Julian Assange: γιατί μας αφορά η ωμή παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων του
Ο Julian Assange διώκεται γιατί αποκάλυψε μέσω του Wikileaks έγγραφα και στοιχεία σε σχέση με εγκλήματα πολέμου, διαφθορά και άλλα αδικήματα κυβερνητικών αρχών της Αμερικής. Έγγραφα και στοιχεία που αφορούν τους πολέμους στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, σε επικοινωνίες μεταξύ των αμερικανικών διπλωματικών αρχών και στο Guantanamo Bay.
Ο Ασάνζ αντιμετωπίζει 18 κατηγορίες που σχετίζονται όλες με αυτές τις αποκαλύψεις, στο πλαίσιο των προβλέψεων του Νόμου των ΗΠΑ περί Kατασκοπίας και υπάρχει κίνδυνος να καταδικαστεί μέχρι και σε 175 χρόνια φυλάκιση σε αμερικανικές φυλακές υψίστης ασφαλείας. Οι λεπτομέρειες αυτών των κατηγοριών περιγράφουν αναγκαίες και συνήθεις πρακτικές ερευνητικής δημοσιογραφίας, όπως η πρόσκληση για παραλαβή πληροφοριών, η παραλαβή τους για σκοπούς δημοσίευσης και η δημοσίευση προς το δημόσιο συμφέρον και το συλλογικό δικαίωμα στην αλήθεια. Σύμφωνα με τον Επίτροπο για τα Ανθρωπίνων Δικαιώματα του Συμβουλίου της Ευρώπης, οι κατηγορίες είναι πολύ γενικές και ασαφείς και ουσιαστικά πλήττουν τον πυρήνα της ερευνητικής δημοσιογραφίας.
Ο Assange βρίσκεται υπό κράτηση κατά τα τελευταία δέκα χρόνια. Από το 2012 μέχρι και το 2019 βρισκόταν υπό εγκλεισμό που ισοδυναμεί με κράτηση στην Πρεσβεία του Ισημερινού, μετά από παραχώρηση διπλωματικού ασύλου, μέχρι που αυτό ανακλήθηκε και το 2019 η πρεσβεία επέτρεψε στις αρχές του Ηνωμένου Βασιλείου να τον συλλάβουν και να τον μεταφέρουν στις φυλακές υψίστης ασφαλείας Belmarsh, όπου κρατείται εδώ και τρία χρόνια, αναμένοντας την τελική απόφαση ως προς το κατά πόσο θα εκδοθεί στις ΗΠΑ για να δικαστεί για τα αδικήματα για τα οποία τον κατηγορούν.
Ο Assange έχει υποστεί μέχρι σήμερα και κινδυνεύει να υποστεί σε περίπτωση έκδοσης τους τις ΗΠΑ σοβαρές παραβιάσεις θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων του.
• Βρίσκεται υπό κράτηση ή υπό συνθήκες που ισοδυναμούν με κράτηση κατά τα τελευταία τουλάχιστον 10 χρόνια χωρίς να έχει καταδικαστεί για κανένα αδίκημα. (άρθρο 5 ΕΣΔΑ)
• Οι συνθήκες κράτησής του είναι απάνθρωπες και ταπεινωτικές σύμφωνα με τον Ειδικό Εισηγητή των ΗΕ κατά των βασανιστηρίων, ο οποίος παρακολουθεί την κατάστασή του και ο οποίος αναφέρει ότι έχει όλα τα τυπικά συμπτώματα της μακρόχρονης έκθεσης σε ψυχολογικά βασανιστήρια, περιλαμβανομένου εξαιρετικού άγχους, χρόνιας αγωνίας και έντονου ψυχολογικού τραύματος. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι, μεταξύ άλλων, κατά την κράτησή του στην Πρεσβεία του Ισημερινού βρισκόταν υπό συνεχή παρακολούθηση, περιλαμβανομένης παρακολούθησης από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, δεν είχε άμεση και ποιοτική πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας, κατά την παρουσία του στο δικαστήριο ήταν περιορισμένος σε γυάλινο κλουβί ωσάν να ήταν ένας επικίνδυνος εγκληματίας ενώ στις φυλακές Belmarsh υπόκειται σε συνεχείς ελέγχους, μεταφέρεται σε διάφορα κελιά χωρίς να συντρέχει λόγος ενώ έχει πολύ περιορισμένα δικαιώματα επικοινωνίας ακόμα και με τους δικηγόρους του. (Άρθρο 3 ΕΣΔΑ, Σύμβαση κατά των βασανιστηρίων κ.λπ.)
