IUCN. Ο άκρως απειλούμενος μαλλιαρός πίθηκος με κίτρινη ουρά, που κάποτε πίστευαν εξαφανιστεί, περιπλανιέται στα υγρά δάση των Άνδεων, όπως και η μόνη αρκούδα της Νότιου Αμερικής, η διοπροφόρος αρκούδα. Οι Άνδεις είναι πλούσιες σε βιοποικιλότητα, αλλά και σε πόρους. Το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο έχουν ανακαλυφθεί στην περιοχή, και οι εταιρείες κατασκευάζουν δρόμους και αγωγούς μέσω ευαίσθητες περιοχές, σύμφωνα με την Conservation International. Τα υδροηλεκτρικά φράγματα απειλούν τα οικοσυστήματα των ποταμών. Και η αποψίλωση των δασών που προκαλούνται από τη γεωργία, ιδιαίτερα από τις φυτείες καφέ, αφήνει τα πουλιά χωρίς ενδιαίτημα.

Τα Ιμαλάια: Στα Ιμαλάια βρίσκεται και το Έβερεστ και οι περισσότερες από τις υψηλότερες κορυφές του κόσμου. Αυτά τα βουνά προσφέρουν ένα μοναδικό βιότοπο για εξωτικά είδη, όπως η λεοπάρδαλη του χιονιού, το δελφίνι του Γάγγη ποταμού, τα κόκκινα πάντα, και η τίγρη της Βεγγάλης Τα Ιμαλάια απειλούνται από την αποψίλωση των δασών, την παράνομη λαθροθηρία ζώων, καθώς και την ταχεία τήξη των πάγων στις βουνοκορφές .

Το Τρίγωνο των Κοραλλιών στη Ν.Α. Ασία: Το Τρίγωνο των Κοραλλιών στη Νοτιοανατολική Ασία είναι μία περιοχή από απειλούμενους κοραλλιογενείς υφάλους. Η αλιεία είναι η κύρια πηγή εισοδήματος για πολλούς ανθρώπους στην περιοχή και, ως αποτέλεσμα, οι ύφαλοι αποτελούν αντικείμενο υπερεκμετάλλευσης και υποβάλλονται σε καταστροφικές τεχνικές, όπως η έκρηξη και το δηλητήριο στην διαδικασία αλιείας. Οι ύφαλοι βρίσκονται σε υψηλό κίνδυνο από την κλιματική αλλαγή, καθώς οι υψηλότερες θερμοκρασίες του νερού και τα ακραία καιρικά φαινόμενα προκαλούν ξάσπρισμα των κοραλλιών.

πηγή: anarchypress.gr