ΑΝΤΙΟ 2020

Πάλλας Βαγγέλης Δημοσιογράφος – Ερευνητής – Αναλυτής IFJ/SPJ

Καθώς το 2020 φεύγει, όλοι συμφωνούν ότι αναμφισβήτητος
«πρωταγωνιστής» της χρονιάς ήταν ο ιός Covid-19 και μπορεί
να βρισκόμαστε μόλις λίγα βήματα από την έναρξη των
εμβολιασμών, ωστόσο έχουμε αντιληφθεί ότι θα χρειαστεί
να περάσουν αρκετοί μήνες ακόμη ώστε να αισθανθούμε
ασφαλείας.
Μπορεί ο νέος κορωνοϊός να έκλεψε την παράσταση όλο το
2020, κάποια στιγμή όμως θα καταφέρουμε να τον
ελέγξουμε χάρη στα εμβόλια που αναμένονται και θα έρθει κάποια στιγμή που θα
λέμε ότι η γενιά μας πέρασε και μια φονική πανδημία.
Για κάποιες εκατοντάδες εκατομμύρια όμως, από τους κάτοικους αυτού του
πλανήτη, η πραγματική πανδημία κρατάει χρόνια, γιγαντώνεται και δυστυχώς δεν
διαφαίνεται στον ορίζοντα ότι κάποιο εμβόλιο μπορεί να τη δαμάσει.
Ήταν μια χρονιά γεμάτη από έντονα συναισθήματα, σε μια περίοδο που
είχαμε, πολλή ανάγκη για καλές ειδήσεις. Οι πολίτες όλου του κόσμου
παρακολουθούσαν άναυδοι στην πλειονότητά τους, τις εξελίξεις και τις προκλητικές
δηλώσεις για τον κορωνοϊό, που επαναπροσδιορίζουν την έννοια του θράσους…
Η ανθρωπότητα είναι γεμάτη από χρονιές που άλλαξαν τον κόσμο. Θα
προτιμούσα να ήταν επαναστατικές οι χρονιές ή χρονιές ανακαλύψεων. Υπάρχει
πάντα ο αόρατος φόβος του θανάτου χωρίς όπλα χωρίς πυρομαχικά. Σίγουρα το
2020 υπήρξε μια από τις χρονιές που άλλαξαν τον κόσμο..

Από παλιά οι άνθρωποι για να ενημερωθούν για τα γεγονότα της χρονιάς
που πέρασε, περιορίζονταν στις εφημερίδες της εποχής (ελάχιστες), και στα
ραδιόφωνα που ήταν αποκλειστικό προνόμιο της ελληνικής αστικής τάξης. Ακόμη
και στις γιορτές στο τέλος κάθε χρόνου (Χριστούγεννα – Πρωτοχρονιά) στις συνάξεις
στα σπίτια όπου γιόρταζαν τον καινούργιο χρόνο, εύρισκαν την ευκαιρία μαζί με τις
ανταλλαγές των ευχών, να ανταλλάσουν πληροφορίες για τα σημαντικά γεγονότα
του χρόνου που φεύγει. Σήμερα τα γεγονότα και οι ειδήσεις τρέχουν με ταχύτητα
φωτός, με τα σύγχρονα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, εφημερίδες, έντυπα,
τηλεόραση, ραδιόφωνο. Αυτά δεν είναι αρκετά και πολλοί άνθρωποι αναζητούν
ενημέρωση από ξένα μέσα ενημέρωσης και ιστοσελίδες.
Έναν χρόνο μετά λοιπόν περιμένουμε την Πρωτοχρονιά και κάνουμε όπως
πάντα απολογισμούς. Είναι πολύ εύκολο να πούμε πως απλώς ευχόμαστε να φύγει
αυτή η καταραμένη και απαίσια χρονιά και να ευχηθούμε να επιστρέψουμε στη ζωή
που είχαμε πριν τον κορωνοϊό. Όμως, η αλήθεια είναι πως δεν θα επιστρέψουμε
ποτέ εκεί και δεν θα είμαστε ποτέ ξανά ίδιοι. Γιατί μετά από μια δοκιμασία ποτέ
κανείς δεν επέστρεψε απαράλλαχτος στην προηγούμενη κατάσταση.
Ο κόσμος βρίσκεται σε μια σχετική ισορροπία. Οικονομική κρίση πολεμικές
συγκρούσεις, τρομοκρατία, διαφθορά, διαπλοκή, ανθρώπινα δικαιώματα,
κλιματικές αλλαγές, προσφυγικό, covid 19, αλλά και η κυριαρχία των συστημικών
ΜΜΕ.
Ίσως το 2020 να ήταν καλύτερο από το «1984» η παρουσία της αριστερής
σκέψης ήταν ανύπαρκτη.
Θέλω να κρατήσω εκείνες τις κλεφτές ματιές, που παίρνομε όταν
κατεβάζουμε για λίγο τις μάσκες. Τους ανθρώπους που βλέπω καθημερινά με
φόρμες και αθλητικά παπούτσια να περπατάνε ή να κάνουν ποδήλατο. Θέλω να
κρατήσω την ελπίδα που βρίσκει πάντα τον τρόπο να ταξιδεύει μέσα από οθόνες,
από μηνύματα, από ζωγραφιές και που το 2020 ταξίδεψε στο χαμόγελο του πατέρα
και στην παρέα του φίλου σου…
Φεύγοντας το 2020, ας πάρει μαζί του τον θάνατο που γυρίζει αδίστακτα, να
πάρει τον τρόμο, τη φοβία και τα εμμονικά πλυσίματα των χεριών, θέλω φεύγοντας
να πάρει τον εγωισμό και την οργή.
Φεύγοντας θέλω να πάρει την κούραση από τους γιατρούς τους νοσηλευτές,
τους διανομείς και όλους εκείνους που εργάσθηκαν διπλά για να μπορεί να
συνεχίζεται η καθημερινότητα μέσα από μια τεράστια απειλή.
Τέλος, ας μη βιαστούμε να διώξουμε το 2020 με οργή. Όσα όνειρα κι ας μας
γκρέμισε όσο κι αν μας τρόμαξε, όσο κι αν μας πόνεσε. Μόνο με αυτά; Τα λίγα που
μας έδωσε, ας παλέψουμε ξανά για κάτι καλύτερο ο καθένας μας ξεχωριστά και ως
κοινωνία.