• Έχει παραβιαστεί το απόρρητο της επικοινωνίας με τους δικηγόρους του και του έχουν υποκλαπεί όλα του τα έγγραφα και η επικοινωνία που είχε με τους δικηγόρους του όσο βρισκόταν στην Πρεσβεία του Ισημερινού, τα οποία παραδόθηκαν στις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ. (παραβίαση του άρθρου 8 – δικαιώματα στο απόρρητο της επικοινωνίας και δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή)
• Παραβίαση των δικαιωμάτων του σε δίκαιη δίκη στην Αγγλία: επικοινωνία με δικηγόρους του, η κατάσταση τη υγείας του δεν τον καθιστά ικανό να παρακολουθεί την δίκη του και να δίνει οδηγίες, ισότητα των όπλων κ.λπ.
• Παραβίαση βασικών αρχών που διέπουν της διαδικασίες έκδοσης:
α) Απαγόρευση επαναπροώθησης (διεθνές εθιμικό δίκαιο), συνθήκες κράτησης σε φυλακές υψίστης ασφαλείας, κίνδυνος φυλάκισης για 175 χρόνια με τους περιορισμούς που θα του τεθούν όπως ανέφεραν ήδη οι αμερικανικές αρχές στα αγγλικά δικαστήρια, όπως η περιορισμένη επικοινωνία μόνο με λίγα και εγκεκριμένα πρόσωπα και η απαγόρευση να αποκαλύπτει τις συνθήκες κράτησής του.
β) Απαγορεύεται η έκδοση προσώπων για πολιτικά αδικήματα ή πολιτικά υποκινούμενες ποινικές διώξεις: Ο χαρακτήρας της δίωξής του είναι σαφώς πολιτικά υποκινούμενος, δεδομένου ότι διώκεται στο πλαίσιο του νόμου για κατασκοπία επειδή αποκάλυψε «απόρρητα έγγραφα και πληροφορίες» που διακινδυνεύουν την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ.
• Παραβίαση του δικαιώματος δίκαιης δίκης: Έχει ήδη συμβιβαστεί και βρίσκεται σε κίνδυνο λόγω του ότι όλη η επικοινωνία με δικηγόρους του έχει υποκλαπεί ενώ δεν μπορεί, σύμφωνα με τα όσα οι ίδιες οι αμερικανικές αρχές αποδέχθηκαν ενώπιον των αγγλικών δικαστηρίων, να επικαλεστεί το δικαίωμα στην ελευθερία έκφρασης και την ελευθερία του Τύπου υπό την πρώτη τροποποίηση του Αμερικανικού Συντάγματος, επειδή δεν είναι Αμερικανός υπήκοος! Αυτό δηλαδή για το οποίο ο ίδιος αγωνίστηκε – την ελευθερία διάδοσης ιδεών, πληροφοριών και το δικαίωμα στην συλλογική αλήθεια, που είναι ο κύριος στόχος των δημοσιογράφων, δε θα μπορεί να το εγείρει ενώπιον αμερικανικού δικαστηρίου.
Οι πιο πάνω παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Julian Assange μας αφορούν όλους και όλες. Γιατί βλέπουμε ολοένα και περισσότερο την συρρίκνωση, τον περιορισμό και την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο όνομα της «εθνικής ασφάλειας» ή της «δημόσιας τάξης». Βλέπουμε την καταπάτηση θεμελιωδών και απόλυτων δικαιωμάτων, όπως η απαγόρευση της επαναπροώθησης ή των βασανιστηρίων και της απάνθρωπης και ταπεινωτικής μεταχείρισης, παράνομες κρατήσεις, είτε αυτά γίνονται στο πλαίσιο διαδικασιών έκδοσης ή απελάσεων είτε ελέγχου συνόρων, να κανονικοποιείται και να θεωρείται θεμιτή.
Οι διώξεις δημοσιογράφων (Τουρκία – Κύπρος), ακτιβιστών ή ΜΚΟ ανθρωπίνων δικαιωμάτων (Ελλάδα – Κύπρος) έχουν γίνει πλέον συνήθης πρακτική κυβερνήσεων, με στόχο να φιμώσουν και να στερήσουν από τις κοινωνίες μας το δικαίωμα στην αλήθεια. Το δικαίωμα να γνωρίζουν για εγκλήματα πολέμου, για σοβαρές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και για διεφθαρμένες κυβερνήσεις – όλα, στο όνομα της «εθνικής ασφάλειας» ή «δημόσιας τάξης» ή της προστασίας της δημογραφίας ή των συνόρων κ.λπ. Γι’ αυτό η συμπαράσταση και αλληλεγγύη στον αγώνα του Julian Assange είναι αναγκαία και απαραίτητη αν πράγματι επιδιώκουμε και θέλουμε να ζήσουμε σε δημοκρατικές κοινωνίες που σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Νικολέτα Χαραλαμπίδου
πηγή: commune.org.gr